به گزارش سیناپرس، رئیس مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) با تأکید بر عمق تمدن ایرانی، «ایرانشناسی» را پلی میان فرهنگ‌ها و ابزاری علمی برای درک تحولات منطقه‌ای دانست.
محمدمهدی علویان‌مهر، ظهر دوشنبه در بخش دوم اجلاس بین‌المللی ایرانشناسی با عنوان «میزگرد تخصصی دیپلماسی علمی و مطالعات ایرانشناسی» با اشاره به پیوند ناگسستنی نام این شهر با حافظ و سعدی، بر اهمیت مطالعه تاریخ و فرهنگ ایران تأکید کرد.
وی ایرانشناسی را نه صرفاً یک رشته دانشگاهی، بلکه تلاشی برای فهم یک جهان فکری گسترده از ادبیات تا فلسفه و هنر دانست و اظهار کرد: در جهانی مملو از سوءتفاهم‌های رسانه‌ای، ایرانشناسی می‌تواند به شناخت بهتر هویت ایرانی، ایجاد پل ارتباطی میان فرهنگ‌ها و ابزار علمی برای فهم تحولات بین‌المللی کمک کند.
وی میراث غنی شیراز، از حافظیه و سعدیه تا آثار هخامنشی، را آزمایشگاهی زنده برای ایرانشناسی برشمرد و به نقش بنیادین فرهنگ ایرانی در جهان اسلام، از جمله تأثیر زبان فارسی به عنوان زبان فرهنگی در امپراتوری‌های هند و عثمانی اشاره کرد.
نقش ISC در پایش علم منطقه
رئیس مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) در ادامه سخنان خود به نقش راهبردی این مؤسسه در توسعه دانش معاصر اشاره کرد و تأسیس ISC در سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۸ میلادی) با حمایت وزارت علوم ایران و تصویب سازمان همکاری اسلامی را تلاشی برای ایجاد یک نظام ارزیابی ویژه جهان اسلام دانست.
به گفته وی، نظام‌های معتبر جهانی مانند ISI و اسکاپوس توجه کافی به نشریات کشورهای در حال توسعه و اسلامی (غیر انگلیسی‌زبان) ندارند و ISC این خلاء را پر کرده است. این مؤسسه با نمایه‌سازی و ارزیابی مجلات علمی بر اساس معیارهای علم‌سنجی، به عنوان یک مرکز بین‌المللی خوشنام شناخته می‌شود و سالانه رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان اسلام را منتشر می‌کند که موجب دامن زدن به رقابت سالم می‌شود.
به نقل از مهر، علویان‌مهر افزود: این اقدامات منجر به جهش علمی در ایران و افزایش انگیزه ارتقای کیفیت پژوهش در دانشگاه‌ها شده است. ISC همچنین با برگزاری نشست‌ها و کارگاه‌ها، فرصت تبادل نظر میان پژوهشگران مسلمان را فراهم کرده و از دیپلماسی علمی به عنوان ابزاری برای پیوند میان ملت‌ها استفاده می‌کند.
وی پژوهشگران ملی و بین‌المللی را به دیدن این واقعیت به عنوان فرصتی برای گفت‌وگوی بیشتر، همکاری‌های علمی نوین و ساختن آینده‌ای که ملت‌ها را بر پایه اشتراکات فرهنگی و علمی نزدیک‌تر کند، دعوت کرد.