به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از مدیکال اکسپرس، در یک مطالعه کوچک روی ۱۶ بیمار مبتلا به آنژیوسارکوم سرطان نادر، تومور‌ها در چهار بیمار به طور جزئی یا کامل با ترکیبی از دارو‌های ایمونوتراپی ipilimumab و nivolumab به درمان پاسخ دادند. دو بیمار دیگر در ترکیب دارویی بیماری مقاومت داشتند. در برخی موارد، پاسخ به درمان بیش از یک سال پایدار بوده و حداقل در یک بیمار تومورهای آن‌ها به طور کامل ناپدید شده است.
این کار توسط محققان شبکه تحقیقات سرطان SWOG انجام شد، گروهی از کارآزمایی‌های بالینی سرطان که توسط موسسه ملی سرطان (NCI)، بخشی از موسسه ملی سلامت (NIH) تامین مالی شده است. نتایج در مجله ImmunoTherapy of Cancer منتشر شده است.
این مطالعه توسط مایکل واگنر از مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون و دانشگاه واشنگتن رهبری شد. واگنر می‌گوید: آنژیوسارکوم یک سرطان نادر است که گزینه‌های درمانی موثر چندانی برای مدت طولانی برای بیماران ندارد اما به نظر می‌رسد که با ایمونوتراپی بتوان به پاسخی ماندگار دست یافت، امیدواریم این بیماران عمر طولانی‌تر و زندگی با کیفیت‌تری داشته باشند.
آنژیوسارکوم یک تومور فوق نازک است که معمولا در پوست ایجاد می‌شود و به شدت تهاجمی است. پس از متاستاز شدن، معمولا با شیمی درمانی درمان می‌شود، اما پاسخ سرطان به آن درمان طولانی مدت نیست و آنژیوسارکوم میزان مرگ و میر بالایی دارد. گزارش‌های جداگانه‌ای از تومورهای آنژیوسارکوم که به ایمونوتراپی پاسخ می‌دهند از دیگر آزمایش‌های بالینی خارج شده است، اما این کار اولین آزمایش آینده نگر ایمونوتراپی در این بیماری را نشان می‌دهد.
این ترکیب دارویی در ۵۳ گروه از بیماران مبتلا به سرطان نادر آزمایش شده است، اما آزمایش در ۱۰ مورد از این گروه‌ها همچنان ادامه دارد. سرطان‌های نادر دیگری که با موفقیت در کارآزمایی درمان شده‌اند شامل تومورهای تیروئید، سرطان سینه متاپلاستیک و تومورهای نوروآندوکرین است. این کارآزمایی تا کنون ۷۷۳ بیمار را شامل شده و به هدف نهایی خود یعنی ۸۱۸ بیمار نزدیک می‌شود. آزمایش DART تحت حمایت NCI، به رهبری SWOG، و توسط شبکه ملی کارآزمایی‌های بالینی (NCTN) با بودجه NIH انجام می‌شود.
واگنر می‌گوید: خارج از DART، مطالعه آنژیوسارکوم سال‌ها طول می‌کشید تا پیشرفت کند. افزودن آن به DART به تسریع در دستیابی به این نتایج کمک کرد.
تیم واگنر ۱۶ بیمار واجد شرایط را با ترکیب ایمونوتراپی تحت درمان قرار داد. در طول درمان اندازه تومور در حداقل شش نفر کوچک شد، سه نفر از این بیماران دارای معیار‌هایی بودند که به عنوان پاسخ جزئی به درمان نامیده می‌شدند و یکی معیار‌های پاسخ کامل را داشت. دو بیمار دیگر تومور‌هایی داشتند که پس از شروع درمان پایدار بودند. این دو بیمار هنوز با بیماری پایدار تحت درمان هستند. در میان پنج بیمار مبتلا به بیماری پوستی اولیه صورت یا پوست سر، سه نفر (۶۰ درصد) با درمان بهبود یافتند. این زیرمجموعه‌ای از بیماران است که با درمان‌های فعلی با شانس بسیار کمی روبه‌رو هستند.
بیماران مبتلا به مهارکننده‌های ایست بازرسی ایمنی اغلب عوارض جانبی را تجربه می‌کنند و سمیت درمانی در این گروه از بیماران با سمیتی که در سایر آزمایش‌ها با ترکیب ipilimumab و nivolumab در سارکوم مشاهده شده بود، قابل مقایسه است. در میان این بیماران، ۷۵ درصد عوارض جانبی مرتبط با درمان و ۲۵ درصد عوارض جانبی مرتبط با درمان درجه ۳ یا بالاتر را گزارش کردند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
نظر شما