تولید هواپیمای مافوق صوت بی‌صدا شروع شد

شرکت لاکهید مارتین تولید هواپیماهای خود که مجهز به فناوری مافوق صوت بی‌صدا هستند را به طور رسمی شروع کرد. به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، هواپیمای خیره کننده لاکهید مارتین اعلام کرد ساخت هواپیمای خود موسوم به «QueSSTX-59» را با فناوری مافوق صوت بی‌صدا آغاز کرده است. اولین پرواز اصلی این هواپیما برای سال 2021 برنامه‌ریزی شده است. هدف از ساخت این هواپیما که با همکاری ناسا انجام می‌شود، آزمایش فناوری مافوق صوت با کمترین میزان صدا برای تجاری‌سازی این هواپیماها و پروازهای تجاری به وسیله آنها است تا بتوان آنها را بدون مشکل، در مناطق پرجمعیت به پرواز درآورد. تاکنون، تمام کارها با مدل‌سازی‌های رایانه‌ای، طراحی و آزمایشات در تونل باد انجام شده است، اما در حال حاضر پروژه به تولید یک هواپیمای واقعی رسیده است. هنگامیکه این هواپیما به هوا برسد، ناسا قصد دارد از آن برای جمع‌آوری داده‌ها در سطح مهندسی و عموم مردم استفاده کند تا نهایتا یک خط هواپیمایی راه بیاندازد. علاوه بر این، این اطلاعات برای تجدید نظر در قوانین زیست محیطی فعلی که در اواخر دهه 1960 تصویب شده بودند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنگامیکه ساخت «QueSSTX-59» تکمیل شود، قادر خواهد بود در ارتفاع 17 هزار متری با سرعت 1.27 ماخ(1512 کیلومتر در ساعت) پرواز کند که رکورد صوتی تنها 75 دسیبل، یعنی به اندازه بسته شدن درب خودرو را در اختیار دارد.

ساخت سیستمی که اسکنر اثرانگشت را فریب می‌دهد

محققان سیستمی ساخته‌اند که می‌تواند اثر انگشت‌های جزئی فرد را با کمک هوش مصنوعی تکمیل کند و در نتیجه اسکنرهای بیومتریک را فریب دهد. به گزارش مهر به نقل از انگجت، محققان درهمین راستا سیستمی به نام Deep MasterPrints را ساخته اند. این سیستم ۲۳ درصد از اثر انگشت‌های یک سیستمی را کپی کردند که میزان خطای آن یک در هزار بوده است. هنگامیکه درصد خطای سیستمی یک در میان صد نمونه باشد، این دستگاه می‌تواند پرینت واقعی را با ۷۷ درصد صحت انجام دهد. این پرینت‌های مصنوعی برای میانبرزدن سیستم‌هایی به کار می‌روند که اثر انگشت‌های زیادی در آن ذخیره می‌شوند. حمله کننده ممکن است با شیوه آزمون و خطا سریع تر اثر انگشت فرد را ردیابی کند.  بیشتر اسکنر‌ها دور انگشت نمی‌پیچند و به همین دلیل اثر انگشت به طور جزئی ثبت می‌شود. از سوی دیگر سیستم‌های بیومتریک نیز پرینت‌های جزیی را کنار هم قرار نمی‌دهند تا یک تصویر کامل از اثر انگشت فرد ارائه کنند. در عوض آنها اسکن را با رکوردهای قبلی مقایسه می‌کنند. به این ترتیب احتمال  زیادی وجود دارد هکر بتواند با کمک برنامه‌های رایانشی اثر انگشت فرد را تکمیل کند. سیستم Deep MasterPrints از این امر نیز استفاده می‌کند. بنابراین یک اثر انگشت مصنوعی که ویژگی‌های متعدد مشابه نمونه اصلی دارد، بهتر از یک نمونه غیر کامل عمل می‌کند و می‌تواند اسکنر را فریب دهد.