خرداد: واشنگتن عادت دارد کشورهای بی‌دفاع را به نام دموکراسی بمباران کند اما در فروش تسلیحات و اختصاص کمک نظامی به کشورهایی که دیده‌بان حقوق بشر دیکتاتوری می‌داند، لحظه‌ای تردید نمی‌کند.
به گزارش خرداد، ایسنا به نقل از خبرگزاری راشا تودی، "خانه آزادی" یک سازمان مردم‌نهاد مستقر در آمریکا که سال ۱۹۴۱ تشکیل شد، گزارش سالانه خود درباره آزادی در جهان را منتشر کرد. طبق آن، کشورها جزو دسته "آزاد"، "نسبتا آزاد" یا "غیر آزاد" دسته‌بندی شدند. این سازمان مردم‌نهاد که عمدتا با هزیته دولت آمریکا اداره می‌شود، آمریکا و متحدانش را "آزاد" ارزیابی کرد و کشورهای دشمن نظیر روسیه و چین در رده "غیر آزاد" جای گرفتند. در گزارش سال ۲۰۱۸ این گروه، ۲.۷ میلیارد نفری که در ۴۹ کشور زندگی می‌کنند "به صورت اسف‌باری غیر آزاد" توصیف شده‌اند.
از آن ۴۹ کشور غیر دموکراتیک دست‌کم ۳۵ کشور یا به عبارتی ۷۱ درصد از آنها یا مشتریان ادوات نظامی آمریکا هستند یا در سه سال گذشته کمک نظامی از واشنگتن دریافت کرده‌اند.
در سپتامبر ۲۰۱۷ ریچ ویتنی، سیاستمدار و فعال حقوق بشر آمریکایی با استناد به گزارش‌های خانه آزادی و پنتاگون درباره کمک نظامی آمریکا به نتیجه جالب توجهی دست یافت: به‌رغم اعلامیه عمومی درباره گسترش دموکراسی و مخالفت با دیکتاتوری، واشنگتن به ۷۳ درصد از آن دسته از کشورهای "غیر آزاد" موجود در لیست خانه آزادی، کمک نظامی ارائه داده است. از آن زمان تاکنون، تغییرات چندانی صورت نگرفته است.
براساس گزارش خانه آزادی، وضعیت ۱۲ مورد از آن کشورها بسیار افتضاح است که با عنوان "بدتر از بد" توصیف شده‌اند. نیمی از آن کشورها- عربستان، سومالی، ترکمنستان، ازبکستان، جمهوری آفریقای مرکزی و لیبی- اکنون جزو دریافت‌کنندگان کمک نظامی آمریکا هستند.
سومالی از ۱۹۹۱ درگیر جنگ داخلی، تروریسم و اختلافات قبیله‌ای است اما آمریکا به تقویت دولت مرکزی کنونی آن ادامه می‌دهد و به آن کمک نظامی می‌کند. جمهوری آفریقای مرکزی هم از سال ۲۰۱۲ درگیر جنگ داخلی میان مسلمانان و مسیحیان است و در رده بسیار پایین خانه آزادی قرار دارد. تحریم تسلیحاتی سازمان ملل هم از سال ۲۰۱۳ علیه آن اجرایی شده است. همه اینها مانع از آن نشد که آمریکا در اوت امسال ۴۸ خودروی زرهی برای نیروهای مسلح این کشور ارسال نکند.
لیبی مورد دیگری است که گرفتار وضعیتی وخیم است. سازمان ملل در سال ۲۰۱۰ این کشور شمال آفریقا را به عنوان "توسعه انسانی بالا" معرفی کرد و رتبه پنجاه و سوم از ۱۶۲ کشور را گرفت. با این حال، یکسال پس از آن دولت لیبی به دست شورشیان تحت امر ناتو و آمریکا سرنگون شد. با گذشت هفت سال، لیبی همچنان درگیر اختلافات داخلی و حضور داعش است. لیبی که دارای بازارهای برده‌فروشی آشکار است، در دسته‌بندی سازمان ملل به جایگاه صد و هشتم سقوط کرده است و در شاخص خانه آزادی در جایگاه نهم است. از طرف دیگر، دولتی که رسما به رسمیت شناخته می‌شود، کمک نظامی دریافت می‌کند.
یکی از کشورهایی که در وخیم‌ترین رده شاخص خانه آزادی در میان ۱۰۰ کشور قرار دارد، عربستان است که به جایگاه هفتم رسید؛ به عبارتی بسیار پایین‌تر از دشمنان سنتی آمریکا شامل ونزوئلا (۲۶)، روسیه (۲۰)، چین (۱۴) و حتی ایران (۱۷) اما نه پایین‌تر از کره‌شمالی (۳).
همانطور که وزارت خارجه آمریکا ماه گذشته اعلام کرد عربستان "بزرگترین مشتری نظامی خارجی آمریکا با بیش از ۱۱۴ میلیارد دلار قراردادهای فعال است." با توجه به قرارداد ۱۱۰ میلیارد دلاری برای مدرن‌سازی نیروهای مسلح سعودی که ماه مه به امضای دونالد ترامپ و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان رسید، انتظار می‌رود فروش نظامی خارجی افزایش چشمگیری داشته باشد. ۱۴.۵ میلیارد دلار از این فروش‌ها تاکنون اجرا شده است.
به‌رغم درخواست‌ها برای تحریم ریاض بابت قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد سعودی در ماه اکتبر، دولت ترامپ تمایلی ندارد که در روند فروش تسلیحاتی تعلیق ایجاد کند. با این وجود آلمان در اعتراض به قتل خاشقجی ارسال تسلیحات به عربستان را متوقف کرده است. نروژ و اسپانیا هم قراردادهای تسلیحاتی با سعودی‌ها را لغو کرده‌اند اما فرانسه که قراردادهای جاری با ریاض به ارزش تقریبی ۱۲ میلیارد دلار دارد، هنوز از این روند تبعیت نکرده است.
نظر شما