روان شناسی را میتوان به عنوان بررسی علمی رفتار و فرآیندهای ذهنی تعریف کرد. روانشناس از یک طرف رابطه بین عملکرد مغز و رفتار و از سوی دیگر ارتباط بین محیط و رفتار را بررسی میکند. روانشناس رفتار، انگیزهها، افکار و احساسات افراد را بررسی کرده و در کنترل و غلبه بر مشکلات به آنها کمک میکند.
مطابق مطالعات صورت گرفته احساسات و بیان مطالب هر فرد در قالب موارد زیر ابراز میگردد؛ زبان بدن در ارتباطات (حدود ۵۳%)، تن صدا (حدود ۴۰%) و محتوای کلام (حدود ۷%)، لذا یادگیری و برقراری ارتباط با مُراجع و همچنین مُراجع با مشاور از طریق ارتباط غیر کلامی میسر میباشد.
کلمات آگاهانه بیان میشوند پس میتوان بسیاری از نیّات و احساسات را پشت آنها مخفی کرد، اما زبان بدن توسط بخش ناهُشیار مغز کنترل میشود بنابراین دخل و تصرفی در آن نداریم، و به همین دلیل است که میتواند بازتاب احساسات واقعی و درونی ما باشد و روانشناسان (مشاوران) با در نظر گرفتن زبان بدن پی به عمق مشکل مراجع و تجزیه و تحلیل او میبرند.
مک دانیل، مشاوره را به این صورت تعریف میکند: «مشاوره یک سری تماسهای مستقیم با مراجع است که هدف آنها، ارائه کمک برای سازش دادن مؤثرتر مراجع با خود و محیطش است». حال با توجه به موارد فوق باید بررسی شود چرا این همه مشاوره تلفنی میدهند و میگیرند؟
فرض کنید کسی قلب٬ سر یا چشمش درد میکند آیا میتوان از طریق تلفن به مداوای این فرد اقدام کرد؟ روح عین جسم نیازمند بررسی میباشد همانگونه که برای درمان جسم به صورت تلفنی نمیتوان اقدام کرد در مورد روح نیز نمیتوان با تلفن یا فضای مجازی و یا تلویزیون به درمان پرداخت.
در صورت بروز اختلال ویاحتی مشاوره نیز باید با مراجعه حضوری رفتار، گفتار، کلمات و زبان بدن ما مورد بررسی روانشناسی مشاور قرار گیرد. در مشاوره تلفنی معایب و مشکلاتی دیده میشود که شامل: دو نفر در هنگام صحبت تلفنی فقط اطلاع وسیع به شنونده خود میدهد. در تلفن صرفاً تنالیته صدا شنیده میشود (حدود ۴۰% از برقراری ارتباط)؛ مشاور به علت محدودیت تلویزیون و تلفن و شبکه مجازی بصورت کامل با مشکل ارتباط برقرار نمیکند. بعلت محدودیت تلویزیون و یا فضای مجازی اطلاعات لازم داده نمیشود و تنها میزان و حجمی محدود از اطلاعات منتقل شده ونه القاء وانتقال همچنین فاکتورهای ریزدیگری مانند تنالیته و زبان بدن را نمیتواند انتقال دهد.
بررسی متخصص توسط همه حواس پنجگانه باید اتفاق بیفتد که در اینگونه مشاوره دادنها این امر محقق نمیشود (عدم دریافت اطلاعات کافی به علت محدودیت سیستم از طرف روانشناس مشاور (درک ناکافی و غیر صحیح از بیماری و مشکل مُراجع). به علت محدودیت در سیستم تلفن در مُشاوره تلفنی احساس تعهد به فرآیند درمان ایجاد نمیگردد ودر نتیجه مواردی که از طرف روانشناس مشاور ارائه میگردد انجام نمیشود.
روانشناسان و مشاوران بایستی در روند درمان را بنحوی ثبت و ضبط نمایند که در مشاورههای تلفنی اینکار را نمیتوان انجام داد و در نتیجه نمیتوان روند درمان بیمار یا مُراجع را بدرستی ترسیم نمود (این مورد خصوصاً در رفتار درمانی و روان درمانی که در طول درمان و پس از آن نیاز به ایجاد رابطه مرشدی و پرورشی بین روانشاس مشاور و مُراجع دارد، برقرار نمیشود)
زبان بدن و نقش آن در مشاوره
شناخت کدهای اصلی: کد سخن، لحن، صوت، طنین، کد شناخت چهره و صورت وکد بدن. تیپ شناسی مراجع و شخصیت شناسی مُراجع به وسیله زبان بدن شناخت مراجع از نحوه دست دادن، شناخت مُراجع از نحوه نشستن، نحوه راه رفتن، بیان کلمات، حرکات چشم، حرکات دست و پا و مکان نشستن از قواعد مهم در خواندن زبان بدن میشود.
واقعیتها همواره آن چیزی نیستند که ابراز میشوند، بلکه در بسیاری از اوقات در حالات و ژستها نهفته میباشند که یک درمانگر بایستی با استفاده از زبان بدن، افکار و احساسات مُراجع خود را بشناسد و مداخلات موثر لازم را داشته باشد.
زبان بدن مناسب مشاور کدام است؟ شناخت افکار منفی و شناخت دروغ در مُراجع اثربخشی بالایی بر ارتباط موثر دارد. زبان بدن به شکلهای متفاوت ارتباط غیر کلامی اطلاق میشود و فرد بدون آنکه کلامی صحبت کند میتواند با دیگران ارتباط برقرار نماید. اهمیت این مسئله تا آنجاست که از سال ۱۹۶۰ میلادی در این زمینه مطالعاتی صورت گرفته است و از جمله آنها میتوان به حالاتی که در بالا ذکر شد اشاره کرد.
در مراجعه تلفنی صحبت از درمان نمیشود. متخصصان روانشناسی معتقدند که مشاوره تلفنی صرفاً جهت اطلاع رسانی است و نه دانش رسانی ونه درمان، و در مشاورههای تلفنی باید صرفا اعلام شود: "به نظر میرسد این مشکل را دارید و باید به این متخصص مراجعه کنید تا درمان بگیری "
مشاوره تلفنی نمیتواند از نظر علمی جوابگوی درمان شما باشد در نهایت مراجع تلفنی نسبت به فرآیند درمان سرد و بیتفاوت (بعبارتی سِرو بیحس) میگردد و ممکن است به پیشروی بیماری و وخیمتر شدن وخامت وضع روحی و روانی در فرد بیانجامد.
مشکل دیگر اینکه وقتی افراد از یک سیستم ارتباطی غلط استفاده میکنند پس از مدتی به خاطر بیفایده و بی اثر بودن سیستم نسبت به درمان بی تفاوت شده و در جلسات مختلف نیز درمان حضوری تأثیر درست و مفیدی در برروی مُراجع نخواهد داشت. (و بعبارتی گوش وقتی که از چیزی پر میشود دیگر نمیشنود)
فرق است بین اطلاعات و دانش یعنی اطلاعات دریافت میشود و دانش الزاماً جنبه کاربردی دارد. مُراجع تلفنی پس از چندی باشلوغ و مغشوش شدن ذهنش فکر میکند (توهم پیدا میکند) دانایی و فهمیدن مشکل را هم دارا ست. در حالی که به هیچ عنوان اینطور نیست در اصل مشکل بد و بدتر میشود.
بیماریهای شخصیتی و وسواسی نیز دقیقاً دارای این خصوصیات هستند. در مراجعه حضوری وقتی مُراجع بصورت حضوری نزد روانشناس مشاور میآید و روانشناس مشاور در کلینیک، مطب خود چهره به چهره با او صحبت میکند هر دو متعهد میشوند تا روال درمان و برطرف کردن مشکل را طی کنند.
شرکت در کلاسهای مجازی ممکن است نکات خوبی به شما ارائه بدهد میدهد، اما با گوش کردن به صحبتهای روانشناس مشاور بصورت حضوری زمین تا آسمان با هم فرق میکند. وقتی سرکلاس حاضر میشوید قادر خواهید بود تا زبان بدن استاد راببینید ٬ از او سئوال کنید و با استاد مسایل خودرا و یا سئوالاتی که در ذهنتان است در میان بگذارید و کارهای موثردر زمینه موارد طرح شده در کلاس را انجام دهید.
در پایان خاطر نشان میشوم در مشاوره تلفنی هیچ خاصیت درمانی واقعی وجود ندارد و رابطه صحیح نیز برقرار نمیشود و فرآیندها ضعیفتر و محدودتر از آن هستند که فایده و خاصیت لازم را داشته باشند وبنظر میرسد وقت گذاشتن و در برخی موارد پول صرف کردن بابت این فرآیندها کار بیهودهای است. لذا هر وقت احساس کردید نیازی به کوتاه کردن ناخن و موهای خود ندارید، آنوقت مطمئن باشید که نیازی به روانشناس نیز ندارید.
به قلم محمدباقر سبط الشیخ، روانشناس و نوروتراپیست
مطابق مطالعات صورت گرفته احساسات و بیان مطالب هر فرد در قالب موارد زیر ابراز میگردد؛ زبان بدن در ارتباطات (حدود ۵۳%)، تن صدا (حدود ۴۰%) و محتوای کلام (حدود ۷%)، لذا یادگیری و برقراری ارتباط با مُراجع و همچنین مُراجع با مشاور از طریق ارتباط غیر کلامی میسر میباشد.
کلمات آگاهانه بیان میشوند پس میتوان بسیاری از نیّات و احساسات را پشت آنها مخفی کرد، اما زبان بدن توسط بخش ناهُشیار مغز کنترل میشود بنابراین دخل و تصرفی در آن نداریم، و به همین دلیل است که میتواند بازتاب احساسات واقعی و درونی ما باشد و روانشناسان (مشاوران) با در نظر گرفتن زبان بدن پی به عمق مشکل مراجع و تجزیه و تحلیل او میبرند.
مک دانیل، مشاوره را به این صورت تعریف میکند: «مشاوره یک سری تماسهای مستقیم با مراجع است که هدف آنها، ارائه کمک برای سازش دادن مؤثرتر مراجع با خود و محیطش است». حال با توجه به موارد فوق باید بررسی شود چرا این همه مشاوره تلفنی میدهند و میگیرند؟
فرض کنید کسی قلب٬ سر یا چشمش درد میکند آیا میتوان از طریق تلفن به مداوای این فرد اقدام کرد؟ روح عین جسم نیازمند بررسی میباشد همانگونه که برای درمان جسم به صورت تلفنی نمیتوان اقدام کرد در مورد روح نیز نمیتوان با تلفن یا فضای مجازی و یا تلویزیون به درمان پرداخت.
در صورت بروز اختلال ویاحتی مشاوره نیز باید با مراجعه حضوری رفتار، گفتار، کلمات و زبان بدن ما مورد بررسی روانشناسی مشاور قرار گیرد. در مشاوره تلفنی معایب و مشکلاتی دیده میشود که شامل: دو نفر در هنگام صحبت تلفنی فقط اطلاع وسیع به شنونده خود میدهد. در تلفن صرفاً تنالیته صدا شنیده میشود (حدود ۴۰% از برقراری ارتباط)؛ مشاور به علت محدودیت تلویزیون و تلفن و شبکه مجازی بصورت کامل با مشکل ارتباط برقرار نمیکند. بعلت محدودیت تلویزیون و یا فضای مجازی اطلاعات لازم داده نمیشود و تنها میزان و حجمی محدود از اطلاعات منتقل شده ونه القاء وانتقال همچنین فاکتورهای ریزدیگری مانند تنالیته و زبان بدن را نمیتواند انتقال دهد.
بررسی متخصص توسط همه حواس پنجگانه باید اتفاق بیفتد که در اینگونه مشاوره دادنها این امر محقق نمیشود (عدم دریافت اطلاعات کافی به علت محدودیت سیستم از طرف روانشناس مشاور (درک ناکافی و غیر صحیح از بیماری و مشکل مُراجع). به علت محدودیت در سیستم تلفن در مُشاوره تلفنی احساس تعهد به فرآیند درمان ایجاد نمیگردد ودر نتیجه مواردی که از طرف روانشناس مشاور ارائه میگردد انجام نمیشود.
روانشناسان و مشاوران بایستی در روند درمان را بنحوی ثبت و ضبط نمایند که در مشاورههای تلفنی اینکار را نمیتوان انجام داد و در نتیجه نمیتوان روند درمان بیمار یا مُراجع را بدرستی ترسیم نمود (این مورد خصوصاً در رفتار درمانی و روان درمانی که در طول درمان و پس از آن نیاز به ایجاد رابطه مرشدی و پرورشی بین روانشاس مشاور و مُراجع دارد، برقرار نمیشود)
زبان بدن و نقش آن در مشاوره
شناخت کدهای اصلی: کد سخن، لحن، صوت، طنین، کد شناخت چهره و صورت وکد بدن. تیپ شناسی مراجع و شخصیت شناسی مُراجع به وسیله زبان بدن شناخت مراجع از نحوه دست دادن، شناخت مُراجع از نحوه نشستن، نحوه راه رفتن، بیان کلمات، حرکات چشم، حرکات دست و پا و مکان نشستن از قواعد مهم در خواندن زبان بدن میشود.
واقعیتها همواره آن چیزی نیستند که ابراز میشوند، بلکه در بسیاری از اوقات در حالات و ژستها نهفته میباشند که یک درمانگر بایستی با استفاده از زبان بدن، افکار و احساسات مُراجع خود را بشناسد و مداخلات موثر لازم را داشته باشد.
زبان بدن مناسب مشاور کدام است؟ شناخت افکار منفی و شناخت دروغ در مُراجع اثربخشی بالایی بر ارتباط موثر دارد. زبان بدن به شکلهای متفاوت ارتباط غیر کلامی اطلاق میشود و فرد بدون آنکه کلامی صحبت کند میتواند با دیگران ارتباط برقرار نماید. اهمیت این مسئله تا آنجاست که از سال ۱۹۶۰ میلادی در این زمینه مطالعاتی صورت گرفته است و از جمله آنها میتوان به حالاتی که در بالا ذکر شد اشاره کرد.
در مراجعه تلفنی صحبت از درمان نمیشود. متخصصان روانشناسی معتقدند که مشاوره تلفنی صرفاً جهت اطلاع رسانی است و نه دانش رسانی ونه درمان، و در مشاورههای تلفنی باید صرفا اعلام شود: "به نظر میرسد این مشکل را دارید و باید به این متخصص مراجعه کنید تا درمان بگیری "
مشاوره تلفنی نمیتواند از نظر علمی جوابگوی درمان شما باشد در نهایت مراجع تلفنی نسبت به فرآیند درمان سرد و بیتفاوت (بعبارتی سِرو بیحس) میگردد و ممکن است به پیشروی بیماری و وخیمتر شدن وخامت وضع روحی و روانی در فرد بیانجامد.
مشکل دیگر اینکه وقتی افراد از یک سیستم ارتباطی غلط استفاده میکنند پس از مدتی به خاطر بیفایده و بی اثر بودن سیستم نسبت به درمان بی تفاوت شده و در جلسات مختلف نیز درمان حضوری تأثیر درست و مفیدی در برروی مُراجع نخواهد داشت. (و بعبارتی گوش وقتی که از چیزی پر میشود دیگر نمیشنود)
فرق است بین اطلاعات و دانش یعنی اطلاعات دریافت میشود و دانش الزاماً جنبه کاربردی دارد. مُراجع تلفنی پس از چندی باشلوغ و مغشوش شدن ذهنش فکر میکند (توهم پیدا میکند) دانایی و فهمیدن مشکل را هم دارا ست. در حالی که به هیچ عنوان اینطور نیست در اصل مشکل بد و بدتر میشود.
بیماریهای شخصیتی و وسواسی نیز دقیقاً دارای این خصوصیات هستند. در مراجعه حضوری وقتی مُراجع بصورت حضوری نزد روانشناس مشاور میآید و روانشناس مشاور در کلینیک، مطب خود چهره به چهره با او صحبت میکند هر دو متعهد میشوند تا روال درمان و برطرف کردن مشکل را طی کنند.
شرکت در کلاسهای مجازی ممکن است نکات خوبی به شما ارائه بدهد میدهد، اما با گوش کردن به صحبتهای روانشناس مشاور بصورت حضوری زمین تا آسمان با هم فرق میکند. وقتی سرکلاس حاضر میشوید قادر خواهید بود تا زبان بدن استاد راببینید ٬ از او سئوال کنید و با استاد مسایل خودرا و یا سئوالاتی که در ذهنتان است در میان بگذارید و کارهای موثردر زمینه موارد طرح شده در کلاس را انجام دهید.
در پایان خاطر نشان میشوم در مشاوره تلفنی هیچ خاصیت درمانی واقعی وجود ندارد و رابطه صحیح نیز برقرار نمیشود و فرآیندها ضعیفتر و محدودتر از آن هستند که فایده و خاصیت لازم را داشته باشند وبنظر میرسد وقت گذاشتن و در برخی موارد پول صرف کردن بابت این فرآیندها کار بیهودهای است. لذا هر وقت احساس کردید نیازی به کوتاه کردن ناخن و موهای خود ندارید، آنوقت مطمئن باشید که نیازی به روانشناس نیز ندارید.
به قلم محمدباقر سبط الشیخ، روانشناس و نوروتراپیست
انتهای پیام
نظر شما