در سال‌های اخیر، یکی از چالش‌های جدی کشورها، به ویژه در کلان‌شهرها، آلودگی هوا و پیامدهای آن بر سلامت عمومی بوده است. با افزایش آلودگی هوا، هزینه‌های درمان بیماری‌های تنفسی و قلبی به طرز قابل توجهی افزایش یافته است. در واقع، عدم تأمین مالی کافی برای برنامه‌های محیط زیستی و کنترل آلودگی هوا، نه تنها به تداوم این معضل منجر شده، بلکه هزینه‌های درمان را نیز به چند برابر افزایش داده است.
بر اساس مطالعات انجام شده، بیماری‌هایی نظیر آسم، برونشیت و سایر مشکلات تنفسی به طور مستقیم با کیفیت هوای شهرها مرتبط هستند. هنگامی که دولت‌ها منابع مالی لازم را برای اجرای برنامه‌های کنترل آلودگی هوا تخصیص نمی‌دهند، در واقع بار مالی سنگینی را بر دوش نظام سلامت و مردم می‌گذارند. هزینه‌های درمان بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا، نه تنها بر بودجه خانوارها فشار می‌آورد، بلکه موجب افزایش بار مالی بر روی سیستم بهداشت و درمان نیز می‌شود.
به علاوه، عدم سرمایه‌گذاری در پروژه‌های سبز و پایدار، مانند توسعه حمل و نقل عمومی، کاشت درختان و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، به تداوم چرخه معیوب آلودگی و هزینه‌های درمانی دامن می‌زند. در نتیجه، دولت‌ها باید به این نکته توجه داشته باشند که سرمایه‌گذاری در برنامه‌های محیط زیستی نه تنها یک اقدام پیشگیرانه است، بلکه در بلندمدت می‌تواند هزینه‌های درمان را کاهش دهد و سلامت جامعه را بهبود بخشد.
در نهایت، برای مقابله با چالش‌های ناشی از آلودگی هوا و کاهش هزینه‌های درمان، نیاز به یک رویکرد جامع و هماهنگ وجود دارد که در آن تأمین مالی برنامه‌های محیط زیستی به عنوان یک اولویت اصلی در نظر گرفته شود. این رویکرد می‌تواند به نفع سلامت عمومی و اقتصاد کشور باشد.