چکیده:
این پژوهش به تحلیل اثر سیاستهای حمایتی از بخش کشاورزی بر امنیت غذایی خانوار شهری در ایران طی دوره (1391-1361) پرداخته است. برای این منظور از شاخص امنیت غذایی خانوار (AHFSI)، شاخص حمایت از بخش کشاورزی (AMS)، نرخ تورم و متغیر مجازی سالهای هدفمندسازی یارانهها و جهت بررسی نتایج از الگوی خودتوضیح با وقفههای گسترده (ARDL) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در کوتاهمدت و بلندمدت شاخص حمایت از بخش کشاورزی معنیدار و دارای اثر مثبت بر امنیت غذایی است. متغیر مجازی سالهای اجرای قانون هدفمندسازی یارانهها و شاخص تورم نیز معنیدار و دارای اثر منفی بر امنیت غذایی بوده است. اجرای قانون هدفمندسازی یارانهها در سالهای ابتدایی آن اثرات مثبتی در بخش تولید و مصرف مواد غذایی نداشته است. بنابراین بخش کشاورزی ایران در درجه اول نیاز به حمایت هدفمند دارد و در درجه دوم باید شرایط اجرای قانون هدفمندسازی یارانهها در این بخش فراهم شود تا از اثر منفی آن کاسته شود. بنابراین بازنگری در سیاستهای حمایتی در راستای توسعه بخش کشاورزی میتواند با ایجاد امنیت و تشویق سرمایهگذاری، افزایش ظرفیت تولید و بهبود کانالهای بازاررسانی محصولات کشاورزی شرایط بهبود وضعیت امنیت غذایی در ایران را فراهم کند.
واژههای کلیدی: سیاستهای حمایتی، بخش کشاورزی، امنیت غذایی، هدفمندسازی یارانهها، ایران.
نویسندگان:
وحید عزیزی: کارشناس ارشد اقتصاد اقتصاد کشاورزی
نادر مهرگان، غلامرضا یاوری
فصلنامه برنامه ریزی و بودجه - سال بیست و یکم، شماره 133، تابستان 1395.
∎
نظر شما