در واپسین ساعات روز یکشنبه 22 سپتامبر (31 شهریور)، «ایمن عوده»، رهبر حزب جبهه دموکراتیک و یکی از دو رهبر ائتلاف عربی متشکل از 4 حزب فلسطینی، پس از دیدار با روون ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی خبر داد این ائتلاف حاضر به حمایت از «بنی گانتز»، رقیب نتانیاهو است. او در یادداشتی در روزنامه امریکایی «نیویورک تایمز» با تأکید بر اینکه خواسته فلسطینیان پایان گرفتن دوره نخست‌وزیری نتانیاهو و سیاست‎های یک دهه‌ای ترس و نفرت و نابرابری او است، نوشت: «در انتخابات اخیر 60 درصد از شهروندان عرب فلسطین شرکت داشتند و ائتلاف ما با کسب 13 کرسی به جناح سوم کنست تبدیل شد. بنابراین این ما هستیم که تصمیم خواهیم گرفت چه کسی می‎تواند نخست‎وزیر بعدی اسرائیل باشد. از همین رو به روون ریولین توصیه کردم بنی گانتز را مأمور به تشکیل دولت کند. این پرمعناترین گامی است که ما برداشتیم تا به اکثریت مورد نیاز برای کنار زدن نتانیاهو کمک کنیم.»
اندکی پس از انتشار یادداشت ایمن عوده در روزنامه نیویورک تایمز، «احمد الطیبی»، رهبر حزب تغییر نیز در سخنانی که شبکه خبری «روسیا الیوم» منتشر کرد، ضمن تأیید موضع عوده، تأکید کرد حزب او به همراه دیگر احزاب ائتلاف عربی قصد ندارند بدون کسب امتیاز، از نخست‎وزیری گانتز حمایت کنند. به گزارش «ایسنا»، الطیبی اهداف ائتلاف عربی را دستیابی به دستاوردهایی برای شهروندان عرب در سرزمین‌های اشغالی و برکناری بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیری که دوره فعالیتش به پایان رسیده است، دانست و تأکید کرد هدف دوم ما بُعد سیاسی قضیه است. به گفته وی، خواسته‌های لیست مشترک شامل صدور دستوری دولتی برای مبارزه با خشونت علیه اعراب، لغو قانون ویژه‌ای درباره تسهیل تخریب‌ها، اعلام یک طرح اقتصادی واقعی برای توسعه شرایط اعراب و توقف یورش‌ها به مسجدالاقصی است. الطیبی همچنین به خبرگزاری «آسوشیتدپرس» گفت: بنی گانتز گزینه دلخواه ما نیست، ولی ما به رأی‌دهندگان وعده دادیم که همه کار خواهیم کرد تا نتانیاهو را از قدرت کنار بگذاریم و نتیجه آنکه بنی گانتز را پیشنهاد می‌کنیم.»
اقدام «عوده» و «الطیبی»، در حمایت از «بنی گانتز» اقدامی تاریخی محسوب می‎شود. زیرا به طور عام فلسطینیان هرگز حاضر به حمایت از احزاب و شخصیت‎های صهیونیست نمی‎شوند. البته سال 1992 نیز «یاسر عرفات»، نخست‎وزیری «اسحاق رابین» را به رسمیت شناخت و او نیز در اقدامی متقابل تشکیلات خودگردان را به رسمیت شناخت و پایه‎های پیمان اسلوو را بنا نهاد. با این حال اقدام «عوده» و «الطیبی» که برای چند ساعتی «گانتز» را مطمئن کرده بود، مأمور به تشکیل دولت خواهد شد، نتوانست به او کمک کند. زیرا کمتر از 12 ساعت پس از اعلام موضع آنان، حزب «بلد» یکی از چهار حزب عرب کنست خبر داد، حاضر به حمایت از «بنی گانتز» نیست.
لازم به ذکر است، «روون ریولین»، رئیس رژیم صهیونیستی که حداکثر تا روز چهارشنبه فرصت دارد تا یک نفر از میان «بنی گانتز» و «بنیامین نتانیاهو» را برگزیده و مأمور تشکیل دولت کند، فردی را انتخاب خواهد کرد که تأییدیه بیشتری از سوی احزاب داشته باشد. حزب «لیکود»، حزب «نتانیاهو»، 31 کرسی دارد که همراه سه حزب «شاس» با 9 کرسی، ائتلاف یهودیت توراتی با 8 کرسی و ائتلاف «یمینا» 7 کرسی، حائز 55 کرسی در پارلمان رژیم صهیونیستی است. حزب «آبی و سفید»، حزب «گانتز»، 33 کرسی دارد و دو حزب «کارگر» با 6 کرسی و «ائتلاف دموکراسی» (میرتس) با 5 کرسی از او حمایت می‎کنند که به این ترتیب مجموع کرسی‎هایی که از «گانتز» حمایت می‎کنند به 44 کرسی می‎رسد. اگر تمام احزاب ائتلاف عربی که 13 کرسی در پارلمان دارد از وی حمایت می‌کردند، کرسی‎های او به 57 کرسی می‎رسید و براحتی مأمور تشکیل دولت می‎شد. اما با خروج «بلد» از حمایت از «گانتز»، این کرسی‎ها به 54 می‎رسد که به این ترتیب و تحت شرایط فعلی «بنی» از «بی‎بی» عقب می‎افتد. با این حال نه «نتانیاهو» و نه «گانتز» هنوز مطمئن نیستند فردی باشند که مامور به تشکیل دولت می شود. بویژه که «جروزالم پست» خبری منتشر کرده بود، مبنی بر اینکه دفتر رئیس رژیم صهیونیستی گفته است، مبنا برای آنها اعلام موضع رهبران ائتلاف عربی است و به نارضایتی اعضا اهمیتی نمی دهد. با این حال «نتانیاهو» امیدوار است وضعیت بر همین منوال بماند و او با 55 کرسی که از وی حمایت می‎کند، مأمور به تشکیل دولت شود و «گانتز» امیدوار است بتواند یا سه نماینده حزب «بلد» را مجاب به حمایت از خود کند یا «آویگدور لیبرمن»، رهبر حزب «اسرائیل بیت نو» را که صاحب 8 کرسی در پارلمان است. این در حالی است که «لیبرمن» یکشنبه شب ضمن توصیه به «بی‌بی» و «بنی» مبنی بر اینکه «برای نخست‎وزیری شیر یا خط بیندازید»، گفت که حزب وی از هیچ فردی برای تصدی این پست حمایت نمی‎کند. او در عین حال ائتلاف عربی را دشمن خواند و گفت، هرگز حاضر نیست در دولتی مشارکت داشته باشد که نمایندگان عرب در آن حضور داشته باشند.