شناسهٔ خبر: 75890628 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: ایتنا | لینک خبر

جدال پرتابگرهای سنگین

فرود تاریخی نیو گلن؛ آغاز عصر تازهٔ رقابت در فضا

فرود موفق بوستر نیو گلن بلو اوریجین، یک تحول استراتژیک در صنعت فضایی ایجاد کرد. این تحلیل به بررسی تأثیر این رویداد بر رقابت با اسپیس‌ایکس، پروژه کوییپر آمازون و برنامه آرتمیس ناسا می‌پردازد. نقطه عطف بازیابی بوسترهای سنگین را اینجا بخوانید.

صاحب‌خبر -
شرکت Blue Origin با فرود موفق نخستین بوستر پرتابگر «نیو گلن» توانست نقطهٔ عطفی در مسیر دستیابی به قابلیت بازیابی و استفادهٔ مجدد از پرتابگرهای سنگین رقم بزند؛ قابلیتی که سال‌هاست اسپیس‌ایکس با موفقیت از آن بهره‌برداری می‌کند.

به گزارش ایتنا و به نقل از تک‌اسپات، این موفقیت، بلو اوریجین را از حالت یک رقیب بالقوه به رقیبی واقعی برای اسپیس‌ایکس در بازار پرتاب‌های تجاری و مأموریت‌های فضایی بدل می‌کند؛ بازاری که سرعت تکرار پرواز، کاهش هزینه و اعتمادپذیری، اصلی‌ترین معیارهای پیروزی در آن هستند.

پرتاب اخیر از پایگاه فضایی کیپ کاناورال و با حمل مأموریت Escapade ناسا به‌سوی مریخ و یک محمولهٔ مخابراتی از شرکت Viasat انجام شد. پس از جدایش مراحل، بوستر عظیم نیو گلن توانست برای نخستین بار روی یک بارج در اقیانوس اطلس فرود آید؛ مانوری دقیق که تا پیش از این هیچ‌گاه برای این پرتابگر سنگین رخ نداده بود.

این دستاورد به‌ویژه پس از مأموریت نخست نیو گلن در ژانویه، که با وجود رسیدن به مدار، به شکست بازیابی بوستر انجامید، اهمیت دوچندان پیدا می‌کند. موفقیت جدید نشان‌دهندهٔ بلوغ فناوری بازیابی بلو اوریجین و قدمی ضروری برای کاهش هزینه‌های پرتاب و اجرای منظم مأموریت‌ها در راستای قراردادهای چندمیلیارددلاری شرکت است.

 

بخشی از این تعهدات شامل نقش حیاتی نیو گلن در پروژهٔ عظیم Project Kuiper آمازون است؛ مجموعه‌ای از ماهواره‌های مدار پایین برای ارائهٔ اینترنت پهن‌باند. تأخیرهای پیشین بلو اوریجین باعث شد آمازون به ناچار از پرتابگرهای اسپیس‌ایکس و ULA استفاده کند، اما موفقیت اخیر می‌تواند وابستگی به رقبا را کاهش دهد.

علاوه بر این، بلو اوریجین قرارداد ۳/۴ میلیارد دلاری ناسا در چارچوب برنامهٔ Artemis را نیز در دست دارد؛ برنامه‌ای که به پرتاب‌های قابل اتکا و تکرارپذیر وابسته است. در مقابل، اسپیس‌ایکس با بیش از ۵۰۰ فرود موفق بوسترهای فالکن و توسعهٔ پرتابگر فوق‌سنگین استارشیپ – با ظرفیت ۱۵۰ تن و مسیر پر فراز و نشیب آزمایشی – همچنان پیشتاز عرصهٔ بازیابی است.

نیو گلن با ارتفاع نزدیک به ۳۲۸ فوت و ظرفیت حمل ۴۵ تن، اگرچه از Starship کوچک‌تر است، اما نخستین گام جدی بلو اوریجین برای ورود به لیگ پرتابگرهای سنگین بازیابی‌پذیر محسوب می‌شود. از زمان روی‌کارآمدن «دیو لیمپ» در سال ۲۰۲۳، این شرکت با بازنگری فرهنگی، تعدیل نیرو و افزایش ریسک‌پذیری تلاش کرده سرعت توسعه را بالا ببرد؛ و فرود اخیر می‌تواند نشانهٔ موفقیت این رویکرد تازه باشد.