به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، شرکت ملی گاز ایران و وزارت برق و نیروی عراق، سال ٢٠١٣ میلادی قرارداد گازی امضا کردند و سال ٢٠١٦ میلادی الحاقیهای در زمینه افزایش حجم و مدت زمان قرارداد بین دو کشور امضا شد. براساس این قرارداد، صادرات گاز از 7 میلیون مترمکعب در روز آغاز و پس از ٢١ ماه به سقف قرارداد خواهد رسید. در فصول گرم ٣٥ و در فصول سرد ٢٥ میلیون مترمکعب و در مجموع سالانه ١٠ میلیارد مترمکعب گاز به منطقه بغداد صادر خواهد شد.
قرارداد صادرات گاز به منطقه بصره نیز به عنوان دومین قرارداد فروش گاز به عراق سال ٢٠١٥ میلادی امضا و بر اساس آن، در فصول گرم ٣٥ و در فصول سرد ٢٠ میلیون مترمکعب و در مجموع سالانه ٩ میلیارد مترمکعب گاز به این منطقه ارسال خواهد شد،اما حال با گذشت سه سال از امضای این قرارداد به رغم عملیاتی شدن این پروژه و آماده شدن خط لولهی مربوط به آن، فرآیند صادرات گاز به علت عدم پایبندی طرف عراقی به پرداخت مطالبات مالی آغاز نشده است.
در کنار این موضوع همواره یکی از اهداف اصلی تحریم نفتی ایران، حذف ایران از بازار جهانی و جایگزینی نفت آن از طریق دیگر کشورها از جمله عراق بودهاست تا با کاهش سهم ایران از بازار جهانی نفت قدرت دیپلماتیک آن در منطقه و جهان کاهش یابد.
در این شرایط یک راهکار مناسب برای وصول بدهی صادرات گاز به عراق دریافت نفت عراق به جای بدهی گاز صادراتی است، که علاوه بر تضمین بازپرداخت بدهی عراق موجب میشود با خرید نفت این کشور سهم بیشتری از بازار نفت در اختیار ایران قرار گیرد و قدرت اثرگذاری کشور بر بازار نفت بیشتر شود.
شرایط فعلی صادرات نفت عراق به ویژه از منطقه کردستان نیز نشان میدهد این طرح کاملا عملی است. به دلیل مشکلات صادرات نفت میادین خشکی عراق، این کشور به دنبال صادرات نفت خود از طریق ایران یا ترکیه است که با اجرای تبادل نفت در برابر گاز، عراق احتمالا ایران را انتخاب خواهد کرد. در همین راستا فیاض النعمه، معاون وزیر نفت عراق در گفتوگوی خود با خبرگزاری رویترز گفته است : «اگر مذاکرات در مورد صادرات نفت عراق از طریق ترکیه بدون نتیجه نهایی به پایان برسد ما هم راهی برای فروش نفتمان پیدا میکنیم. ما به پول نیاز داریم به همین دلیل یا از طریق ایران یا از طریق کشورهای دیگر این اقدام را انجام خواهیم داد»
بنابراین ایران میتواند با تبدیل این تهدید به یک فرصت، اولا بازپرداخت مطالبات مالی خود از عراق را تضمین کند، ثانیا جایگاه خود را به عنوان یک صادرکننده نفت در دنیا بهبود بخشد و ثالثا مانع از ایجاد وابستگی عراق به ترکیه و مشکلات بعدی ناشی از آن شود، چرا که در صورت صادرات نفت عراق به ویژه نفت اقلیم کردستان این کشور از طریق ترکیه، عراق به ترکیه وابستگی انرژی پیدا خواهد کرد که با توجه به شرایط کردستان عراق میتواند منشاء مشکلات زیادی در آینده برای ایران باشد.
از آنجا که داشتن سهم بیشتری در بازار نفت باعث افزایش قدرت کشورها در مناسبات منطقهای و جهانی میشود، ایران میتواند با دریافت نفت عراق به جای بدهی گاز صادراتی خود از این تهدید یک فرصت مناسب بسازد. در این صورت ایران میتواند علاوه بر وصول مطالبات خود به وسیلهی صادرات گاز به عراق قدرت منطقهای خود را افزایش دهد و همچنین با افزایش سهم خود از بازار نفت، اثرگذاری خود را در این بازار افزایش دهد.
انتهای پیام/م
∎
نظر شما