به گزارش خبرگزاری ایمنا از کهگیلویه و بویراحمد، امین درخشان، امروز_ پنجشنبه، اول آذر_ در گفت‌وگو با خبرنگاران، از فوت شاعر برجسته کهگیلویه و بویراحمدی خبر داد و اظهار کرد: فریدون داوری از شاعران برجسته کشور و استان کهگیلویه و بویراحمد که آثار ماندگار او برای همیشه در جامعه ما به یادگار می‌ماند، چشم از جهان فرو بست.
وی افزود: فریدون داوری نویسنده، پژوهشگر و شاعر حماسی و آئینی استان به‌دلیل مشکلات گوارشی و شدت بیماری در بیمارستان شیراز بستری و پس از تحمل یک دوره بیماری شب گذشته فوت کرد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد، گفت: آئین تشییع و تدفین آن مرحوم به‌زودی اعلام می‌شود.
به گزارش ایمنا، فریدون داوری از شاعران پیشکسوت در استان کهگیلویه و بویراحمد بود که سروده‌های حماسی و آئینی وی همراه با نوای موسیقی محلی زمزمه گوش و دل هم استانی‌ها و لرتباران است و مردم این دیار نیز با خاطرات و شعرهای این شاعر نام آشنا زندگی می‌کنند.
داوری ورود به عالم شعر و شاعری را از همان دوران نوجوانی و جوانی و با آن طبع شاعرانه و شیرین سخنی آغاز کرد و امروز به یکی از اسطوره‌ها در عرصه هنر و ادبیات و شعر آئینی در میان دوستداران و اصحاب فرهنگ و هنر شناخته می‌شود.
کسب رتبه نخست کنکور تربیت معلم، کسب رتبه ۲ در کنکور سراسری و ورود به دانشگاه شیراز در فارغ‌التحصیلی جز ۲۰ نفر اول بخش ارشد در دانشگاه آزاد نجف آباد از جمله سوابق تحصیلی داوری است.
او در سال ۱۳۶۶ به دانشگاه شیراز راه یافت و در رشته زبان و ادبیات فارسی، چون دوره تربیت معلمی خود با رتبه ممتاز و نخبه فارغ‌التحصیل و کارشناس شد.
پس از تحصیل در سمت‌های امور تربیتی آموزش و پرورش دهدشت، مسئول، آموزش دانشگاه پیام نور، رئیس اداره ارشاد اسلامی گچساران، معاونت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کار کرد.
داوری در قالب‌های کلاسیک غزل مثنوی و قصیده و دو بیتی می‌سرایید ولی شاهکارش را در غزل‌های ایلی‌اش نمایانده است.
اشعار محلی را در دو قالب غزل و مثنوی سروده و زیبایی سخن او همراه با سادگی‌اش باعث دل‌نشینی شعرش شده به گونه‌ای که در حافظه ایلی و فرهنگی استان از او چهره‌ای ماندگار ساخته است.
به طور نسبی او ۱۰ هزار بیت شعر دارد، شعر را در بویراحمد همزاد جامعه عشیره‌ای می‌داند، شاعران معاصر، پروین اعتصامی، شهریار و سهراب سپهری از شاعران مورد علاقه فریدون داوری بودند.
نمودهای شعری را سمبل‌های اسطوره‌ای، شاهنامه‌ای، منظومه‌های بزمی، سترگ کوه دنا و تصاویر ایلی، چون کوچ، تفنگ، اسب و عاطفه تشکیل می‌دهد.
او جز نخستین افرادی بود که در حوزه ادبیات دفاع مقدس استان قلم زد، سروده‌های «مو بچه عشایرم برنو وکولم» و سرود معروف حماسی استانی «ما کیستیم» از جمله سرودهای محلی داوری است.
اشعار این شاعر کهگیلویه و بویراحمدی از سوی خوانندگان لر زبان کهگیلویه و بویراحمد (کورش رضوانی، کورش اسدپور و سایر هنرمندان) مورد استفاده قرار گرفته است.