خبرورزشی/ علی شيخ الاسلامی: هفته سوم در برخی از بازی‌ها شاهد اتفاقات ناگواری بودیم. اتفاقاتی که تماشای آن از طریق برنامه ۹۰ خیلی‌ها را از فوتبال دلزده کرد! شاید بعد از دیدن این تصاویر خیلی از نوجوان‌ها و جوان‌ها تصمیم گرفته باشند برای حفظ جان هم که شده دیگر استادیوم نروند و چه بسا پدرانی که از این پس همراه بچه‌های خود به استادیوم نروند!
از جام جهانی چه لذتی بردیم؟ برای ساعاتی همه مشکلات خود را فراموش کردیم و بدون اینکه اهل کدام شهریم و به چه زبانی صحبت می‌کنیم و از چه قومی هستیم همه در کنار هم به خیابان‌ها ریختیم و دست همه ما یک پرچم بود. ایران. پرچمی که برافراشته بودن آن حاصل خون جوان‌هایی است که برای دفاع از کیان این مرز و بوم از همه چیز خود گذشتند.
ما با این همه تمدن با سنگ به هم حمله می‌کنیم!
بیایید اتفاقات هفته سوم را فراموش کنیم. برای تماشای فوتبال و لذت بردن از فوتبال به استادیوم برویم. فوتبال به اندازه کافی دشمن دارد و از بیرون ضربه می‌خورد! نایکی به تیم ملی لباس نمی‌دهد. پول‌های فوتبال از سوی آمریکا بلوکه می‌شود و سازمان صدا و سیما به باشگاه‌ها حق پخش نمی‌دهد و برخی ارگان‌های دولتی کمک به فوتبال را قطع کرده‌اند! این فوتبال به اندازه کافی زخمی است و این رفتار‌های ما در نتیجه سکو‌ها را خالی و فوتبال‌مان را به انزوا می‌برد. ورزشی که در همه ممالک جذاب‌ترین و مهیج‌ترین رشته ورزشی است.
روی سکو‌ها هوار بکشید، جیغ بکشید، شعار بدهید و خلاصه اینکه هر کاری می‌خواهید بکنید، بکنید، اما این یک کار را نه: حمله به یکدیگر با چوب و سنگ نه!