حسن فرطوسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا افزود: در فرآیند ثبت جهانی منشور کوروش، لازم است یک نکته حائز اهمیت را یادآور شویم؛ زنده کردن این منشور در شرایط کنونی به خاطر بازخوانی نکات و عناصری است که در منشور کوروش وجود دارد و برای کشور ما و بلکه برای دنیای امروز، دارای اهمیت زیادی است.
وی خاطرنشان کرد: مفاهیمی مثل عدالت، مساوات‌طلبی، احترام به انسان‌ها، احترام به مذاهب، تنوع فرهنگی و صلح‌دوستی، مباحثی است که به عنوان یک آرزوی دیرین بشری و از نیاکان ما تا امروز وجود داشته و معتقدیم که همه آنها را با بازخوانی منشور کوروش می‌توانیم به عنوان سندی بنیادین به دنیای امروز ارائه دهیم.
فرطوسی یادآور شد: در طول قرون گذشته تا کنون، ایرانیان در تلاش برای صلح‌دوستی و احترام به حقوق بشر، بوده‌اند و به طور قطع و یقین، صلح‌جویی و تمایل به گسترانیده شدن مفاهیم حقوق بشر؛ مفاهیمی که در آن احترام به انسان، گسترده شده، همیشه و از دیرباز در میان ایرانیان بوده است.
وی ادامه داد: حتی درجریان پذیرش اسلام، حاکی از آن بود که ایرانیان، بازتاب مفاهیم احترام به انسان و برابری را در آموزه‌های اسلامی دیدند و این دین را پذیرفتند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو درباره تاثیرات ثبت جهانی و بازخوانی منشور کوروش برای جوانان کشور نیز گفت: این بازخوانی از منشور کوروش و ثبت جهانی، برای نسل آینده‌ساز ایرانی ما این تاثیر را خواهد داشت که نسل جوان، شاهد روند تداوم تمدنی و تاریخی ارزشمند از هزاران سال پیش تاکنون باشد.
وی تصریح کرد: این هویت و تمدن و تاریخ ارزشمند در این وطن و سرزمین به ما رسیده و از این بعد به عهده نسل جوان و آیندگانی است که در پی ما می‌آیند و این میراث گرانقدر، هر چند جای افتخار دارد اما بیش از هر چیز، مفهوم مسئولیت را برای ما تداعی می‌کند.
به گزارش ایرنا، در تاریخ ۶ نوامبر ۲۰۲۵ برابر با ۱۵ آبان ۱۴۰۴ در صحن چهل‌وسومین کنفرانس عمومی یونسکو در سمرقند، «منشور کوروش کبیر» به‌عنوان یکی از نخستین منشورهای حقوق بشر جهان که بر احترام به تنوع فرهنگی تأکید دارد، به رسمیت شناخته شد.
این قطعنامه که با اجماع به تصویب رسید، منشور کوروش را «سندی بنیادین در تاریخ تمدن بشری» و «نخستین نمود مکتوب از اصول آزادی، عدالت، مدارا و احترام به تنوع فرهنگی» توصیف می‌کند.
طبق این تصمیم، یونسکو موظف است آموزه‌های برگرفته از منشور کوروش را در برنامه‌های آموزشی، فرهنگی و حقوق بشری خود تقویت کند.
این رخداد هم‌زمان با برگزاری روز ششم نوامبر ۲۰۲۵ (۱۵ آبان ۱۴۰۴) در سمرقند اعلام شد؛ احمد پاکتچی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران و حسن فرطوسی، دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران در یونسکو، با تلاش‌های بی‌وقفه و با حمایت حسین سیمایی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رئیس کمیسیون ملی یونسکو در ایران، زمینه طرح و تصویب این سند را فراهم کردند.
مصر، عراق، کلمبیا، هند، نیجریه، الجزایر، پاکستان، بنگلادش، کنیا، سنگال، ارمنستان و لهستان از جمله کشورهایی بودند که در روز ۶ نوامبر در تصویب منشور کوروش به‌عنوان نخستین منشور حقوق بشر و تنوع فرهنگی، حمایت خود را از ایران نشان دادند.
هدف این ابتکار آن است که ارزش‌های جهانی نهفته در این سند تاریخی از جمله مدارا، عدالت و احترام به تنوع فرهنگی و مذهبی برجسته شود.
همچنین این ابتکار در راستای مأموریت یونسکو برای گسترش صلح، گفت‌وگوی بین‌فرهنگی و پاسداشت میراث انسانی ارزیابی می‌شود و با اهداف توسعه پایدار، به‌ویژه با هدف شماره ۱۶ (صلح، عدالت و نهادهای قوی) و هدف شماره ۱۷ (مشارکت برای تحقق اهداف) نیز پیوند دارد، چراکه اصول منشور کوروش بر ترویج جامعه‌ای فراگیر و مبتنی بر همکاری فرهنگی تأکید می‌کند.
این قطعنامه که به‌طور مشترک از سوی ایران، تاجیکستان و عراق به کنفرانس عمومی ارائه شد، با تأکید بر اهمیت جهانی منشور کوروش، از مدیرکل یونسکو می‌خواهد اصول آن را در برنامه‌های مرتبط با عدالت، حقوق بشر و گفت‌وگوی بین‌فرهنگی به کار گیرد و همچنین از دولت‌ها می‌خواهد برای افزایش آگاهی جهانی نسبت به ارزش‌های این سند تاریخی تلاش کنند.
این نخستین بار است که یک سند باستانی ایرانی در سطح جهانی به‌عنوان منشوری در پیوند با حقوق بشر شناخته می‌شود. اکنون پس از گذشت بیش از ۲۵ قرن، منشور کوروش در یکی از بزرگ‌ترین مجامع جهانی طنین‌انداز شد؛ با پیامی دربردارنده روح همزیستی، احترام به تنوع فرهنگی و حقوق بشر.