صاحب‌خبر - زهرا داستانی
«اختصاص 1.5میلیارد دلار بودجه از منابع صندوق توسعه ملی در جهت ایجاد اشتغال در مناطق روستایی» این خبری است که سید حمید کلانتری، معاون امور تعاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی آن را به رسانه‌ها داده و اعلام کرده که مجلس قرار است بودجه‌ای را در سال آینده به تعاونی‌هایی اختصاص دهد که در زمینه‌های مختلف از جمله کشاورزی، تولید، صنایع دستی، قالیبافی و ... فعالیت دارند. اختصاص بخشی از این بودجه به صنایع دستی می‌تواند به کار آفرینی و اشتغال زایی جهت جذب توریسم روستایی نیز کمک کند.
توریسم روستایی یکی از مهمترین زیر گروه‌های توسعه صنعت گردشگری در هر منطقه است که امروزه یکی از مردمی‌ترین اشکال گردشگری محسوب می‌شود و به شکل فعالیت‌های توریستی در روستا صورت می‌گیرد. روستا هم می‌تواند تعریفی جغرافیایی داشته باشد و هم توصیف‌گر ویژگی‌های فرهنگی جوامع غیر شهری. روستاها نه تنها قابلیت‌های بسیاری برای جذب توریسم و اشتغالزایی دارند بلکه می‌توانند در جهت توسعه اراضی کشاورزی و تولیدات انبوه این محصولات به اقتصاد جامعه کمک بسیار زیادی کنند. به عبارت دیگر گردشگری و توریسم روستایی یکی از منابع ارز آور اقتصادی است که کارکردهای مطلوبی دارد. برخی از این کارکردها مثل کشاورزی و جنگلداری جزء لاینفک طبیعی و اجتماعی روستا هستند. اما بررسی استعدادها و ظرفیت‌های ایجاد اشتغال در اقتصاد مناطق یکی از مهمترین وظایف دولت در شرایط حاضر است.
راهی برای کاهش بیکاری در روستاها
بر طبق خلاصه یافته‌های طرح آمارگیری نیروی کار در پائیز ۱۳۹۵ که مرکز آمار ایران آن را منتشر کرده، نرخ بیکاری جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر در کل کشور ۱۲.۳ درصد بوده است. نتایج همین آمارگیری نشان می‌دهد که نرخ بیکاری در نقاط شهری ۱۳.۳ درصد و در نقاط روستایی ۹.۳ درصد است. گرچه نرخ بیکاری در نقاط شهری بیشتر از نقاط روستایی است، اما همین بیکاری در روستاها سبب شده تا بسیاری از روستاییان برای یافتن شغل به شهرها مهاجرت کنند و نرخ بیکاری را در شهرها نیز بالا برند. همین امر دلیلی برای آن است که متولیان اشتغالزایی در کشور به این فکر بیفتند که اشتغال را به طور مستقیم در روستاها ایجاد کنند. یکی از راه‌های تولید اشتغال در روستا رونق دوباره صنایع کوچک و حرفه‌هایی است که پیش از این در روستاها وجود داشته اما به دلیل به صرفه نبودن علاقه‌ای برای اشتغال نسل‌های جدید روستاییان در آنها وجود نداشته است. با توجه به اینکه اشتغالزایی یکی از مشکلات فراروی هر جامعه است و بیکاری را به عنوان یکی از معضلات عظیم اقتصادی و اجتماعی به همراه دارد، در این شرایط توسعه صنایع دستی به منظور جزء جدایی ناپذیر اقتصاد روستایی و شهری با جذابیت‌های فراوان گردشگری همراه است. از این رو نقش و اهمیت توسعه صنایع دستی با شناسایی و ایجاد ظرفیت‌های جدید، ایجاد اشتغال مولد و بهبود وضعیت اقتصادی و ارتقاء سطح در آمد، معیشت و رفاه حال هزاران خانه‌دار روستایی و شهری فعال در این صنعت ضرورت پیدا می‌کند. تقویت توسعه گردشگری در روستا یکی از راه‌هایی است که می‌تواند به رونق دوباره و علاقه‌مندی روستاییان به حرفه‌های پدرانشان از جمله صنایع دستی کمک کند. صنایعی که اگر وجود نداشته باشد جاذبه‌ای برای جذب گردشگران نیز وجود نخواهد داشت. از این رو حمایت مالی و معنوی روستاییان می‌تواند به این اشتغالزایی کمک کند.
اهمیت احیای دوباره صنایع دستی در روستاها
صنایع دستی ایران جلوه‌ای از هنر، فرهنگ و تمدن کهن این سرزمین باستانی است که به سادگی روح هر بیننده و گردشگری را در نقوش و ظرافت خود غرق می‌کند. صنایع دستی به طور کلی به چهار دسته سنگین، سبک، کوچک و دستی تقسیم شده که اغلب صنایع دستی در استان‌های ایران تقریبا همه موارد را شامل می‌شود. توسعه و سرمایه گذاری بر روی صنایع دستی به عنوان یکی از راه‌های ارزان و مناسب برای اشتغالزایی حائز اهمیت است زیرا با سرمایه‌گذاری اندک و مواد اولیه در دسترس و همچنین حفظ سنت‌های محلی نه تنها می‌توان از آمار بسیار زیادی از بیکاران کاست بلکه می‌توان گردشگران بسیاری را به روستاهای بکری که عموما در محرومیت به سر می‌برند جذب کرد و در نهایت به فقر زدایی در روستاها کمک کرد، جاذبه‌های روستایی را به همگان معرفی کرد. اما متاسفانه در سال‌های گذشته به دلیل تخصیص ندادن سرمایه به بخش روستایی در جهت آبادی و آماده سازی جهت پذیرا بودن توریسم و گردشگر و عرضه صنایع دستی هر منطقه مانع از ورود گردشگران شده است. حالا اما دولت دوازدهم سعی بر این دارد تا با اختصاص بودجه از منابع صندوق توسعه ملی به این بخش برای رفع این مشکل راه حل‌های ارائه دهد تا شاهد روزافزون صنعت توریسم در روستاهای ایران و به دنبال آن ایجاد اشتغال باشیم.∎
نظر شما