صاحب‌خبر

یک‌ بار تجاوز می‌کنند، ما هزار بار می‌میریم

یک‌ بار تجاوز می‌کنند، ما هزار بار می‌میریم

«فرهنگ تجاوز»، فرهنگی است که در آن خشونت جنسی امری عادی انگاشته می‌شود و مقصر آزاردیدگی، خودِ بازمانده است. بحث صرفا از خودِ خشونت جنسی نیست، بلکه از هنجارها و نهادهای فرهنگی است که حامی متجاوز و موافق معافیت او از مجازات است، بازمانده را شرمسار می‌کند.

روایتی تلخ از نگاه جامعه به قربانیان تجاوز

گفت‌وگو با بازماندگان آزار جنسی نشان می‌دهد ‌گرچه آنها یک‌مرتبه تحت این خشونت قرار گرفته‌اند، اما در ادامه مسیر و به‌ عنوان یک بازمانده، بارها و بارها بدن و روان‌شان در معرض ترکش‌های ناشی از آن تجربه هولناک قرار می‌گیرد؛ از نخستین لحظه‌ای که برای شکایت و پیگیری قضائی سراغ دادگاه‌ها می‌روند،‌ تا رویارویی با جامعه‌ای که حالا به آنها به چشم دیگری نگاه می‌کند.

گفت‌وگو با بازماندگان پرونده‌های تجاوز؛ از احساس تحقیر تا پروسه‌های طولانی شکایت

یک‌ بار تجاوز می‌کنند، ما هزار بار می‌میریم

گرچه بازماندگان آزار جنسی یک‌مرتبه تحت این خشونت قرار گرفته‌اند، اما در ادامه مسیر و به عنوان یک بازمانده، بارها و بارها بدن و روان‌شان در معرض ترکش‌های ناشی از آن تجربه هولناک قرار می‌گیرد.

گفت‌وگوی «شرق» با بازماندگان پرونده‌های تجاوز؛ از احساس تحقیر تا پروسه‌های طولانی شکایت «ماه دومی بود که شکایت را ثبت کرده بودیم. آن روزها نمی‌دانستم دست‌کم این پرونده تا سه سال ادامه خواهد داشت. مدام در دادگاه حاضر می‌شدم و باید برای وکیل و قاضی‌ آنچه را پشت سر گذاشته بودم، تعریف می‌کردم»

یک‌ بار تجاوز می‌کنند، ما هزار بار می‌میریم

نیلوفر حامدی

«تجاوز یک‌ بار رخ می‌دهد، اما ترکش‌های آن بارها و بارها قلب بازمانده را می‌شکافد»؛ این را دختری تعریف می‌کند که سه سال آزگار، فاصله حدودا 900‌کیلومتری یک شهرستان تا تهران را گز می‌کرد تا بتواند پرونده شکایت تجاوزی را که باز شده بود، پیگیری کند. او یکی از چند دختری بود که با طرح دعوی از یک آزارگر جنسی، حالا باید در هزارتوی دادگاه انقلاب در جست‌وجوی حق و حقوق خود باشد.