صاحب‌خبر - سومین دوره از بازی‌های پاراآسیایی در جاکارتای اندونزی به پایان رسید و کاروان «خودباوری و امید» ایران با ۵۱ مدال طلا، ۴۲ نقره و ۴۳ برنز در رده سوم جدول مدالی قرار گرفت. ایران در این دوره از بازی‌ها فراتر از پیش‌بینی‌ها عمل کرد و نه‌تنها یک پله صعود داشت که حتی برای رده دومی نیز با کره‌جنوبی رقابت کرد اما در نهایت تنها با دو مدال طلا کمتر از کره‌جنوبی در رده سوم ایستاد. این بهترین جایگاه ایران در ادوار بازی‌های پاراآسیایی است. چین با ۱۷۲ مدال طلا، ۸۸ نقره و ۵۹ برنز و کره‌جنوبی با ۵۳ مدال طلا، ۴۵نقره و ۴۷ برنز در رده‌های اول و دوم ایستادند. ژاپن با ۴۵ طلا، ۷۰ نقره و ۸۳ برنز در رده چهارم ایستاد که ایران بالاتر از ژاپن در رده سوم قرار گرفت. ایران در بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو با ۲۷ مدال طلا، ۲۴ نقره و ۲۹برنز و در بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۱۴ اینچئون با ۳۷ مدال طلا، ۵۲ نقره و ۳۱ برنز در رده چهارم جای گرفته بود تا به این ترتیب دلاورمردان و شیرزنان کشورمان با یک رتبه صعود نسبت به دوره قبل تاریخ‌ساز شوند. حق خوری ممنوع! کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا عنوان پنجمی را به دست آورد و در بسیاری از رشته‌ها توقعات برآورده نشد و چه بسا کاروان جانبازان و معلولان ایران با افتخاری که به دست آوردند، به نوعی جورکش کاروان ایران در بازی‌های آسیایی هم بودند. با این حال چه کسی هست که نداند پوشش رسانه‌ای این دو رقابت و بازتاب افتخارآفرینی و مدال‌آوری این دو کاروان تا چه اندازه متفاوت بود و هراندازه که مدال‌های کاروان‌مان در بازی‌های آسیایی در بوق و کرنا می‌شد، در پاراآسیایی فقط به خبر کسب مدال بسنده شده و نه خبری از مصاحبه‌های اختصاصی بود، نه حواشی جذاب و نه عکسی روی جلد برای تقدیر و دلخوشی کاروان خودباوری و امید! هرچقدر کم لطفی رسانه‌ای در بین دو کاروان مشهود بود، حداقل این توقع وجود داشت که در چشم مسئولان، تفاوتی بین افتخارآفرینی‌ها وجود نداشته باشد و آنها با یک چشم به هر دو کاروان و دستاوردهایشان نگاه کنند. با این حال گویا تحولاتی در جریان است که طبق آن پاداش‌های متفاوت و البته کمتری نسبت به بازی‌های آسیایی برای مدال‌آوران درنظر گرفته شده و شاید این بار هم کم لطفی‌ها در حق کاروان پاراآسیایی ادامه داشته باشد! وعده‌ای که محقق نشد سرپرست کاروان ایران در بازی‌های پاراآسیایی 2018 اندونزی با اعلام اعزام 210 ورزشکار به جاکارتا در مصاحبه‌ای قبل از این رقابت‌ها(طبق خبری که «ایرنا» منتشر کرد) اعلام کرده بود: پاداش پای سکوی مدال‌آوران همانند قهرمانان آسیایی برای طلا پنج هزار، نقره دو هزار و برنز یک هزار دلار پرداخت می‌شود.» این در حالی است که پاداش مدال‌آوران در پای سکو به ترتیب پنج‌هزار و هزارو500 دلار پرداخت شد تا اولین تفاوت در پرداخت پاداش‌ها در همین ابتدای کار مشخص شود. نگرانی از کاهش سکه‌ها! این موضوع دلخوری مدال‌آوران و اعضای کاروان را در پی داشت و از حالا این نگرانی وجود دارد که با توجه به تعدد مدال‌های کسب شده در بازی‌های آسیایی چنین برخوردهایی در پرداخت پاداش سکه‌های طلا به وجود بیاید. بدون شک این قهرمانان زحمات و هزینه‌های زیادی را برای رسیدن به سکوی بازی‌های پاراآسیایی متقبل شده‌اند و به‌طور حتم حق‌شان نیز نگاه یکسان مسئولان با مدال‌آوران بازی‌های آسیایی هست ولی اگر روند پرداخت پاداش پای سکو ادامه‌دار باشد به‌طور حتم این حق‌خوری‌ها علیه قهرمانان جانباز و معلول ادامه خواهد داشت! همین حالا درباره پاداش قهرمانانی که بیش از یک مدال را کسب کرده‌اند، حرف و حدیث‌های زیادی ایجاد شده است و چه بسا تعهد مسئولان و وفای به عهدشان می‌تواند در ایجاد‌انگیزه بین این قهرمانان و تداوم افتخار آفرینی‌های آنها تاثیرگذار باشد.∎​