به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از رویترز، با وجود شکست حمله نظامی ژنرال حفتر به طرابلس، وی هنوز می تواند برای تفوق بر کشور به کمک و حمایت کشورهای خارجی امیدوار باشد. هجوم نظامی اوایل ماه جاری میلادی خلیفه حفتر برای تسخیر طرابلس، فعلا شکست خورده است، اما این حاکم شرق لیبی به اتکای حمایت های خارجی، برای کنار گذاشتن برنامه ای از طرف جامعه بین الملل تحت فشار نیست. 

رویترز به نقل از منابع دیپلماتیک افزود: حامیان ژنرال حفتر اعم از امارات عربی متحده، مصر و فرانسه، همچنان وی را برای پایان دادن به کابوس لیبی و چنددستگی حاکم بر این کشور از زمان سقوط معمر قذافی در سال 2011، بهترین راه حل می دانند. حضور اسلام گرایان رادیکال در صف مخالفان حفتر باور این حامیان خارجی را به اینکه حفتر بهترین سنگر در مقابل تروریسم افراط گراست، تقویت می کند. نیروهای ارتش ملی لیبی، تحت فرمان حفتر، تا نزدیکی های جنوب طرابلس پیشروی کردند و در آنجا با نیروهایی که به نام دولت وفاق ملی نخست وزیر فائز سراج می جنگند، درگیر شدند که فعلا این نیروها پیشروی بیشتر نیروهای حفتر را مانع شده اند. نیروهای دولت وفاق ملی در این اواخر با پیوستن افرادی مانند صلاح بدیع، رئیس شبه نظامیان مصراته، تقویت شده اند. بدیع که پیوندهایی با گروه های افراط گرای جهادی دارد و به وی نیز جاه طلبی تسخیر طرابلس با نسبت می دهند و چند بار با افرادش به این کار اقدام کرده و به طرابلس حمله کرده است، در فهرست سیاه شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار دارد.
بر اساس فیلم هایی که از صحنه نبردها منتشر شده است، علاوه بر بدیع، افراطیون قبلا وابسته به گروه انصار الشریعه نیز با نیروهای حفتر می جنگند. این گروه همانی است که مسئولیت حمله به محل نمایندگی سیاسی آمریکا در بنغازی در سال 2012 را به عهده گرفته است که طی آن چهار آمریکایی کشته شدند.
در این میان با اینکه فرانسه خواستار آتش بس شده است، اما همزمان در قالب همین اعلام موضع، یادآور شده است که افراطیون در صفوف مدافعان طرابلس قرار دارند. یک دیپلمات فرانسه از بابت نوعی "ساده سازی افراطی" اظهار تاسف می کند و می گوید " موضوع به این سادگی نیست که بگوییم حفتر بدجنس در برابر آدم های خوب و مهربان طرابلس و مصراته قرار گرفته است". در مقابل دولت وفاق ملی اهمیت حضور افراطیون در صف نیروهای ضد حفتر را اندک ارزیابی می کند. وزیر امور خارجه لیبی، محمد سیالا Mohamed Siyala می گوید: " افراد متهم به خشونت و زیاده روی در هر دو اردوگاه حضور دارند." واقعیت این است که صدها نفر از پیکارجویان سلفی در میان نیروهای حفتر دیده می شود و یکی از فرماندهان وی به خاطر اعدام های خودسرانه ده ها نفر در بنغازی تحت پیگرد دیوان کیفری بین المللی قرار دارد.
رویترز افزود: ژنرال حفتر در سال 2014 نیز "عملیات منزلت" خود را از همین مرکز شرق کشور شروع کرد و در ادامه نیروهایش را به عنوان " ارتش" سازماندهی کرد تا آنها را از گروه های مسلح متعد و پراکنده دیگر متمایز نماید. وی در سال 2017 نبرد بنغازی علیه نیروهای اسلام گرا را با کمک ابوظبی، قاهره و پاریس برنده شد، اما اکنون برخی از دشمنان شکست خورده اش در طرابلس تشنه انتقام جویی هستند. خلیفه حفتر یکشنبه گذشته در قاهره با ژنرال عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر ملاقات کرد که این یکی بر حمایت مصر از " تلاش ها برای مقابله با تروریسم " تاکید کرد. ولفرام لاشر، پژوهشگر موسسه آلمانی SWP، عقیده داردکه حضور اسلام گرایان در میان نیروهای ضد حفتر، با هدف بهره برداری های تبلیغاتی، بزرگنمایی می شود. وی می گوید: " این عناصر اقلیتی در میان نیروهایی هستند که با حفتر مقابله می کنند، اما اگر نبردها ادامه یابد این مهم می تواند یک پیشگویی خود محقق کننده شود ( و این نوع نیروها افزایش یابند). هر کسی که منافع اش ایجاب می کند مانع از بسیج افراطی ها شود باید امروز و الان برای توقف جنگ اقدام کند". دیپلمات ها و تحلیل گران بر این باورند که امارات و مصر در گذشته از حفتر حمایت های هوایی کرده اند اما معلوم نیست این بار نیز چنین کنند. برای فرانسه، حفتر یا یک ارتش باثبات در طرابلس، برای ادامه قوی تر و جامع تر مقابله با افراطیون جهادی در منطقه ساحل آفریقا، امری اساسی است. فرانسه 4500 نظامی را در قالب نیروهای عملیات برخان در منطقه ساحل به کار گرفته است می خواهد اطمینان یابد که مرزهای لیبی به روی نیروهای جهادی نفوذ ناپذیر است. حمایت فرانسه از حفتر همچنین ممکن است با بروز خسارات و تلفات غیر نظامی احتمالی دستخوش تغییر شود. سازمان ملل در گزارشی در روز دوشنبه از کشته شدن 75 نفر از جمله 17 غیر نظامی طی یک هفته درگیری ها خبر داده است. تغییر احتمالی موضع امارات نیز موضوعی است که می تواند در معادلات تغییر ایجاد کند. جلال هرشاوی پژوهشگر در اندیشکده Clingendael در لاهه عقیده دارد: " با وجود اینکه فرانسه می کوشد نشان دهد سیاست اش در مورد لیبی، سیاست پاریس است اما کمابیش سیاست امارات عربی متحده را دنبال می کند. این بدان معناست که تا وقتی که محمد بن زاید در ابوظبی از شکست خوردن پروژه حفتر به شکل غیرقابل جبران ناامید نشده است، مکرون نیز احتمالا سیاست حمایت از حفتر را تغییر نمی دهد. "