هجدهمین دوره بازیهای آسیایی از روز شنبه هفته آینده رسماً در جاکارتا آغاز میشود و بیش از ۱۱ هزار ورزشکار از ۴۵ کشور قاره کهن برای تصاحب خوشرنگترین مدالها با یکدیگر رقابت میکنند. بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ تا ۱۱ شهریورماه ادامه خواهد داشت و کاروان ورزش کشورمان نیز برای نشان دادن قدرت خود به مصاف رقبای آسیایی خود میروند. کاروان ایران در این دوره با شعار «یک ایران یک صدا» در المپیک آسیایی حضور پیدا میکند.
دفاع از اعتبار
بازیهای آسیایی در واقع همان المپیک آسیایی است که کشورهای مدعی در قاره کهن برای کسب بهترین جایگاه در جدول ردهبندی با هم به رقابت میپردازند. در ادوار اخیر سه رتبه اول، دوم و سوم در قرق چین، کره جنوبی و ژاپن بوده و سایر کشورها برای ایستادن در ردههای بعدی با هم جدال میکنند. دوره گذشته بازیها به میزبانی اینچئون کره جنوبی برگزار شد و کاروان ورزشی کشورمان با کسب ۲۱ مدال طلا، ۱۸ نقره و ۱۸ برنز در مجموع با ۵۷ مدال جایگاه پنجمی را از آن خود کرد. این در حالی است که در سال ۲۰۱۰ و در بازیهای گوانگژو رده چهارم قاره متعلق به کشورمان بود، اما قزاقها با یک پله صعود جایگاه ایران را تصاحب کردند. در ادوار گذشته بیشترین مدال تاریخ ورزش ایران در بازیهای آسیایی سال ۲۰۱۰ به دست آمد و ورزشکاران کشورمان ۵۹ مدال رنگارنگ را بر گردن آویختند. اگرچه چین، کره و ژاپن کماکان سردمداران ورزش آسیا محسوب میشوند و از هم اکنون برای کنار زدن یکدیگر تلاش میکنند، اما باید اذعان داشت که کاروان ایران در جاکارتا کار سختی پیش رو دارد چراکه کشورهایی، چون قزاقستان با سرمایهگذاری گسترده پیشرفت قابل توجهی داشتهاند و بدون شک در این دوره نیز با دست پر پا به میدان میگذارند.
آمار و ارقام
مسئولان ارشد ورزش ایران شانس کسب مدال را ملاک اصلی اعزام تیمها و ملیپوشان به جاکارتا اعلام کردند. در این دوره رسیدن به سکو و تصاحب خوشرنگترین مدال بیش از پیش مد نظر تصمیمگیرندگان قرار گرفته و در نهایت با اعزام ۳۷۸ ورزشکار به این بازیها موافقت شد. ۲۸۰ ورزشکار مرد و ۹۸ ورزشکار زن کشورمان در ۴۴ رشته به جنگ رقبا میروند و در بین رشتههای انفرادی اعزامی به اندونزی رشته تیراندازی با ۱۹ ورزشکار رکورددار بیشترین نفرات اعزامی است. البته در رشتههای تیمی نیز تیم ملی کبدی زنان و مردان ایران با ۲۴ بازیکن به این رقابتها میرود.
بانوان در کانون توجهات
سپردن مسئولیت پرچمداری به یک بانوی ورزشکار حاکی از این است که مسئولان امید زیادی به درخشش ۹۸ ورزشکار زن اعزامی به بازیهای آسیایی دارند. پس از مصدومیت کیمیا علیزاده و منتفی شدن حضور او در جاکارتا الهه احمدی جایگزین او شد تا در روز افتتاحیه پرچم سهرنگ کشورمان را به دست بگیرد. تعداد ورزشکاران زن اعزامی به بازیهای آسیایی در این دوره رکورد سالهای گذشته را شکسته و انتظار میرود بانوان در جاکارتا نیز همچون گذشته رقبای آسیایی خود را کنار بزنند و از اعتبار ورزش کشورمان دفاع کنند.
شانسهای مدال
از بین تیمهایی که در این دوره به میدان میروند شانس تیمهای بسکتبال، ووشو، والیبال، کشتی، تکواندو، کاراته، وزنهبرداری، تیراندازی، شمشیربازی و کبدی بیش از سایرین است. در حالی که در سالهای ۲۰۰۲، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ تعداد مدالهای کسب شده توسط ورزشکاران ایرانی افزایش داشته است، اما در سال ۲۰۱۴ روند نزولی رسیدن به مدال موجب شد تا یک رده تنزل نصیب ورزش کشورمان شود. بازگشت به رده چهارم قاره کهن انتظاری است که امیدواریم در جاکارتا این انتظار برآورده شود.
امیدهای اصلی
با اینکه گلایههای ورزشکاران مدالآور از بیتوجهیها و تبعیضهای آشکار همچنان ادامه دارد و حتی پیش از بازیهای آسیایی نیز تغییر اساسی در روند مدیریتی مسئولان ایجاد نشد، اما کشتی، وزنهبرداری، تکواندو، والیبال، بسکتبال، کاراته و ووشو کماکان جزو امیدهای اصلی مدالآوری به شمار میروند. کشتیگیران اعزامی پیش از سفر به اندونزی چوب اختلاف وزارت و فدراسیون کشتی را خوردند، اما باز هم آزادکاران و فرنگیکاران با تکیه بر تواناییها و تعصب خود به تیم ملی روی تشک میروند. از سوی دیگر وزنهبرداران نیز برای کسب بهترین جایگاه به روی تخته میروند تا این بار هم به رغم تبعیضهای ناراحتکننده پرچم کشورمان را به اهتزاز دربیاورند. تیم ملی تکواندو نیز با تمام قوا به مصاف حریفان آسیایی میروند. تکرار چهار مدال طلای دوره گذشته، فریبرز عسگری و شاگردانش را تحت فشار قرار داده است و تیم بانوان نیز باید بدون کیمیا روی شیاپ چانگ برود.
والیبال برخلاف انتقادها با تیم اصلی و با هدف قهرمانی اعزام میشود، بسکتبالیها هم برای قهرمانی در جاکارتا آن هم در حضور تیمهایی، چون چین، فیلیپین و ژاپن کار دشواری در پیش دارند و کاراته و ووشو هم طبق معمول با ترکیب کامل امیدوار به درخشش در المپیک آسیایی هستند. پس گرفتن رده چهارم قاره هدفی است که کاروان ایران با شعار «یک ایران، یک صدا» به دنبال تحقق آن است ولی باید با دیدی منطقی به آن نگریست. در چهار سال گذشته رقبا بر خلاف ما برای حضور در بازیهای ۲۰۱۸ برنامه دقیقی داشتند و برای پیاده کردن آن تلاشهای زیادی انجام شد. در صورتی که خبری از این برنامهریزیها در ورزش ما نیست. به همین دلیل باید منتظر دیدن پیشرفت کشورهای آسیایی رقیب در جاکارتا باشیم.
نظر شما