به گزارش خبرنگار پانا از آذربایجان شرقی ، شام غریبان ترسیم آن لحظاتی است که شمع وجود سید الشهدا در راه هدایت خلق آب گشته بود و جسمش عریان روی خاک کربلا. و یا نگاه به شمع شام غریبان تجسم این بیت است که:
زینب ای شمع تمام افروخته / یادگار خیمه های سوخته
و یا یادآور آن لحظاتی است که زینب عقیله ی بنی هاشم دختر مولا امیر المؤمنین به راه افتاد تا در تاریکی شب گل های حرم پیامبر و اطفال حسین را پیدا کند، نور شمع ها نشانه ی ابراز ارادت و هم دردی با زینب است، دختر علی می خواهی با شمع هایمان پیش پایت را روشن کنیم تا شاید آسان تر در کنار خارهای مغیلان طفلان حسین را که از شدت ترس و گرسنگی بیهوش گشته اند بیابی؟ شام غریبان، هیاهو ندارد، حتی کمتر نوحه می خوانند و به سینه می زنند، بیشتر زمزمه است و بر سر زدن، آن هم آرام، آن گونه که اطفال خسته حسین در زیر خیمه نیم سوخته شاید لحظاتی آرام بگیرند و در پرتو سکوت شب فارغ از دردهای تازیانه و سیلی لحظاتی را بیاسایند. شام غریبان، دشمن خواست که همه چیز را محو کند، حتی جنایات خویش را، خواست که کربلا در کربلا بماند و نخواست که حتی خیمه های بی صاحب نیز برپا باشد و خواست که پرتو نور قیام حسین را در تند باد حوادث خاموش کند، غافل از آنکه:
کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود/ خیمه ها بی پاسبان می ماند اگر زینب نبود
و شمع های در دست عزاداران حاکی از خیال خام و شکست دشمن است که:
دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت / آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست
امسال شمع ها را که به دست می گیری می توانی، با نگاهی جدید و با درکی شاید متفاوت از سال های قبل، زندگی خویش را از پرتو همین شمع های در دست رونق بخشی، موفق باشی.