به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ رییس دفتر تبلیغات اسلامی گفت: وقتی فقه را در بستر مدیریت جامعه قرار دادیم و آن را به حوزه های نظریات اسلامی و اداره جامعه آوردیم باید به امکانات و ظرفیت‌های هنر نظر بیافکند و هنر را به چشم یک فرصت ببیند تا فرهنگ عمومی و دینی جامعه را رشد و ارتقا دهد.

«حجت‏‌الاسلام احمد واعظی» دیروز - چهارشنبه ۲۷ دی - در همایش فقه هنر در تالار غدیر قم اظهار کرد: در زمانی که از فقه هنر صحبت می‌کنیم باید نگاهی فقه حکومتی داشته باشیم و امکانات هنر را در اجتماعات انسانی بشناسیم و از قابلیت‌ها و کارکردهای آن آگاه باشیم؛ همچنین باید از دولت مدرن نیز شناخت داشته باشیم.

وی افزود: بر اساس اتخاذ برخی از مبانی که نگاه ما را راجع به کلیت فقه، انتظارات از فقه، قلمرو فقه و رسالت فقه و فقاهت ترسیم می‌کند، سه رویکرد کلان به فقه خواهیم داشت.

رئیس دفتر تبلیغات اسلامی بیان کرد: رویکرد اول را فقه فردی گویند؛ در فقه فردی بیان می‌شود که فقه عهده دار بیان احکام مکلفین است؛ فقه در استنباط و بیان احکام مکلفین در فقه فردی رخ نمایی می‌کند.

وی گفت: در فقه اجتماعی و فقه النظامات، در مقابل رویکرد اول قرار نداریم بلکه فراتر از رویکرد اول است و غیر از رسالت استنباط و تعیین احکام مکلفین به مقوله تنقیه نظامات اجتماعی نیز فکر می‌کند و کار فقه و فقاهت را در استنباط احکام مکلفین خلاصه نمی‌کند.

«واعظی» اظهارکرد: آنچه به عنوان نظامات اسلامی مطرح می‌شود، محتوای نظریه پردازی دارد؛ مراد از این مساله آن است که درون مایه این نظام‌ها، صرفا فقهی نیست گرچه فقه در آن نقش مهمی دارد.
وی افزود: رویکرد سوم فقه، فقه ولایی و حکومتی است؛ این رویکرد فراروی نسبت به دو رویکرد قبلی دارد یعنی گرچه کار فقیه سهیم شدن در تنقیه نظامات اجتماعی اسلام و همچنین تعین تکالیف فردی است ولی فقه را باید در مقام اجرا و پیاده‌سازی در بستر جامعه دید یعنی عنصر ولایت و حکومت را با فقه عجین می‌کند.

رییس دفتر تبلیغات اسلامی بیان کرد: عنصر ولایت در فقه فردی دیده نمی‌شود ولی پس از مساله استنباط احکام کار فقیه تمام نمی‌شود و وجوه دیگری به روی فقیه باز می‌شود؛ پس از استنباط حکم آیا در جامعه‌ای که نیازمند تقنین هستیم حکم مستنبط همان قانون است یا اینکه زمانی که می‌خواهیم قانون‌گذاری کنیم فقه مستنبط را به عنوان منبع قانون استفاده می‌کنیم.

وی گفت: باید درک روشنی از ظرفیت‌ها و امکانات هنر داشته باشیم؛ چند نقش اساسی و مهم برای هنر وجود دارد که باید به آن توجه کرد؛ هنر در فرهنگ سازی، ایفای نقش می‌کند؛ فرهنگ دارای چهار لایه باورها، ارزش‌ها، نمادها و رفتارها است.

«واعظی» اظهارکرد: هنر در هرچهار لایه از لایه‌های فرهنگ ایفای نقش می‌کند؛ یعنی هنر می‌تواند نظام زیباشناختی و ارزشی یک جامعه را دستخوش تغییر کند؛ همچنین هنر می‌تواند رفتارساز و نمادساز باشد.

وی افزود: کارکرد دوم آن است که هنر نقش تمدن‌سازی دارد و می‌تواند در فرایند تمدن‌سازی ایفای نقش کند و البته کانال این تاثیرگذاری نیز فرهنگ است؛ هنر می‌تواند در خدمت ارتقای فرهنگ دینی و دین و تقویت ارزش‌های دینی نیز قرار گیرد.نگاه ما به هنر نباید دید یک مزاحم باشد تا دامنه هنر را در جامعه منکوب و سرکوب کنیم.

وی گفت: در دوران ماقبل مدرن، دولت‌ها ظرفیت تاثیرگذاری در جامعه و ایجاد تغییرات جامعه را داشتند ولی واقعیت این است که پس از مدرن شدن جوامع و پدید آمدن امکانات جدید حکمرانی عملا این اتفاق افتاده است که دولت مدرن توانایی تاثیرگذاری عمیق اجتماعی و مهندسی اجتماعی و ایجاد تغییرات عظیم اجتماعی را در یک زمان کوتاه دارد.

«حجت الاسلام واعظی» اظهارکرد: نگاه فقه به هنر نیز باید فرصتی باشد که دارای ابعاد فرهنگی و تمدن سازی و اقتصادی است؛ هنر می‌تواند خلق ثروت و اشتغال کند؛ وقتی فقه را در بستر مدیریت جامعه قرار دادیم و آن را به حوزه‌های نظریات اسلامی و اداره جامعه آوردیم باید به امکانات و ظرفیت‌های هنر نظر بیافکند و هنر را به چشم یک فرصت ببیند تا فرهنگ عمومی و دینی جامعه را رشد و ارتقا دهد.

وی افزود: اگر به فقه ولایی توجه کنیم و درک‌مان را نسبت به امکانات هنر وسیع کنیم و همچنین اگر باور کنیم که دولت مدرن و شرایط نوین حکمرمانی، خوب باشد می‌تواند برای تعالی جامعه استفاده کند.

.......................
پایان پیام/ ۳۱۳