سعيد احمديان
ورزش ايران بزنگاه حساسي را پيش رو دارد و برگزاري انتخابات چند فدراسيون مهم ورزشي و همچنين كميته ملي المپيك سبب شده تا همه در انتظار رؤساي جديدي باشند كه قرار است مجمع فدراسيون‌ها به آنها رأي بدهند. همواره با توجه به نقش تأثيرگذار مديران در ورزش با توجه به نقشه راهي كه آنها ترسيم مي‌كنند، انتخابات رؤساي فدراسيون‌ها و كميته ملي المپيك از اهميت دو چنداني برخوردار است.
در چنين شرايطي مهم‌ترين نكته‌اي كه بايد مورد توجه اعضاي مجمع و كساني كه در انتخابات حق رأي دارند، قرار بگيرد، انتخاب گزينه اصلح فارغ از جناح‌بندي‌هاي سیاسی و شخصي است. به هر حال ورزش ايران در سال‌هاي اخير از نگاه سياسي حاكم بر ورزش، كم ضربه نخورده و اين مسئله سبب شده تا برخي مديران شايسته خانه‌نشين شوند. در چنين شرايطي اولين مسئله‌اي كه بايد مورد توجه قرار بگيرد و بر آن تأكيد شود، جلوگيري از سايه انداختن نگاه سياسي و باندي بر انتخابات‌هاي ورزشي است.
علاوه بر‌نگاه سياسي و حزبي نداشتن، شايسته‌سالاري در انتخاب مديران بايد مورد توجه قرار بگيرد. ورزش كشورمان كم مدير توانمند و اثرگذار ندارد، مديراني كه بخشي از موفقيت‌هايمان در بازي‌هاي آسيايي و المپيك را مي‌توان به پاي برنامه‌ريزي و سيستم مديريتي آنها نوشت. در چنين شرايطي است كه اهميت انتخاب يك مدير كارآمد براي فدراسيون‌ها و همچنين كميته ملي المپيك كه نقش مهمي در آماده‌سازي تيم‌ها براي رقابت‌هاي بازي‌هاي آسيايي و المپيك دارد، بيشتر از هميشه مشخص مي‌شود. در همين راستا به نظر مي‌رسد ورزش ايران به يك تحول مديريتي در برخي فدراسيون‌ها كه قرار است انتخابات آن در هفته‌هاي پيش رو برگزار شود، نياز دارد.
نگاهي به فراز و فرودها و حاشيه‌هايي كه بعضي از رشته‌هاي ورزشي در سال‌هاي اخير داشته‌اند به خوبي نشان مي‌دهد ادامه مسيري كه اين فدراسيون‌ها در حال حاضر طي مي‌كنند، چشم‌انداز روشني را پيش روي ورزش كشورمان قرار نمي‌دهد. مديريت سنتي و استفاده‌نکردن از تمامي ظرفيت‌ها و تجاربي كه مي‌تواند به پيشرفت آن رشته ورزشي كمك كند، پاشنه آشيل بعضي از مديران بوده كه در ادامه حضور چنين مديراني بايد يك تجديدنظر اساسي صورت بگيرد و هواي تازه‌اي به فدراسيون‌هايي كه درگير چنين معضلاتي هستند، تزريق شود. البته در سوي ديگر هم تأكيد بر ادامه حضور مديران موفق مي‌تواند به پربارتر شدن كارنامه ورزش در آينده كمك كند، مديراني كه با ورودشان به يك فدراسيون توانسته‌اند با ايجاد يك تحول، اين رشته را به وضعيت مطلوب برسانند.
در چنين شرايطي است كه وظيفه اعضاي مجامع انتخاباتي فدراسيون‌ها و كميته ملي المپيك و رأيي كه آنها در انتخابات‌هاي پيش رو به داخل صندوق مي‌اندازند، مي‌تواند سرنوشت ورزش را رقم بزند؛ انتخاب‌هايي كه نقش مستقيمي در وضعيت قهرمانان دارد. انتخاب اصلح مي‌تواند شرايط را براي افتخارآفريني آنها بيشتر از قبل مهيا كند و در مقابل يك انتخاب ناكارآمد زمينه را براي سقوط ورزش با عدم استفاده از ظرفيت و پتانسيل كامل ورزش رقم بزند.
∎
ورزش ايران بزنگاه حساسي را پيش رو دارد و برگزاري انتخابات چند فدراسيون مهم ورزشي و همچنين كميته ملي المپيك سبب شده تا همه در انتظار رؤساي جديدي باشند كه قرار است مجمع فدراسيون‌ها به آنها رأي بدهند. همواره با توجه به نقش تأثيرگذار مديران در ورزش با توجه به نقشه راهي كه آنها ترسيم مي‌كنند، انتخابات رؤساي فدراسيون‌ها و كميته ملي المپيك از اهميت دو چنداني برخوردار است.
در چنين شرايطي مهم‌ترين نكته‌اي كه بايد مورد توجه اعضاي مجمع و كساني كه در انتخابات حق رأي دارند، قرار بگيرد، انتخاب گزينه اصلح فارغ از جناح‌بندي‌هاي سیاسی و شخصي است. به هر حال ورزش ايران در سال‌هاي اخير از نگاه سياسي حاكم بر ورزش، كم ضربه نخورده و اين مسئله سبب شده تا برخي مديران شايسته خانه‌نشين شوند. در چنين شرايطي اولين مسئله‌اي كه بايد مورد توجه قرار بگيرد و بر آن تأكيد شود، جلوگيري از سايه انداختن نگاه سياسي و باندي بر انتخابات‌هاي ورزشي است.
علاوه بر‌نگاه سياسي و حزبي نداشتن، شايسته‌سالاري در انتخاب مديران بايد مورد توجه قرار بگيرد. ورزش كشورمان كم مدير توانمند و اثرگذار ندارد، مديراني كه بخشي از موفقيت‌هايمان در بازي‌هاي آسيايي و المپيك را مي‌توان به پاي برنامه‌ريزي و سيستم مديريتي آنها نوشت. در چنين شرايطي است كه اهميت انتخاب يك مدير كارآمد براي فدراسيون‌ها و همچنين كميته ملي المپيك كه نقش مهمي در آماده‌سازي تيم‌ها براي رقابت‌هاي بازي‌هاي آسيايي و المپيك دارد، بيشتر از هميشه مشخص مي‌شود. در همين راستا به نظر مي‌رسد ورزش ايران به يك تحول مديريتي در برخي فدراسيون‌ها كه قرار است انتخابات آن در هفته‌هاي پيش رو برگزار شود، نياز دارد.
نگاهي به فراز و فرودها و حاشيه‌هايي كه بعضي از رشته‌هاي ورزشي در سال‌هاي اخير داشته‌اند به خوبي نشان مي‌دهد ادامه مسيري كه اين فدراسيون‌ها در حال حاضر طي مي‌كنند، چشم‌انداز روشني را پيش روي ورزش كشورمان قرار نمي‌دهد. مديريت سنتي و استفاده‌نکردن از تمامي ظرفيت‌ها و تجاربي كه مي‌تواند به پيشرفت آن رشته ورزشي كمك كند، پاشنه آشيل بعضي از مديران بوده كه در ادامه حضور چنين مديراني بايد يك تجديدنظر اساسي صورت بگيرد و هواي تازه‌اي به فدراسيون‌هايي كه درگير چنين معضلاتي هستند، تزريق شود. البته در سوي ديگر هم تأكيد بر ادامه حضور مديران موفق مي‌تواند به پربارتر شدن كارنامه ورزش در آينده كمك كند، مديراني كه با ورودشان به يك فدراسيون توانسته‌اند با ايجاد يك تحول، اين رشته را به وضعيت مطلوب برسانند.
در چنين شرايطي است كه وظيفه اعضاي مجامع انتخاباتي فدراسيون‌ها و كميته ملي المپيك و رأيي كه آنها در انتخابات‌هاي پيش رو به داخل صندوق مي‌اندازند، مي‌تواند سرنوشت ورزش را رقم بزند؛ انتخاب‌هايي كه نقش مستقيمي در وضعيت قهرمانان دارد. انتخاب اصلح مي‌تواند شرايط را براي افتخارآفريني آنها بيشتر از قبل مهيا كند و در مقابل يك انتخاب ناكارآمد زمينه را براي سقوط ورزش با عدم استفاده از ظرفيت و پتانسيل كامل ورزش رقم بزند.
نظر شما