19 اسفندماه رهبر معظم انقلاب اسلامي، نشان ذوالفقار، بالاترين درجه نظامي كشور را به سرلشکر قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اهدا ميكند و يك روز بعد محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه در پیامی دریافت این نشان را به او تبریک ميگويد.
ظريف در كنار تبريك خود بهعنوان رئيس دستگاه ديپلماسي كشور مهر تأييدي بر مواضع و فعاليتهاي منطقهاي سرلشكر سليماني ميزند.
او به مجاهدت خالصانه سردار سلیمانی و همرزمانش در مبارزه با تروریسم تکفیری و افراطیگری برآمده از کانونهای شرارت در منطقه و جهان اشاره ميكند و اقدامات اين فرمانده نظامي را زمینهای برای ایجاد منطقهای قوی، باثبات و عاری از خشونت و افراطیگری ميداند.
اين موضعگيري رسمي و حمايتي ظريف از سليماني در حالي است كه برخي معتقدند آنان دو مسير متفاوت را در خاورميانه دنبال ميكنند. اين شايعات بيش از همه زماني داغ شد كه ظريف دو هفته پيش به يكباره از سمت خود كنارهگيري كرد.
عصر ششم اسفندماه خبر و تصاوير سفر بشار اسد، رئیسجمهوری سوريه به تهران منتشر ميشود؛ سفري كه گويا نهتنها رسانهها، بلكه بخشي از مقامات هم از آن مطلع نيستند. تصاوير منتشر شده نشان ميدهد در ديدار بشار اسد با رهبر معظم انقلاب اسلامي و رئیسجمهوری، فرمانده نيروي قدس سپاه حاضر، اما وزير امور خارجه غايب است. ساعاتي پس از انتشار اين تصاوير، خبر استعفاي ظريف نيز منتشر ميشود. به اين ترتيب، گمانهزنيهاي زيادي از وجود اختلاف بين دو مقام ارشد كشور در سياست خارجي در فضاي مجازي بالا ميگيرد.
اما اين گمانهزني نيز خيلي طول نميكشد و اين بار سرلشكر سليماني وارد ميدان ميشود. هشتم اسفندماه فرمانده نيروهاي قدس سپاه پاسداران اعلام ميكند كه «حتماً آقای ظریف مسئول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است و طی مدت مسئولیت در وزارت امور خارجه کشورمان همواره مورد حمایت و تأیید مقامات عالیرتبه نظام، بهویژه مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی) بوده و هستند. ایشان برای تأمین منافع ملی کشور پیوسته اقدامات ارزشمندی را در سطوح گوناگون انجام داده و در مسیر مبارزه با دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی و ملت ایران نیز همراهی لازم را داشتهاند. »
سابقه اين حمايت و تأييد سياسي تنها به امسال ختم نميشود. اسفندماه سال 96 حسین امیرعبداللهیان، معاون سابق ظريف، در مصاحبه با برنامه تلويزيوني «دستخط» خاطرهاي از همكاري فرمانده نيروهاي قدس سپاه با تيم مذاكره كننده هستهاي به سرپرستي ظريف بيان ميكند. امیرعبداللهیان ميگويد: «زمانی که من در وزارت خارجه بودم، در ملاقاتی که با سردار سلیمانی داشتم، مستنداتی را به من ارائه داد و گفت با غربیها و سازمان مللیها مذاکره دارید، این را در روی آنها بزنید و بازگو کنید. حتی سردار سلیمانی گفت به آقای دکتر ظریف هم بگویید در کنار مذاکرات هستهای، مذاکره درباره منطقه با آمریکا نداشته باشد، ولی اگر در جایی لازم شد برگهای رو کند، این را روی میز بگذارد و بگوید شما این هستید.»
آنگونه كه ظريف ميگويد، رابطهاش با سرلشكر سليماني تنها محدود به سالهاي اخير نيست. وزير امورخارجه، در گفتوگو با انتخاب در بهمن سال 1395 به رابطه نزدیک بیستساله خود و سردار سلیمانی اشاره ميكند و ميگويد: در مذاکرات مختلف، وقتی که در مورد عراق و افغانستان مذاکره میشد من مسئول هیئت ایرانی بودم؛ یعنی کمککننده به این مذاکرات بودیم و مذاکرهکنندگان اصلی خود افغانها بودند. در مذاکراتی که در مورد عراق بود، قبل و بعد از حمله آمریکا ارتباط بسیار خوب و کاری با سردار سلیمانی داشتم و ایشان را یک شخصیت بسیار فهیم و بسیار دلیر میدانم که امکان مفاهمه برای بنده با ایشان کاملاً وجود دارد و معتقد هستم که ما همه کارگزاران یک نظام هستیم و نیاز است که همه ما با هم متحد باشیم، هرچند یک یا دو نفری دیدگاههای مشابه هم ندارند، بنده و همه دوستان منجمله سردار سلیمانی ممکن است تفاوت دیدگاه داشته باشیم و ما توانستهایم یک رابطه کاری مناسبی را دنبال کنیم و در بحث سوریه و آتشبس حلب ارتباط خیلی خوبی داشته باشیم و توانستیم مقداری به مردم محروم و مظلوم فوعه و کفریا که زیر محاصره بودند کمک کنیم. در مذاکرات سهجانبه همکاری خیلی خوبی داشتیم و در سایر مذاکرات همکاری خوبی داشتیم و توانستیم منافع کشور را جلو ببریم.»
نظر شما