به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در روز سه‌شنبه ۲۰ آبان‌ماه برابر با ۱۱ نوامبر، انتخابات پارلمانی عراق برگزار خواهد شد. به همین مناسبت، کانال تحولات عراق به معرفی لیست‌های انتخاباتی می‌پردازد. در پنجمین قسمت، به معرفی ائتلاف «نیروی دولت» (قوی الدولة) می‌پردازیم.
سید عمار الحکیم در این دوره انتخابات، بدون هیچ ائتلافی در قالب فهرست انتخاباتی «نیروی دولت» (قوی الدولة) و با شعار «لا تضیعوها» پا به عرصه انتخابات گذاشته است.
با فوت مرحوم «سید عبدالعزیز الحکیم» در سال ۲۰۰۹، عمار حکیم جانشین پدر شد و رهبری «مجلس اعلای اسلامی» را به دست گرفت. در انتخابات ۲۰۱۰، مجلس اعلی جزئی از ائتلاف الوطنی به رهبری «ابراهیم الجعفری» بود. این ائتلاف متشکل از جریانات شیعه منتقد نخست‌وزیر وقت (نوری المالکی) بود و در آن علاوه بر عمار حکیم و ابراهیم جعفری، افرادی مانند «مقتدی صدر»، «احمد جلبی» و... نیز حضور داشتند. این ائتلاف بعد از دو ائتلاف ایاد علاوی و نوری مالکی، در رتبه سوم آراء عمومی قرار گرفت.
در انتخابات ۲۰۱۴، سید عمار برای اولین بار سرلیست یک ائتلاف شد. در این انتخابات، ائتلاف «مواطن» به محوریت مجلس اعلای اسلامی و با حضور حزب مؤتمر (احمد جلبی) و بدأنا (جواد بولانی) وارد رقابت شد با کسب ۲۹ کرسی، بعد از نوری مالکی و مقتدی صدر در رتبه سوم قرار گرفت.
عمار حکیم در سال ۲۰۱۷ از مجلس اعلی بیرون آمد و حزب سیاسی جدیدی را با عنوان «تیار الحکمة» تأسیس کرد. در انتخابات ۲۰۱۸، آن‌ها با لیستی اختصاصی به میدان آمدند و با کسب ۱۹ کرسی در رتبه هفتم قرار گرفتند.
سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ را باید سال‌های حساسی در روابط میان عمار حکیم و گروه‌های مقاومت دانست. از چالش در مسائل عینی و مصادیق مانند نخست‌وزیری عادل عبدالمهدی، جنبش تشرین و... تا مسائل کلان مانند «سلاح منفلت»، «نوع رابطه با آمریکا» و... تفاوت رویکرد میان جریانات اصلی شیعی (و گروه‌های مقاومت) با رویکرد عمار حکیم محسوس بود.
در انتخابات ۲۰۲۱، «عمار الحکیم» با «حیدر العبادی» در قالب ائتلاف نیروهای دولت (قوی الدولة) لیست مشترک دادند. نتیجه این ائتلاف، کسب تنها و تنها ۵ کرسی پارلمان بود! در انتخابات قبل از آن (۲۰۱۸) لیست‌های عبادی (نصر) و حکیم (الحکمة) به ترتیب ۴۲ و ۱۹ کرسی به دست آورده بودند و حالا با کاهش فاحشی از مجموع ۶۱ کرسی به تنها ۵ کرسی دست پیدا کردند!
در آن زمان، برخی چهره‌های حزب تابع سید عمار مدعی شدند ائتلاف با حیدر العبادی باعث ریزش آراء آنان شده است. در نگاه غالب هم این نکته مطرح می‌شد که ساختار خاص انتخابات ۲۰۲۱ این نتایج را به دنبال داشت و تحلیل دقیق‌تر آراء در هر حوزه انتخاباتی نشان می‌داد اگر ساختار سابق حفظ شده بود، تعداد کرسی‌های آنان به نزدیک ۲۰ عدد می‌رسید. به نظر می‌رسد انتخابات ۲۰۲۵ آزمون مناسبی برای اعتبارسنجی این دعاوی باشد.
در این‌جا باید توجه کرد که طی سال‌های اخیر، سید عمار الحکیم وزن سیاسی خود را از دست نداده است. به عبارت دیگر، نتایج انتخابات ۲۰۲۱ او را به حاشیه سیاست نراند؛ بلکه باعث تغییر تاکتیک یا موقعیت سید عمار در حوزه سیاست عراق شد.
رهبر جریان حکمت، بعد از انتخابات به یکی از حامیان جدی اطار تبدیل شد. او در این دوره مواضع و عملکرد خود را کاملا با اطار هماهنگ می‌کرد و در ادامه در موقعیتی قرار گرفت که به نوعی می‌توان آن را «مهم‌ترین رایزن اطار با طرف‌های خارجی» خواند!
در فضای سیاست داخلی نیز سیدعمار حکیم اصلی‌ترین متحد و حامی محمد شیاع السودانی در رده رهبران سیاسی صف اول اطار قرار گرفت. در واقع این طور می‌توان گفت در فضای داخلی اطار، عمار حکیم و قیس خزعلی از نخست‌وزیر حمایت می‌کردند و در مقایسه این دو نفر نیز سیدعمار همگرایی و تقارب بیش‌تری با سودانی داشت.
در تحلیل کلان، می‌توان گفت سیدعمار الحکیم بعد از انتخابات ۲۰۲۱ ترجیح داد بیش‌تر در قالب «رایزنی با طرف‌های خارجی» و «موازنه‌گری در فضای داخلی» در ساحت سیاست اثرگذار باشد. در چنین فضایی، عملاً فراکسیون تابع وی در پارلمان تحرک خاصی نداشت و حزب تیار الحکمه نیز در سایه فعالیت‌های شخص سیدعمار قرار گرفت.
رهاورد این رویکرد، دستیابی حزب به برخی مناصب مانند استانداری نجف بود. با این حال، مسأله اصلی‌تر شکل‌گیری این انگاره بود که سیدعمار حکیم بیش‌تر از آن‌که متکی به آراء و فراکسیون تابع خود باشد، بازیگری است که با تکیه بر قابلیت‌های شخصی و پیشینه خانوادگی خود به ایفای نقش در حوزه سیاست می‌پردازد تا «مرد موازنه‌ها» و «رایزن با طرف‌های خارجی» باشد.
این احتمال را نمی‌توان منتفی دانست که در صورت ناکامی (نسبی) در انتخابات ۲۰۲۵، در تیار الحکمة پوست‌اندازی صورت بگیرد!
منبع : کانال تحولات عراق
.......
پایان پیام/