طرفداری - دیگو سیمئونه، سرمربی آرژانتینی اتلتیکو مادرید به پیروزی ارزشمند تیمش مقابل یوونتوس واکنش نشان داد.

روخی بلانکوس شب گذشته در دیداری جذاب و تماشایی موفق شد در حضور جمعی از بهترین مهاجمان دنیا، با دو گل از دو مدافع میانی‌اش یووه را شکست داده و گام بلندی برای حذف یکی از مدعیان جدی قهرمانی و صعود به مرحله یک چهارم نهایی بردارد. سیمئونه که مطابق انتظار کنار زمین آرام و قرار نداشت و ژست عجیبی هم پس از گل گودین از خودش نشان داد، پس از بازی آرامش خودش را حفظ کرد.

به گزارش AS، چولو به خبرنگاران گفت:

مقابل تیمی بسیار قوی بازی کردیم اما توانستیم بازی را به جایی بکشانیم که دلخواه خودمان بود. در زمان داشتن مالکیت توپ، توانستیم خلق موقعیت کنیم و دو گل هم برابر تیمی که مطمئنا در بازی برگشت ما را به شدت آزار خواهد داد، زدیم. خوشحالی پس از گل گودین؟ واقعا در آن لحظه این ژست را احساس کردم چون برای در ترکیب قرار دادن کوکه و کوستا در چنین دیداری آن هم پس از یک ماه و نیم دوری از میادین، باید جرات - ترجمه غیرمنشوری کلمه‌ای که سیمئونه به کار برد - داشته باشید.

کار هنوز تمام نشده است. یک بازی دیگر باقی است و مطمئنا رنج زیادی در تورین متحمل خواهیم شد. دو گل برتری به نسبت موقعیت‌های اتلتی کم بود؟ یووه هم موقعیت‌هایی داشت. من به عدالت در فوتبال اعتقادی ندارم. آمار و نتایج به دست آمده تمام چیزی است که در فوتبال اهمیت دارد و به آن پرداخته می‌شود. گل مردود موراتا؟ من هنوز معتقدم و امیدوارم که VAR در تمام صحنه‌ها به تیم‌ها و داوران کمک کند. اگر واقعا اعتقاد دارید مدافعی با 1.87 سانتی متر قد در آن صحنه این طور می‌تواند به زمین بیفتد، این اعتقاد شماست و حرفی نیست. مدافعی با این جثه صرفا با یک شارژ کوچک روی زمین نمی‌افتد. کیه لینی در دفاع بی نقص است ولی شیرجه‌اش فوق العاده بود!

یوونتوس شانس نخست صعود و قهرمانی بود؟ آنها هم انسان هستند و همان طور که لوییس آراگونس فقید گفت، بردن، بردن، بردن و باز هم بردن کار آسانی نیست. خیلی هم کار سختی است. ما باید خودمان را برای رقابت با تیم‌هایی چون رئال و بارسا در لالیگا آماده کنیم و در اروپا هم که تیم‌های بسیار قدرتمندی حضور دارند. وظیفه ما ادامه دادن به پیشرفت روزمره تیم و باشگاه است.

سه تعویض در عرض 9 دقیقه؟ بازیکنان این را می‌دانستند. قبل از بازی با لمار، کوریا و موراتا صحبت کردم. ایده من تزریق نیرویی تازه به تیم در نیمه دوم بود. کوکه و کوستا بازیکن 90 دقیقه‌ای نبودند. کوریا در خط حمله برش داشت و همه به صورت یک تیم بازی کردند و به این باید افتخار کنیم. با کوستا حرف زده بودم که نمی‌تواند 90 دقیقه بازی کند. به موراتا هم صبح بازی گفته بودم از او در نیمه دوم چه می‌خواهم و هر دو نفر خواسته‌هایم را برآورده کردند. متاسفانه دیگو آن تک به تک را از دست داد و گل موراتا هم مردود اعلام شد ولی ما دست از تلاش برنداشتیم. من برنده بزرگ این بازی بودم؟‌مطلقا خیر چون کار تمام نشده است.

محرومیت کوستا و پارتی از بازی برگشت؟ بهترین کاری که ما مربیان می‌توانیم انجام بدهیم این است که به بازیکن بگوییم بازی چطور پیش خواهد رفت و تصوری از بازی به آنها ببخشیم که در زمین هم رخ بدهد. کارت زرد توماس روی یک کار خوب گرفته شد ولی کوستا؟ دقیقه هفت بازی صرفا برای یک قدم جلو آمدن از دیوار دفاعی...