به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،«عبدالباری عطوان»نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در بخش سخن سردبیر در روزنامه رأی الیوم درباره دخالت نظامی ترکیه در شمال سوریه نوشت: ترکیه پس از پنج سال جنگ نیابتی و محدود شدن به آموزش و تسلیح و تاسیس گروه های مسلح«عثمانی»مانند«نور الدین زنکی»،«سلطان مراد چهارم»،«صقور الجبل» و«فیلق الشام»اکنون  50 تانک و بیش از 350 نظامی خود را به شهر«جرابلس»در شمال سوریه اعزام کرد و با این اقدام رسما پیوستنش به شماری از دخالت کنندگان نظامی در بحران سوریه را اعلام کرد.هدف اصلی دخالت نظامی ترکیه در سوریه جنگ علیه یگان های حمایت مردمی کُرد در سوریه است که آن را شاخه نظامی حزب اتحادیه کردستان می داند  و در درجه ای پایین تر از بین بردن داعش و عناصرش است تا از خشم هم پیمان آمریکایی اش اجتناب کند.

دخالت نظامی مستقیم ترکیه که پنج سال به تأخیر افتاد انتظار می رفت که علیه نیروهای ارتش سوریه و برای حمایت از هم پیمانان اش به طور مثال در شهر«حلب»صورت می گرفت اما برای مقابله با  کردها و برای خنثی کردن طرح آمریکا برای ایجاد کشور برای آنها و تیز برای ایجاد منطقه حایل اما (به ادعای نویسنده)با مواقت دولت سوریه و روسیه با هم صورت گرفت تا مهاجران سوری که در اراضی ترکیه زندگی می کنند به سوریه باز گردانده شوند(برخی تعداد این مهاجران را دو میلیون نفر تخمین زده اند).این دخالت همچنین برای ایجاد سد عربی برای رویارویی با گسترش قدرت کردها و سپردن ماموریت ساقط کردن طرح«کشور کرد»به عنوان اولویت، به نیروهای «عربی»سوری هوادار ترکیه است.

«انقلاب سوریه»(انقلابی که مخالفان سوری و حامیان شان مدعی آن هستند)کجاست؟هدف های «اعلام شده اش»که به منظور رسیدن به آنها به راه افتاد به ویژه تحقق عدالت اجتماعی و ایجاد نظام دموکراتیک که به حقوق بشر احترام می گذارد و فساد و فاسدان را از بین ببرد، چه شد؟

این پرسش ها این روز ها مطرح کردن شان ممنوع است،اولویت ها تغییر کرده است و نقشه ائتلاف ها نیز بر اساس منافع طرف های حاضر روی زمین یا آسمان تغییر می کند.دشمنان شب ممکن تبدیل به دوستان صبح شوند این «سوریه جدید »است.

برخورد نظامی ترکیه و کردها اکنون به اراضی سوریه منتقل شده است اما این بار از حمایت نیروهای عربی برخوردار است.آقای »صالح المسلم»رهبر حزب اتحادیه دموکراتیک کُرد تاکید کرد که ترکیه در باتلاق سوریه غرق می شود و نیروهایش با نیروهای ترکیه به عنوان نیروهای «اشغالگر»خواهند جنگید.مسلم دعوت هم پیمانان آمریکایی برای عقب نشینی از شهر«منبج»و دیگر شهرک های سوریه به سمت شرق فرات حتی اگر این موضع گیری باعث از دست دادن حمایت آمریکایی ها شود را رد کرد

دولت سوریه سکوت کرده و به محکومیت «روتینی»عملیات«سپر فرات» ترکیه که آن را نقض حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه قلمداد کرد،بسنده کرد.اما برخی می گویند(مدعی اند) که این «سپر»ترکیه در نتیجه توافق ترکی و سوری و استقبال روسی به راه افتاده است.

برای ما  و بسیاری از امثال ما بسیار دشوار شده است که بدانیم در اراضی سوریه چه کسی با چه کسی می جنگد . هدف اعلام شده از این ائتلاف ها و گسیل کردن نیروها و جنگ ها پاک سازی داعش دشمن، مشترک همه نیروهای متضاد منطقه ای یا بین المللی است.

در این جا چهار پرسش اصلی خودشان را در سایه این ترافیک تحمیل می کنند:

نخست:گروه تروریستی داعش در حال از دست دادن اراضی است و کنترل شهرهای سوریه و عراق را از دست می دهد و نشانه ای درباره از دست دادن شهرهای بیشتر در آینده مانند«موصل» و «الرقه»(که در اشغال این گروه تروریستی قرار دارند) وجود دارد،پس از این همه خسارت ها سرنوشتش چه می شود،آیا از نقشه حداقل روی زمین محو می شود،خطرش در صورت ناپدید شدنش زیر زمین چگونه می شود؟

دوم:برای اراضی و شهرهایی که در سوریه و عراق از دست می دهد چه اتفاقی می افتد آیا به دولت ها در بغداد و دمشق یا به کردها یا به ترک ها در حالت منبج و جرابلس یا به گروه های هوادار فلان یا فهمان طرف می رسد؟

سوم:برای ائتلاف منطقه ای و بین المللی کنونی ضد داعش که بر بستر دشمنی با داعش قائم است چه اتفاقی می افتد آیا دورانش به پایان می رسد و اعضایش علیه یکدیگر جنگ را آغاز می کنند تا اهداف خود و اهداف گروه های هم پیمان شان را محقق کنند؟

چهارم:در این بحبوبه و این وضعیت دولت سوریه کجاست و فرایند سیاسی که برای رسیدن به راه حل سیاسی آغاز شد،کجاست،آیا نقشه مذاکره کنندگان و هیأت های مذاکره کننده آنها به حال خود می ماند یا نیروهای جدید تاثیرگذار روی زمین وارد این مذاکرات می شوند و نیروهای دیگر منقرض می شوند؟

پاسخ به این چهار پرسش فرضی می تواند هویت نزاع جدید در اراضی سوریه را و آن  چه در ماه ها و چه بسا سال های پیش رو رخ می دهد را مشخص می کند.متاسفانه هیچ کس پاسخی کامل به این پرسش ها را ندارد،به همین دلیل بدتر شدن نزاع و ادامه آن و تغییر اهداف و ابزارهای آن را بعید نمی دانیم.

از سوی دیگر، با توجه به تغییر نقشه ائتلاف ها، آیا آمریکا و روسیه به درجه پایین تر همپیمان کُرد خود را که به نیابت از آنها در سوریه و عراق علیه گروه های تندرو جنگید، قربانی می کنند؟

بی تردید دخالت نظامی مستقیم ترکیه در سوریه آغاز شد و به سمت گسترده تر شدن است و نخستین گلوله برخورد با کردها شلیک شد و این همان تحول بارزتر در بحران سوریه است،حالا آیا دولت«رجب طیب اردوغان» در دومین دام کردی در سوریه  علاوه بر دام پ.ک.ک در شرق ترکیه گرفتار شد دقیقا همانطور که عربستان در دام یمن و عراق صدام در دام کویت گرفتار شدند؟

هیچ گونه پاسخی نداریم و حتی نمی توانیم گمانه زنی کنیم زیرا ما در برابر فصل جدید بسیار خطرناک تر بحران سوریه هستیم و جایگاه نظام در دمشق بدتر از این نیست که طی سالهای گذشته یا ماه های گذشته بود و بازپس گیری شهر استراتژیک «داریا»و ورود نیروهایش به آن که روز گذشته رخ داد مهمترین نشانه در این زمینه است و خدا عالم تر است.