به گزارش ایرنا، امروز مردم قم در نهمین روز از ماه محرم و در سوگ حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران با وفایش بویژه حضرت قمر بنی هاشم(ع) سقای دشت کربلا و سالار لشکر امام حسین(ع) عزاداری می کنند و صدای یا سقای دشت کربلا در فضای قم طنین انداز شده است.
خیل عظیم سوگواران امام سوم شیعیان و یاران باوفایش در حرم مطهر حضرت معصومه(س) درغم جانکاه سید و سالار شهیدان(ع) وحضرت عباس(ع) به سوگواری مشغول هستند.
دسته های عزاداری در قالب هیاتهای سینه زن و زنجیرزن پس از عبور از خیابانهای اصلی شهر وارد حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) شده و این مصیبت بزرگ را به آن بانوی گرامی اسلام تسلیت می گویند.
حضور جوانان و نوجوانان و کودکان در آیین های عزاداری و دسته های سوگواری جلوه خاصی به این آیین باشکوه و معنوی داده و نوحه سرایی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز در قم طنین انداز شده است.
در دفاتر مراجع عظام تقلید و دفتر مقام معظم رهبری درقم نیز به همین مناسبت آیین های سوگواری برقرار است و سخنران در خصوص جریان های مربوط به روز عاشورا، فلسفه قیام امام حسین(ع) و پیام نهضت عاشورا مطالبی را بیان می کنند.
امروز علاوه بر دسته های عزاداری محله های گوناگون شهر قم، هیات های مردم سایر شهرهای مقیم قم و هیات های عزاداری طلاب غیرایرانی همچون کشورهای پاکستان، هند و افغانستان همراه با سایر دسته های عزاداری به سمت حرم مطهر در حرکت هستند.
بیرق ها و علم های عزاداری برافراشته شده اند؛ طبل ها، سنج ها و شیپورها به صدا درآمده اند و مردم مومن و خداجوی استان قم به همراه زائران با زنجیرزنی و سینه زنی برای حضرت سید الشهدا(ع) و خاندان و یاران مظلوم ایشان در کربلا به عزاداری و مرثیه سرایی می پردازند.
همچنین امروز، مجالس عزاداری در مسجد مقدس جمکران، مساجد، تکایا، حسینیه ها و بقاع متبرکه امامزادگان(ع) در قم برپاست.
حضرت عباس فرزند امام علی(ع) و ام البنین، در روز چهارم شعبان سال 26 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود.
عباس در خانه امام علی و در دامان مادری با ایمان و وفادار و در کنار امام حسن(ع) و امام حسین (ع) رشد کرد واز این خاندان پاک درس های بزرگ انسانیت، شهادت و صداقت آموخت.
حضرت عباس(ع) سرپرستی قافله امام حسین(ع) را در کوچ به کربلا بر عهده داشت. او در کربلا حماسه ای آفرید که تاریخ نظیر آن را در برگ های خود ندارد. او با پس زدن امان نامه امویان بزرگترین درس وفاداری به معشوق را در جامعه انسانی به یادگار گذاشت.
در روز عاشورا و در صحرای سوزان کربلا، حضرت عباس با دیدن لبهای خشکیده و چشمان اشکبار فرزندان امام(ع)، بی اختیار مشک آب را بر دوش گرفت و رفت تا بزرگترین امتحان زندگی اش را پس دهد. اورفت و با شجاعت صف دشمن را شکست، خود را به آب فرات رساند، مشک را پر کرد و با لبهایی تشنه به آب ضلال فرات نظاره کرد، ایشان از این آب حتی جرعه ای ننوشید، چون حسین و فرزندانش تشنه بودند و شایسته ندانست قبل از آن ها خود را سیراب کند.
دشمن خوب می دانست که تا بازوان عباس بر تن اوست، توان برابری با او را ندارند. به همین علت بازوان عباس هدف قرار گرفت .عباس برای حفظ آب دو دست خود را از دست داد و با ضربه های دشمنان از اسب به پایین افتاد. امام حسین(ع) خود را به بالین عباس رساند و او در آغوش برادر به دیدار محبوب شتافت و امام را با کوله باری ازغم و اندوه درکربلا تنها گذاشت. حضرت عباس(ع) در موقع شهادت 35 سال داشت. ک/4
1175 /