در حالی که حوزه فناوری نانو در ایران به مرحله بلوغ صنعتی رسیده است، چالش اصلی بعدی، اتصال موثر میان دانش و صنعت است. شبکه تبادل، با ماموریت «عارضه‌یابی صنعتی» و ارائه راه‌حل‌های فناورانه از طریق شرکت‌های دانش‌بنیان، به عنوان یک مکانیزم کلیدی در این مسیر فعالیت می‌کند. در این گزارش، با سید محمد امین علوی، مدیرعامل شرکت مدیریت همرسانی فناوری ایرانیان (شبکه تبادل)، درباره تحولات این شبکه، مکانیزم‌های ارزیابی نیاز‌های صنعتی، چالش‌های نوآورانه و همکاری با دانشگاه‌ها و صنایع گفتوگو کرده‌ایم.
درباره ماموریت شبکه تبادل توضیح دهید؟
مأموریت اصلی شرکت مدیریت همرسانی فناوری ایرانیان که به نام «شبکه تبادل» شناخته می‌شود، عارضه‌یابی صنعتی و استفاده از ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان برای حل معضلات صنعتی است.
در سال‌های ۹۴ و ۹۵، وقتی وارد این برنامه شدیم، یکی از مشکلات اساسی شرکت‌های نانویی این بود که ارتباطی با صنعت نداشتند. از سوی دیگر، صنعت نیز نمی‌دانست که در کشور ظرفیت‌هایی وجود دارد که قادر به حل آن معضل است. بنابراین، ما تحت گروه صنعت ستاد نانو، یک برنامه را ایجاد کردیم که هدف آن پرورش کارگزارانی بود که تخصص صنعتی داشته باشند و بتوانند گلوگاه‌ها و معضلات صنعتی را به ما گزارش دهند سپس ما از ظرفیت حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ شرکت دانش‌بنیان موجود در آن زمان برای ارائه راه‌حل استفاده کنیم تا شرکت‌ها بتوانند معضل را با توانمندی خود حل کنند.
در سال‌های ۹۷ و ۹۸، این کار گسترش یافت و به تمام شرکت‌های ذیل معاونتی دانش بنیان گسترش پیدا کرد و در سال ۹۹، شبکه تبادل به عنوان یک بازوی عملیاتی برای ستاد و معاونت، ایجاد شد و وظیفه بروکری و تبادل این حوزه را به عهده گرفت.
امروزه، ما در ۲۷ استان کشور، کارگزارانی داریم که وظیفه آنها جمع‌آوری نیاز‌های صنعتی از صنایع موجود و پیشرو است. سپس ما در شرکت‌های دانش بنیان (بیش از ۱۱ هزار شرکت دانش‌بنیان کشور)، به دنبال راه‌حل‌ها و تیم مناسب می‌گردیم.
در صورتی که راه‌حلی موجود نباشد، چه اتفاقی می‌افتد؟
در این صورت، یکی از برنامه‌هایی که تحت شبکه تبادل ایجاد شده است، «برنامه چالش نوآورانه و فناورانه» است. اگر به راه‌حل نرسیم یا فناوری مورد نیاز در دیتابیس ما و دیتابیس معاونت و ستاد وجود نداشته باشد، در قالب یک مسابقه یک فراخوان عمومی اعلام می‌کنیم و از مراکز دانشگاهی، پژوهشگاهی، شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت‌آپ‌ها را دعوت می‌کنیم تا در این چالش شرکت کنند. در آن جا راه حل را در قالب پروپوزال‌های فنی و مالی دریافت می‌کنیم و آن را با صنعت متقاضی در میان می‌گذاریم. اگر راه‌حلی ارائه شود، هنوز یک گام عقب‌تر هستیم و باید دانش مورد نیاز را ایجاد کنیم. این برنامه حدود ۵ تا ۶ سال است که در حال اجراست و تاکنون موفق شده‌ایم بیش از ۱۰ صنعت را که دچار معضلی بودند و تیمی برای حل آن نداشتند، با شناسایی و پرورش تیم مناسب، به راه‌حل برسانیم.
آیا تمام نیاز‌های صنعت به شرکت‌های دانش‌بنیان منتقل می‌شود؟
قبل از اینکه نیاز صنعت به شرکت‌های دانش‌بنیان منتقل شود، یک غربالگری از سمت ما انجام می‌شود. ما ابتدا بررسی می‌کنیم که آیا این معضل دارای راه‌حل فناورانه است یا خیر. اگر معضلی باشد که با یک فرآیند غیرنوآورانه و غیرفناورانه قابل حل باشد، وارد سیکل ارزیابی، اعتبارسنجی و شناسایی تیم نمی‌شویم. بلکه به صنعت می‌گوییم این معضل قابل حل است و راه‌حل را ارائه می‌دهیم و سعی می‌کنیم صنعت را از ورود به این فضا منصرف کنیم.
همچنین، ما هیچ نیازی را به شرکت‌ها تحمیل نمی‌کنیم. فقط در صورتی که صنعت خواهان باشد، وارد مچ‌میکینگ می‌شویم و در نهایت، اگر تبادلی اتفاق افتاد، آن را تحت نظارت خود هدایت می‌کنیم تا صنعت از راه‌حلی که دریافت کرده، تایید صددرصدی بگیرد و بتوانیم یک پروژه موفق را در اکوسیستم ایجاد کنیم.
حضور شما در شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی فناوری نانو تهران چه فرصت‌ها یا دستاورد‌هایی برای شبکه تبادل فراهم کرده است؟
دو آورده برای ما داشته است؛ یکی، آشنایی ما با مجموعه‌هایی بود که در سال گذشته به حوزه فناوری پیوسته‌اند و تاکنون فرصت همکاری با آنها را نداشتیم. به‌عنوان مثال، مجموعه‌هایی که امروز در پاویون دانشگاه آزاد محصولات خود را ارائه می‌کنند. احتمالا ظرفیت‌های این مجموعه‌ها هنوز در دیتابیس ما ثبت نشده است؛ چرا که ما زمانی با شرکت‌ها کار می‌کنیم که یا دانش‌بنیان شده باشد یا تأییدیه نانو مقیاس ستاد را دریافت کرده باشد.
این فضای نمایشگاه فرصتی ارزشمند است تا با این مجموعه‌ها آشنا شویم و آنها را وارد زنجیره تیم‌هایی کنیم که در آینده بتوانند به‌عنوان ارائه‌دهندگان خدمات فناورانه، به صنایع کمک کنند.
دستاورد دیگر، مراجعه مستقیم بیش از ۲۰ واحد صنعتی به غرفه ما در دو روز گذشته بود. ما سعی کردیم با این واحد‌ها وارد تعامل جدی شویم تا بتوانیم راه‌حل‌های مورد نیازشان را از طریق ظرفیت‌هایی که در شبکه تبادل ایجاد کرده‌ایم، ارائه دهیم.
در نهایت، از ظرفیتی که ایجاد کردید و فرصتی که گذاشتید تا ما برنامه تبادل فناوری را معرفی کنیم تشکر می‌کنم و خوشحال می‌شویم چنانچه مجموعه‌هایی که در دل دانشگاه آزاد هستند یا مجموعه‌های صنعتی که مخاطب شما هستند، نیاز یا توانمندی را دارند، به شبکه تبادل مراجعه کنند و این شبکه با آغوش باز میزبان آنها است.
انتهای پیام/