خبرگزاری تسنیم: یک رسانه آمریکایی ضمن اشاره به اینکه رژیم صهیونیستی زرادخانه تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارد، به بررسی نقش دونالد ترامپ و سایر رؤسای جمهور قبلی آمریکا در حفاظت از بدترین راز اسرائیل یعنی زرادخانه اتمی پرداخته است.
به گزارش نیویورکر، زمانی که هیئتی شامل مقام‌های ارشد اسرائیلی در فوریه ۲۰۱۷ میلادی با دونالد ترامپ دیدار کردند، خواستار مذاکره درباره مسائل مختلفی با دولت جدید آمریکا بودند. در صدر این فهرست، یک نامه مخفیانه بود که در آن اسرائیلی‌ها به آمریکایی‌ها قول داده بودند که هرگز به‌صورت علنی درباره زرادخانه هسته‌ای اعلام‌نشده، صحبت نکنند. این هیئت اسرائیلی که شامل ران درمر سفیر رژیم صهیونیستی در آمریکا بوده، سعی کرده است تا نامه امضاشده توسط ترامپ را تحویل بگیرد.
دولت جدید آمریکا همه سعی و تلاش خود را می‌کند تا رضایت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل را جلب کند، کسی که ترامپ قول داده است حداکثر حمایت‌ها را از وی داشته باشد. ولی در آن لحظات پرهرج‌ومرج، مشاوران ترامپ احساس و درک روشنی از درخواست اسرائیل نداشتند. آن‌ها چیزی درباره وجود این نامه نمی‌دانستند و از احساس فوریتی که مقام‌های اسرائیلی به آن اشاره می‌کردند، کاملاً گیج شده بودند.
آمریکایی‌ها نگرانی‌های دیگری نیز داشتند، اواخر همان روز مایکل فلین مشاور امنیت ملی کاخ سفید نامه استعفای خود را تقدیم کرد چرا که از این مسئله احساس خوبی نداشت که اسرائیلی‌ها به آن‌ها بگویند چه‌کاری انجام دهند.
این گزارش افزود: واکنش اسرائیل قابل درک بود. هشت سال قبل نیز لحظه مشابهی اتفاق افتاده بود، زمانی که باراک اوباما رئیس جمهور شد و درخواست مشابهی را دریافت کرد. وجود چنین نامه‌ای، محرمانه مانده بود، تنها تعداد معدودی از مقام‌های ارشد آمریکایی در سه دولت قبلی از وجود چنین نامه‌ای آگاه بودند و از این مسئله اطلاع داشتند که رهبران اسرائیل چگونه از آمریکا قول گرفته‌اند تا تل‌آویو را برای تسلیم تسلیحات هسته‌ای زیر فشار قرار ندهد. زمانی که مشاوران ترامپ به کاخ سفید منتقل شدند، هیچ نسخه‌ای از نامه‌های قبلی را از دولت‌های پیشین آمریکا نیافتند. این اسناد به آرشیو منتقل شده بود، ولی اسرائیلی‌ها کپی‌های نامه‌ها را داشتند.
نیویورکر نوشت: اسرائیل در جریان جنگ شش‌روزه در سال ۱۹۶۷ میلادی به قابلیت تولید تسلیحات هسته‌ای دست یافت. در آن زمان اسرائیل ۳ سلاح هسته‌ای در اختیار داشت. این مطلب را "اونر کوهن" کارشناس مسائل هسته‌ای در مؤسسه مطالعات بین المللی میدل بوری گفته است. تلاش‌های اسرائیل برای ساخت بمب هسته‌ای در مجتمع هسته‌ای دیمونا منبع اصلی تنش با واشنگتن برای یک دهه بوده است. تا پاییز ۱۹۶۹ میلادی که گلدا مایر نخست وزیر وقت اسرائیل با ریچارد نیکسون رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید دیدار کرد، دستیابی اسرائیل به سلاح‌های هسته‌ای همچنان منشأ اختلاف دو طرف بود، ولی به یک تفاهم غیرمکتوب دست یافتند: اینکه اسرائیلی‌ها آزمایش‌های هسته‌ای را اعلام نکنند یا تهدید به استفاده از تسلیحات هسته‌ای ننمایند، و در مقابل آمریکا نیز بر اسرائیل فشار وارد نکند تا پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) را امضا کند.
دولت‌های بعدی اسرائیل نیز از این توافقنامه تبعیت کردند. این توافق تا حد زیادی مربوط به سیاست ابهام‌آمیز اسرائیل می‌شود. هیچ سندی که این توافقنامه را توضیح دهد، هرگز آماده نشد. به‌جای آن، دو طرف هر یک به یادداشت‌های خود تکیه کرده‌اند، این مطلب را یک مقام سابق اسرائیلی گفته است.
جرالد فورد رئیس جمهور آمریکا نیز از توافق نیکسون تبعیت کرد. مقام‌های اسرائیلی نگران آن بودند که جیمی کارتر شاید مسیر متفاوتی را در قبال این توافق اتخاذ کند، ولی موضع آمریکا در دوران کارتر و ریگان نیز تغییری نکرد.
اسرائیلی‌ها نخستین بار در زمان دولت جورج بوش احساس کردند که شاید این توافق نانوشته در زمان نیکسون کافی نباشد، آن هم در زمان نخستین جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ میلادی، پس از آنکه قدرت‌های جهان درباره ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات از جمله تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی صحبت کردند. نخستین بار در دوره دولت کلینتون بود که این نامه محرمانه بار دیگر مطرح شد. در این نامه، بیل کلینتون به رژیم صهیونیستی اطمینان داد که هیچ گونه پیمان کنترل تسلیحات آمریکایی، اسرائیل را از قابلیت‌های بازدارندگی خود محروم نخواهد کرد، این یک اشاره مبهم به زرادخانه هسته‌ای اسرائیل بوده است.
زمانی که جورج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریکا شد، نامه مشابهی را امضا کرده است. بعداً در سال ۲۰۰۹ میلادی که باراک اوباما به قدرت رسید، از همان ابتدا نتانیاهو به او اعتماد نداشت و اوباما نیز هیچ اعتمادی به نخست وزیر اسرائیل نداشت.
یک مقام اسرائیلی گفت: با اوباما همه ما دیوانه شده بودیم. اوباما در آوریل ۲۰۰۹ سخنرانی بلندپروازانه‌ای در پراگ بیان کرد و بر پایبندی آمریکا به تعهد خود برای برقراری صلح و امنیت جهانی بدون تسلیحات هسته‌ای تأکید کرد. این اظهارات اوباما به‌شدت موجب نگرانی نتانیاهو شده بود چرا که تصور می‌کرد اوباما قصد گرفتن تسلیحات هسته‌ای اسرائیل را خواهد داشت. گرچه مقام‌های اسرائیلی این نامه را یک تعهد مؤثر از سوی دولت‌های متوالی آمریکا ارزیابی می‌کنند که واشنگتن فشاری را در خصوص زرادخانه هسته‌ای به اسرائیل وارد نکند، ولی مقام‌های آمریکایی تأکید کرده‌اند که این نامه اهمیت چندان زیادی نداشته است.
یک مقام سابق آمریکایی در این باره گفت: ما هرگز از اسرائیل نمی‌خواهیم که تسلیحات هسته‌ای‌اش را تسلیم کند. ما استدلال اسرائیل را قبول کرده‌ایم که در شرایط کنونی خاورمیانه، تمایلی به خلع سلاح هسته‌ای نداشته باشند.
به گزارش نیویورکر، زمانی که هیئتی شامل مقام‌های ارشد اسرائیلی در فوریه ۲۰۱۷ میلادی با دونالد ترامپ دیدار کردند، خواستار مذاکره درباره مسائل مختلفی با دولت جدید آمریکا بودند. در صدر این فهرست، یک نامه مخفیانه بود که در آن اسرائیلی‌ها به آمریکایی‌ها قول داده بودند که هرگز به‌صورت علنی درباره زرادخانه هسته‌ای اعلام‌نشده، صحبت نکنند. این هیئت اسرائیلی که شامل ران درمر سفیر رژیم صهیونیستی در آمریکا بوده، سعی کرده است تا نامه امضاشده توسط ترامپ را تحویل بگیرد.
دولت جدید آمریکا همه سعی و تلاش خود را می‌کند تا رضایت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل را جلب کند، کسی که ترامپ قول داده است حداکثر حمایت‌ها را از وی داشته باشد. ولی در آن لحظات پرهرج‌ومرج، مشاوران ترامپ احساس و درک روشنی از درخواست اسرائیل نداشتند. آن‌ها چیزی درباره وجود این نامه نمی‌دانستند و از احساس فوریتی که مقام‌های اسرائیلی به آن اشاره می‌کردند، کاملاً گیج شده بودند.
آمریکایی‌ها نگرانی‌های دیگری نیز داشتند، اواخر همان روز مایکل فلین مشاور امنیت ملی کاخ سفید نامه استعفای خود را تقدیم کرد چرا که از این مسئله احساس خوبی نداشت که اسرائیلی‌ها به آن‌ها بگویند چه‌کاری انجام دهند.
این گزارش افزود: واکنش اسرائیل قابل درک بود. هشت سال قبل نیز لحظه مشابهی اتفاق افتاده بود، زمانی که باراک اوباما رئیس جمهور شد و درخواست مشابهی را دریافت کرد. وجود چنین نامه‌ای، محرمانه مانده بود، تنها تعداد معدودی از مقام‌های ارشد آمریکایی در سه دولت قبلی از وجود چنین نامه‌ای آگاه بودند و از این مسئله اطلاع داشتند که رهبران اسرائیل چگونه از آمریکا قول گرفته‌اند تا تل‌آویو را برای تسلیم تسلیحات هسته‌ای زیر فشار قرار ندهد. زمانی که مشاوران ترامپ به کاخ سفید منتقل شدند، هیچ نسخه‌ای از نامه‌های قبلی را از دولت‌های پیشین آمریکا نیافتند. این اسناد به آرشیو منتقل شده بود، ولی اسرائیلی‌ها کپی‌های نامه‌ها را داشتند.
نیویورکر نوشت: اسرائیل در جریان جنگ شش‌روزه در سال ۱۹۶۷ میلادی به قابلیت تولید تسلیحات هسته‌ای دست یافت. در آن زمان اسرائیل ۳ سلاح هسته‌ای در اختیار داشت. این مطلب را "اونر کوهن" کارشناس مسائل هسته‌ای در مؤسسه مطالعات بین المللی میدل بوری گفته است. تلاش‌های اسرائیل برای ساخت بمب هسته‌ای در مجتمع هسته‌ای دیمونا منبع اصلی تنش با واشنگتن برای یک دهه بوده است. تا پاییز ۱۹۶۹ میلادی که گلدا مایر نخست وزیر وقت اسرائیل با ریچارد نیکسون رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید دیدار کرد، دستیابی اسرائیل به سلاح‌های هسته‌ای همچنان منشأ اختلاف دو طرف بود، ولی به یک تفاهم غیرمکتوب دست یافتند: اینکه اسرائیلی‌ها آزمایش‌های هسته‌ای را اعلام نکنند یا تهدید به استفاده از تسلیحات هسته‌ای ننمایند، و در مقابل آمریکا نیز بر اسرائیل فشار وارد نکند تا پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) را امضا کند.
دولت‌های بعدی اسرائیل نیز از این توافقنامه تبعیت کردند. این توافق تا حد زیادی مربوط به سیاست ابهام‌آمیز اسرائیل می‌شود. هیچ سندی که این توافقنامه را توضیح دهد، هرگز آماده نشد. به‌جای آن، دو طرف هر یک به یادداشت‌های خود تکیه کرده‌اند، این مطلب را یک مقام سابق اسرائیلی گفته است.
جرالد فورد رئیس جمهور آمریکا نیز از توافق نیکسون تبعیت کرد. مقام‌های اسرائیلی نگران آن بودند که جیمی کارتر شاید مسیر متفاوتی را در قبال این توافق اتخاذ کند، ولی موضع آمریکا در دوران کارتر و ریگان نیز تغییری نکرد.
اسرائیلی‌ها نخستین بار در زمان دولت جورج بوش احساس کردند که شاید این توافق نانوشته در زمان نیکسون کافی نباشد، آن هم در زمان نخستین جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ میلادی، پس از آنکه قدرت‌های جهان درباره ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات از جمله تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی صحبت کردند. نخستین بار در دوره دولت کلینتون بود که این نامه محرمانه بار دیگر مطرح شد. در این نامه، بیل کلینتون به رژیم صهیونیستی اطمینان داد که هیچ گونه پیمان کنترل تسلیحات آمریکایی، اسرائیل را از قابلیت‌های بازدارندگی خود محروم نخواهد کرد، این یک اشاره مبهم به زرادخانه هسته‌ای اسرائیل بوده است.
زمانی که جورج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریکا شد، نامه مشابهی را امضا کرده است. بعداً در سال ۲۰۰۹ میلادی که باراک اوباما به قدرت رسید، از همان ابتدا نتانیاهو به او اعتماد نداشت و اوباما نیز هیچ اعتمادی به نخست وزیر اسرائیل نداشت.
یک مقام اسرائیلی گفت: با اوباما همه ما دیوانه شده بودیم. اوباما در آوریل ۲۰۰۹ سخنرانی بلندپروازانه‌ای در پراگ بیان کرد و بر پایبندی آمریکا به تعهد خود برای برقراری صلح و امنیت جهانی بدون تسلیحات هسته‌ای تأکید کرد. این اظهارات اوباما به‌شدت موجب نگرانی نتانیاهو شده بود چرا که تصور می‌کرد اوباما قصد گرفتن تسلیحات هسته‌ای اسرائیل را خواهد داشت. گرچه مقام‌های اسرائیلی این نامه را یک تعهد مؤثر از سوی دولت‌های متوالی آمریکا ارزیابی می‌کنند که واشنگتن فشاری را در خصوص زرادخانه هسته‌ای به اسرائیل وارد نکند، ولی مقام‌های آمریکایی تأکید کرده‌اند که این نامه اهمیت چندان زیادی نداشته است.
یک مقام سابق آمریکایی در این باره گفت: ما هرگز از اسرائیل نمی‌خواهیم که تسلیحات هسته‌ای‌اش را تسلیم کند. ما استدلال اسرائیل را قبول کرده‌ایم که در شرایط کنونی خاورمیانه، تمایلی به خلع سلاح هسته‌ای نداشته باشند.
نظر شما