قانون-بدن انسان برای تأمین انرژی مورد نیاز خود به آن چه می خورید، وابسته است. اما گاهی اوقات ممکن است به واسطه مشغل کاری فراموش کنید که چند ساعت است چیزی نخورده اید یا از سر بی حوصلگی یکی از وعده های غذایی روزانه خود را نادیده بگیرید

هنگامی که کربوهیدارت های پیچیده – میوه، سبزیجات، و غلات کامل – مصرف نمی کنید، قند خون شما افت می کند. زمانی که این شرایط رخ می دهد، توانایی شما برای تمرکز و هشیار ماندن افت می کند.

بدن انسان برای تأمین انرژی مورد نیاز خود به آن چه می خورید، وابسته است. اما گاهی اوقات ممکن است به واسطه مشغل کاری فراموش کنید که چند ساعت است چیزی نخورده اید یا از سر بی حوصلگی یکی از وعده های غذایی روزانه خود را نادیده بگیرید.
 

 

به گفته راشل پیندیک، استاد دانشگاه هاروارد، گلوکز سوخت اصلی مغز است، که از طریق مواد غذایی مصرفی – به ویژه نمونه های سرشار از کربوهیدارت – تأمین می شود.

هنگامی که کربوهیدارت های پیچیده – میوه، سبزیجات، و غلات کامل – مصرف نمی کنید، قند خون شما افت می کند. زمانی که این شرایط رخ می دهد، توانایی شما برای تمرکز و هوشیار باقی ماندن افت می کند.

با تمایل شدید به مصرف مواد غذایی شیرین مواجه می شوید.

هنگامی که قند خون افت می کند، بدن انسان تمایل شدید به مصرف خوراکی های شیرین را تجربه می کند. به گفته بریجیت زیتلین، متخصص تغذیه، در این شرایط احتمال پرخوری برای جبران کمبود کالری که در طول روز شکل گرفته است، افزایش می یابد.

مشکل بزرگی که مردم در این شرایط و با مصرف کربوهیدارت های ساده (قندها) تجربه می کنند، این است که توجهی به مصرف چربی یا پروتئین نمی کنند.
 

 

 

هورمون های شما از کنترل خارج می شوند.

سطوح هورمون هایی مانند گرلین که اشتها را تحریک می کند و لپتین که اشتها را سرکوب می کند، دچار تغییر می شوند تا گرسنگی و سیری را به شما نشان دهند.

اگر این هورومون های مربوط به اشتها را نادیده بگیرید، مغز سیگنال هایی را به بدن ارسال می کند تا هورمون های استرس شامل کورتیزول و اپی‌نفرین ترشح شوند، که این شرایط یک واکنش جنگ یا گریز را موجب می شود. در نتیجه، هرچه بیشتر مضطرب می شوید.

شما باید هرچه سریع‌تر غذا بخورید، زیرا در غیر این صورت افزون بر احساس اضطراب، احتمالا نشانه های جسمانی ناخوشایندی مانند لرز یا تعریق را نیز تجربه خواهید کرد.
بی دلیل ممکن است به دیگران پرخاش کنید.

در مطالعه ای که در سال 2014 در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America منتشر شد، پژوهشگران سطوح گلوکز خون 107 زوج متاهل را طی 21 روز اندازه گیری کردند.

دانشمندان از تکنیکی تا حدودی مبهم سوزن و عروسک وودو برای اندازه گیری تکانه های پرخاشگری استفاده کردند. همچنین، آنها به شرکت کنندگان اجازه دادند با صدای بلند از طریق هدفون به همسر خود پرخاش کنند.

پژوهشگران دریافتند شرکت کنندگانی با سطوح کمتر گلوکز سوزن بیشتری به عروسک می زنند و همچنین طولانی‌تر و با تکرر بیشتر به همسر خود پرخاش می کنند.
 

 

اما هر چند وقت یک بار باید غذا بخوریم؟

پس از تجزیه و تحلیل تعدادی از پژوهش های تغذیه ای، بیشتر کارشناسان با سه اصل اساسی که در ادامه به آنها اشاره می شود درباره سلامت خلق و خو و غذا به توافق رسیده اند.

سلامت خلق و خوی خوب با افزودن مواد مغذی به رژیم غذایی آغاز می شود.

غذا خوردن مکرر + غذاهای سالم = بهبود خلق و خو

هیچ توافق علمی درباره این که دقیقا چند بار در روز باید غذا بخورید وجود ندارد. با این وجود، بیشتر کارشناسان با این اصل موافق هستند که غذا خوردن مکرر که شامل وعده های غذایی یا میان وعده های کوچک‌تر می شود، نسبت به سه وعده غذایی بزرگ برای انسان مفیدتر است.

این مرحله نیازمند برخی مشاهدات و مستندات شخصی است. برای آغاز، شما می توانید خوراکی کوچک را هر سه تا چهار ساعت یک بار مصرف کنید و احساس خود را یادداشت کنید.

برخی غذاها باید کنار گذاشته شده یا محدود شوند

کربوهیدارت های پالایش شده (قندها) و الکل دو گزینه اصلی محسوب می شوند. از کربوهیدارت های پالایش شده می توان به آبنبات، نوشابه، آبمیوه های صنعتی، و شربت ها اشاره کرد. نشاسته های پالایش شده، مانند نان سفید و کراکرها، نیز می توانند بر سطوح قند خون تاثیرگذار باشند. از سوی دیگر مضرات مصرف الکل نیز به طور علمی اثبات شده اند.