حمید بهمنی، فیلمساز شناخته‌شده حوزه دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه با اشاره به جایگاه معنوی پرداختن به شهدا اظهار کرد: روایت زندگی و فداکاری قهرمانان این سرزمین پیش از آنکه یک تجربه هنری باشد، حالتی از توفیق و دعوت الهی دارد. امام خمینی (ره) خدمت به شهدا را از بزرگ‌ترین خدمت‌ها دانسته‌اند و این نگاه، سطح آثار مرتبط با شهید را فراتر از یک اثر سینمایی یا مستند معمولی قرار می‌دهد. ورود به جهان روحی شهدا تنها با شناخت عمیق، احترام باطنی و نیتی پاک ممکن است و کسی که به این حوزه قدم می‌گذارد باید از اندیشه و سبک زندگی آن‌ها آگاه باشد تا بتواند حقیقت را به تصویر بکشد و نه یک چهره کلیشه‌ای و دور از مردم.
او ادامه داد : فیلمسازی درباره این قهرمانان ملی شبیه عبادتی است که نیازمند حضور قلب است. گاهی پروژه‌ها با وجود آماده بودن، تا لحظه‌ای خاص شروع نمی‌شوند؛ لحظه‌ای که انگار از جهان غیب اجازه آغاز داده می‌شود. در نگاه او هنرمندی که بدون باور قلبی وارد این حیطه شود هرچقدر ابزار سینمایی در اختیار داشته باشد، اثری نافذ خلق نخواهد کرد. نام‌هایی مثل شهید آوینی نیز از همین مسیر سخن گفته‌اند؛ مسیری که در آن ایمان و هنر دو رفیق جدانشدنی هستند.
کارگردان «آن مرد آمد» همچنین به اهمیت شناخت فنی و هنری در این عرصه پرداخت و تأکید کرد: ساخت فیلم درباره شهید به معنای کنار گذاشتن اصول حرفه‌ای سینما نیست. کسی که بخواهد روایتی موثر ارائه کند باید زبان تصویر را بشناسد، در تدوین، طراحی صحنه، نور، انتخاب هنرپیشه و چیدمان عوامل تسلط داشته باشد و نگاهش صرفا احساسی یا شعاری نباشد. اگر فیلمساز از واقعیت جنگ و مفهوم ایثار فاصله داشته باشد نتیجه کار تبدیل به روایتی سطحی و دور از حقیقت خواهد شد. ترکیب مهارت فنی و ایمان درونی، ستون‌های اصلی تولید اثر تاثیربخش در این حوزه هستند.
بهمنی در بخشی دیگر از گفت‌وگو به اهمیت پژوهش در روایت شهدا پرداخت و بیان کرد: هیچ تصویر واقعی از قهرمانان بدون تحقیق میدانی و گفت‌وگو با خانواده‌ها، دوستان و همرزمان شکل نمی‌گیرد. به گفته وی ضعف بسیاری از آثار موجود در کمبود شناخت و بسنده کردن به اطلاعات کلی است. وی پژوهش را نه صرفا جمع‌آوری اسناد، بلکه لمس روح شهید و فهمیدن دغدغه‌ها و مسیر زندگی‌اش دانست؛ روحی که اگر در اثر جاری شود مخاطب احساس می‌کند با یک انسان واقعی روبه‌روست نه تصویر فرضی و نمادین.
وی درباره شیوه روایت تاثیرگذار توضیح داد: ترکیب تصاویر واقعی، بازسازی دقیق و روایت زنده می‌تواند مخاطب را به تجربه‌ای احساسی و معنوی نزدیک کند، تجربه‌ای که در آن بیننده فقط تماشاگر نیست و خود را همراه قهرمان می‌بیند. چنین آثاری هم جذابیت بصری دارند و هم دقت تاریخی، و همین دو عنصر باعث ماندگاری در ذهن و دل مردم می‌شود.
این سینماگر با اشاره به آسیب‌هایی که ممکن است آثار مربوط به شهدا را تهدید کند هشدار داد: انتخاب بازیگر نامناسب، نگاه صرفا تبلیغی یا شکست‌های تولیدی می‌تواند فاصله میان حقیقت و اثر را زیاد کند. وی این حوزه را میدانی برای آزمون و خطا ندانست بلکه عرصه‌ای از جنس مسئولیت عمومی و ارزش‌های اعتقادی معرفی کرد که باید از آغاز تا پایان کار با حساسیت و احترام دنبال شود.
بهمنی همچنین از گستره الگوهای شهادت در جامعه ایران سخن گفت و تاکید کرد: از نوجوانان تا رزمندگان سالخورده، از پزشکان و پرستاران تا خلبانان و شهروندان معمولی، همه در این مسیر حضور داشته‌اند و همین تنوع سبب شده هر نسل بتواند قهرمان خود را پیدا کند. این گنجینه بزرگ فرهنگی به باور او باید با دقت روایت شود تا ظرفیت‌های معنوی آن حفظ شود.
وی در ادامه به وحدت ملی دوران دفاع مقدس اشاره کرد و یادآور شد: حضور اقشار مختلف در جبهه‌ها نشان داد روح جمعی مردم ایران حول ارزش‌هایی همچون ایثار و مقاومت شکل گرفته است. روایت این همبستگی در آثار هنری می‌تواند دوباره این حقیقت را یادآوری کند که شهدا متعلق به همه ملت هستند نه گروهی خاص.
بهمنی بخش پایانی این گفت‌وگو تاکید کرد: آفرینش اثر درباره شهدا تنها یک فعالیت هنری نیست بلکه نوعی بندگی خداست که جز با صداقت، تلاش علمی و تعهد روحی به نتیجه نمی‌رسد. اگر هنر با ایمان پیوند بخورد می‌تواند پلی میان گذشته نورانی و آینده امیدوار جامعه بسازد.
انتهای پیام