چکیده مقاله:
یکی از ویژگی های کشورهایی که تنوع قومی و مذهبی دارند، طراحی و اجرای مدل و سیاست قومی است. هدف این پژوهش مطالعۀ تطبیقی الگوهای اجرا شدۀ سیاست قومی در کشورهای مورد مطالعه است تا به کمک آن بتوان، با شناخت شاخص ها و مؤلفه های این مدل ها، به ارائۀ الگویی مناسب برای جمهوری اسلامی ایران اقدام کرد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی با روش مطالعات تطبیقی است. بر اساس یافته های پژوهش مدل ها و سیاست های قومی در هر کشوری- متناسب با ویژگی های جغرافیایی، انسانی، نظام حاکم بر مدیریت سرزمینی و ...- متفاوت است؛ به نحویکه نمیتوان سیاست مختص به کشوری را بدون توجه به شاخص ها و مؤلفه های بومی آن سرزمین اجرایی کرد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که الگوهای سیاست قومی در جمهوری اسلامی ایران نمیتواند الگویی خاص از مدل های کشورهای دیگر باشد، بلکه بر پایۀ سیاست های چندگانۀ یادشده الگوی بومی در زمینۀ سیاست قومی، مطابق با سیاست های مطالعه شده، الگویی است که باید به انسجام ملی و همگرایی اقوام و نهایتا تحکیم قدرت ملی متمرکز باشد. الگویی که افزون بر انسجام ملی مانع از حذف هویت خرده فرهنگ ها باشد.

کلیدواژگان: سیاستهای قومی، الگوی بومی، همگرایی و واگرایی، تحکیم قدرت ملی، انسجام ملی.

نویسندگان:

سید یحیی صفوی ,عباس علی پور ,جهانگیر حیدری

فصلنامه مطالعات راهبردی ناجا - شماره 2, دوره دوم، تابستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.