اما همیشه همتو اینطور نیست. حمله قلبی خاموش که نام رسمی‌تر آن انفارکتوس میوکارد خاموش است، به این دلیل «خاموش» نامیده می‌شود که نشانه هایش به قدری خفیف هستند که افراد اغلب متوجه وقوع آن نمی‌شوند.

اما این بدان معنی نیست که شما می‌توانید حمله‌ی قلبی خاموش خود را نادیده بگیرید. چون به گفته‌ی کارشناسان پزشکی حمله قلبی خاموش به همان اندازه‌ی نوع مرسوم آن خطرناک است.

در ادامه می‌خواهیم ببینیم از کجا می‌توانیم بفهمیم دچار حمله قلبی خاموش شده ایم یا نه و اگر این اتفاق افتاد باید چه کنیم.

حمله قلبی خاموش چیست؟

دانشمندان در تحقیقی با شرکت ۱۰ هزار نفر، به مقایسه‌ی حمله‌های قلبی خاموش و نوع مرسوم آن پرداختند. آن‌ها در این تحقیق پی بردند نیمی از تمامی حمله‌های قلبی رخ داده در میان این افراد از نوع خاموش بودند.

به گفته‌ی پزشکان، گاهی فرد هیچ کدام از نشانه‌های حمله قلبی خاموش را ندارد. اما در اغلب موارد فرد چند نشانه‌ی خفیف دارد که تشخیص آن‌ها هم می‌تواند سخت باشد.

این نشانه‌ها عبارتند از: احساس خستگی، سوزش معده، احساس ناراحتی در قفسه سینه، پشت یا فک و تنگی نفس. نوع مرسوم حمله قلبی هم می‌تواند نشانه‌های مشابهی داشته باشد، اما با علائم دیگری مثل احساس فشار یا درد در قفسه سینه، بازوها، گردن، پشت و / یا فک هم همراه است.

علاوه بر این، نشانه‌های حمله قلبی خاموش را با چیز‌های دیگری مثل سوء هاضمه، سنگین بودن ورزش انجام شده، یا حتی دندان درد، می‌توان اشتباه گرفت. این نشانه‌ها گرچه ممکن است شدت زیادی نداشته باشند، اما حمله قلبی خاموش به اندازه دیگر انواع حمله قلبی جدی است.

حمله‌های قلبی خاموش خطرناک هستند

حمله‌های قلبی – هر دو نوع خاموش و مرسوم آن – زمانی رخ می‌دهند که خون به اندازه‌ی کافی به قلب نرسد. حمله قلبی خاموش به همان اندازه‌ی نوع مرسوم حمله قلبی خطرناک است. چون احتمال وقوع یک حمله قلبی دیگر و همینطور نارسایی قلبی را بالا می‌برد.

سرخرگ مسدود شده باید به محض مسدود شدن باز شود، چون در این حالت جریان خون به قلب با کاهش رو به رو می‌شود و بافت آسیب می‌بیند، مسأله‌ای که به عملکرد طبیعی قلب ضربه وارد می‌کند.

گرچه تحقیقات نشان داده حمله‌های قلبی خاموش در میان مردان شایع ترند تا زنان، اما احتمال مرگ بر اثر حمله قلبی خاموش در زنان بیشتر از مردان است. علت این مسأله شاید این باشد که زنان و پزشکان ان‌ها نشانه‌های آن‌ها را لزوماً به اندازه‌ی کافی جدی نمی‌گیرند.

علاوه بر این، محققان پی برده اند، حمله‌های قلبی خاموش در میان افراد مسنی که مبتلا به دیابت هستند شایع ترند. مثلاً در تحقیقی با شرکت ۳۳۷ فرد مبتلا به دیابت مشاهده شد ۱۴ درصد افراد دچار حمله قلبی خاموش شده بودند، در حالی که تنها ۹ درصد از آن‌ها نوع مرسوم حمله‌ی قلبی را تجربه کرده بودند.

در مورد نوع مرسوم حمله قلبی، پزشکان روش‌های درمانی‌ای مثل جراحی، مصرف دارو و تغییر سبک زندگی را توصیه می‌کنند و به همین دلیل است که حمله‌های قلبی خاموش بسیار ترسناک هستند. چون اگر ندانید که دچار حمله قلبی خاموش شده اید، از روش‌های درمانی و پیشگیرانه بهره‌مند نخواهید شد.

به علاوه، ممکن است تازه زمانی متوجه شوید دچار حمله قلبی شده اید که نشانه‌های نارسایی قلبی را در شما ظاهر شود، چون حمله قلبی خاموش به ماهیچه‌های قلب تان صدمه زده است.

حمله‌های قلبی خاموش را چطور باید تشخیص داد؟

اگر فکر می‌کنید که احتمالاً نشانه‌های حمله قلبی خاموش را دارید باید فوراً به اورژانس مراجعه کنید. اما در اغلب موارد وقوع حمله قلبی خاموش، نشانه‌ها به قدری خفیف هستند که فرد لزوماً فکر نمی‌کند که لازم است به اورژانس مراجعه کند.

حمله‌های قلبی خاموش اغلب زمانی تشخیص داده می‌شوند که بیمار برای چکاپ‌های معمول خود یا با طولانی شدن نشانه‌هایی مثل احساس خستگی، تنگی نفس و سوء هاضمه به پزشک مراجعه می‌کند.

هر دو نوع خاموش و مرسوم حمله قلبی ریسک فاکتور‌های یکسانی دارند: سابقه‌ی حمله قلبی در خانواده، بالا بودن سن، نامناسب بودن سبک زندگی مثل مصرف سیگار و ورزش نکردن، چاقی و داشتن مشکلاتی مثل فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت.

اگر پزشک شما را مشکوک به حمله قلبی خاموش تشخیص دهد، از شما نوار قلب گرفته خواهد شد تا فعالیت الکتریکی قلب شما و صدمه‌ای که در اثر حمله قلبی به به قلب شما وارد شده را نشان دهد.



منبع: روزیاتو