به گزارش «اطلاعات آنلاین» روزنامه اطلاعات در تاریخ ۲۰ آبان ماه ۱۳۱۳ در مطلبی با عنوان «تسلط یافتن بر منابع نفت تجارت نفت جدال دولت معظمه نفت عراق و انتقال آن به بندر حیفا» از علت وقوع جنگ جهانی اول پرده برداشت و نفت را عامل به وقع پیوستن این جنگ دانست و همچنین به استثمار جدید کشورهای اروپایی و آمریکا در خاورمیانه پرداخت.
این روزنامه نوشت: در شرق اقصی امروز یک جدال عمیقی بر اثر یادداشت دولت ژاپون دایر به کنترل واردات نفت و اختیار تصرف انبارهای نفتی در صورت وقوع حوادث غیر مترقبه بروز نموده و هنوز مذاکرات بین توکیو و واشنگتن و اعتراضات کمپانیهای فروشنده نفت در جریان است. و در این ضمن خبر عقد قرارداد بین ژاپن و روسیه شوری برای خریداری نفت واصل گردیده و پرواضح است که ژاپن خود را آن قدرها مقید به اصل سیاستهای باز که حکومت واشنگتن آن را تذکار و خاطرنشان مینماید، نیست.
در اطراف مصالح اقتصادی مبارزهای بسیار عظیمی روی داده زیرا مصالح مزبور برای حیات ملتی رکن ضروری و برای رشد و نمو او است. این اصل که در عظمت هر ملتی منوط به نیروی تجارت و صنعت او است انظار تمام ملت متمدنه را معطوف به مصالح اقتصادی نموده و هر ملتی کوشش وسعی میکند که نیروی تجاری و صنایع خود را افزون نموده و یقین دارد که در صورت تعلل نابود خواهد شد. به این جهت میبینیم که هدف سیاست ملل متمدنه امروز قضایای اقتصادی است و برهان این قضیه مسئله نفت است که فقط تصمیم ژاپن دایر به کنترل واردات نفت و اختیار تصرف انبار های نفتی در مواقع فوقالعاده، انظار واشنگتن و لندن را سخت متوجه این قضیه ساخت.
نفت یکی از مهمترین قضایای اقتصادی است که از یک ربع قرن به این طرف مشکلات قضیه نفت محور سیاست دول گردید و صنایع نفت از کارهای عظیم گردید که حیات ملل و عظمت آنها متوقف بر آن است. وقایع و حوادثی که در اطراف قضیه نفت روی داده مانند قضایای حیاتی مورد اهتمام و توجه شده تا اوایل قرن حاضر نفت آن قدرها مورد اهتمام نبوده مثلا در جنگ روس و ژاپن که در ۱۹۰۴ و ۱۹۰۵ رخ داد نفت و ترکیبات آن وسیله دفاع ملی محسوب نمیگردید. ولی جنگ گذشته اهمیت آن ساعت به ساعت بیشتر شد. احتیاج به نفت و ترکیبات آن برای کشتیها، طیارات، اتومبیلها و دیگر وسایل تدافعی زیاد گردید بقایای این ماده سیال برای سوخت کشتیها و به کار بردن آن در ترکیب مواد منفجره در همان آغاز جنگ ۱۹۱۴روشن گردیده چه کاملا ثابت شد که بدون وجود این ماده سیال و ترکیبات و بقایای آن فتح امکان پذیر نخواهد بود و از این رو بود که کلمانسو فرانسوی در زمان جنگ جهانی اول در یادداشتی به ویلسون، رییس جمهور آمریکا نوشت و در آن متذکر شد که «اگر متفقین از جنگ با ننشینند مملکت تجارتی فرانسه بایستی به هنگام فرصت برای هجوم به آلمان بنزین حاضر داشته باشد. چه بنزین در جنگهای آتیه به مثابه خونی است که در عروق پیکر جنگ جریان خواهد داشت. آلمانها نهایت سعی را برای سیطره پیدا کردن بر منابع نفتی اروپای شرقی به کار بردند و به واسطه عدم توانائی خود از حیث تسلط بر دریاها و برای تامین احتیاجات خویش از مقادیر لازمه نفت سعی در سیطره بر منابع نفتی اروپای شرقی به عمل میآورند و شکست آنها صورت خارجی پیدا نکرد مگر وقتی که در سال ۱۹۱۸ به کلی دست آنها از منابع نفتی مذکور کوتاه شد.»
اطلاعات در مقاله خود نوشت: روزنامه دیلی تلگراف اطلاع میدهد که روز ۱۵ اکتبر برای اولین مرتبه نفت در لولههای ممتده از منابع نفتی موصل به بندر حیفا جاری گردید. لولههای مزبور از اراضی عراق و شرق اردن عبور کرده و به بندر حیفا میرسد و از حیث طول ۶۲۰ میل میباشد و به وسیله آنها نفت عراق به ساحل دریای سفید متوسط رسید و انتظار میرود که به زودی نقطه مزبور در کشتیهای حمل و به اروپا برود.
این خط از کرکوک منطقه نفتی شروع و تا صحرای حدیثه در استان الانبار عراق رفته و از آنجا به دو شعبه تقسیم شود. یک رشته آن به طرابلس فرانسه و رشته دیگرش به بندر حیفا امتداد یافته و جمعا طول لولههای نفت مزبور بالغ بر ۱۲۰۰ میل است. در سپتامبر ۱۹۳۲ عملیات لوله کشی شروع شد و سالیانه توسط این لولههای تحتالارضی چهار میلیون تن نفت حمل میگردد. یکصد و بیست هزار تومان فولاد در ساختن این لولههای تحتالارضی به کار رفته همانطوریکه دویست و پنجاه هزار تن تیرهای فولادی برای تلگراف و تلفن که در موازات لولههای کاملا مجهز با موارد و وسایلی است که از زندگ زدگی محفوظ بماند. چهل حلقه چاه در منطقه نفتی موصول به کار افتاده و سهم فرانسویها در ژوئیه گذشته برای اولین مرتبه به بندر طرابلس جاری گردید. اینهم نفت عراق که یک قسمت آن در ژوئیه گذشته و قسمت دیگرش در نیمه ماه گذشته به بنادر دریای مدیترانه و دریای سفید متوسط حمل گردید و از شرحی که به طور خلاصه دادیم تا حدی جدال دول فروشنده نفت را در شرق اقصی و اهمیت تصمیم ژاپن هویدا میگردید.
به گزارش «اطلاعات آنلاین» روزنامه اطلاعات در تاریخ ۲۰ آبان ماه ۱۳۱۳ در مطلبی با عنوان «تسلط یافتن بر منابع نفت تجارت نفت جدال دولت معظمه نفت عراق و انتقال آن به بندر حیفا» از علت وقوع جنگ جهانی اول پرده برداشت و نفت را عامل به وقع پیوستن این جنگ دانست و همچنین به استثمار جدید کشورهای اروپایی و آمریکا در خاورمیانه پرداخت.
این روزنامه نوشت: در شرق اقصی امروز یک جدال عمیقی بر اثر یادداشت دولت ژاپون دایر به کنترل واردات نفت و اختیار تصرف انبارهای نفتی در صورت وقوع حوادث غیر مترقبه بروز نموده و هنوز مذاکرات بین توکیو و واشنگتن و اعتراضات کمپانیهای فروشنده نفت در جریان است. و در این ضمن خبر عقد قرارداد بین ژاپن و روسیه شوری برای خریداری نفت واصل گردیده و پرواضح است که ژاپن خود را آن قدرها مقید به اصل سیاستهای باز که حکومت واشنگتن آن را تذکار و خاطرنشان مینماید، نیست.
در اطراف مصالح اقتصادی مبارزهای بسیار عظیمی روی داده زیرا مصالح مزبور برای حیات ملتی رکن ضروری و برای رشد و نمو او است. این اصل که در عظمت هر ملتی منوط به نیروی تجارت و صنعت او است انظار تمام ملت متمدنه را معطوف به مصالح اقتصادی نموده و هر ملتی کوشش وسعی میکند که نیروی تجاری و صنایع خود را افزون نموده و یقین دارد که در صورت تعلل نابود خواهد شد. به این جهت میبینیم که هدف سیاست ملل متمدنه امروز قضایای اقتصادی است و برهان این قضیه مسئله نفت است که فقط تصمیم ژاپن دایر به کنترل واردات نفت و اختیار تصرف انبار های نفتی در مواقع فوقالعاده، انظار واشنگتن و لندن را سخت متوجه این قضیه ساخت.
نفت یکی از مهمترین قضایای اقتصادی است که از یک ربع قرن به این طرف مشکلات قضیه نفت محور سیاست دول گردید و صنایع نفت از کارهای عظیم گردید که حیات ملل و عظمت آنها متوقف بر آن است. وقایع و حوادثی که در اطراف قضیه نفت روی داده مانند قضایای حیاتی مورد اهتمام و توجه شده تا اوایل قرن حاضر نفت آن قدرها مورد اهتمام نبوده مثلا در جنگ روس و ژاپن که در ۱۹۰۴ و ۱۹۰۵ رخ داد نفت و ترکیبات آن وسیله دفاع ملی محسوب نمیگردید. ولی جنگ گذشته اهمیت آن ساعت به ساعت بیشتر شد. احتیاج به نفت و ترکیبات آن برای کشتیها، طیارات، اتومبیلها و دیگر وسایل تدافعی زیاد گردید بقایای این ماده سیال برای سوخت کشتیها و به کار بردن آن در ترکیب مواد منفجره در همان آغاز جنگ ۱۹۱۴روشن گردیده چه کاملا ثابت شد که بدون وجود این ماده سیال و ترکیبات و بقایای آن فتح امکان پذیر نخواهد بود و از این رو بود که کلمانسو فرانسوی در زمان جنگ جهانی اول در یادداشتی به ویلسون، رییس جمهور آمریکا نوشت و در آن متذکر شد که «اگر متفقین از جنگ با ننشینند مملکت تجارتی فرانسه بایستی به هنگام فرصت برای هجوم به آلمان بنزین حاضر داشته باشد. چه بنزین در جنگهای آتیه به مثابه خونی است که در عروق پیکر جنگ جریان خواهد داشت. آلمانها نهایت سعی را برای سیطره پیدا کردن بر منابع نفتی اروپای شرقی به کار بردند و به واسطه عدم توانائی خود از حیث تسلط بر دریاها و برای تامین احتیاجات خویش از مقادیر لازمه نفت سعی در سیطره بر منابع نفتی اروپای شرقی به عمل میآورند و شکست آنها صورت خارجی پیدا نکرد مگر وقتی که در سال ۱۹۱۸ به کلی دست آنها از منابع نفتی مذکور کوتاه شد.»
اطلاعات در مقاله خود نوشت: روزنامه دیلی تلگراف اطلاع میدهد که روز ۱۵ اکتبر برای اولین مرتبه نفت در لولههای ممتده از منابع نفتی موصل به بندر حیفا جاری گردید. لولههای مزبور از اراضی عراق و شرق اردن عبور کرده و به بندر حیفا میرسد و از حیث طول ۶۲۰ میل میباشد و به وسیله آنها نفت عراق به ساحل دریای سفید متوسط رسید و انتظار میرود که به زودی نقطه مزبور در کشتیهای حمل و به اروپا برود.
این خط از کرکوک منطقه نفتی شروع و تا صحرای حدیثه در استان الانبار عراق رفته و از آنجا به دو شعبه تقسیم شود. یک رشته آن به طرابلس فرانسه و رشته دیگرش به بندر حیفا امتداد یافته و جمعا طول لولههای نفت مزبور بالغ بر ۱۲۰۰ میل است. در سپتامبر ۱۹۳۲ عملیات لوله کشی شروع شد و سالیانه توسط این لولههای تحتالارضی چهار میلیون تن نفت حمل میگردد. یکصد و بیست هزار تومان فولاد در ساختن این لولههای تحتالارضی به کار رفته همانطوریکه دویست و پنجاه هزار تن تیرهای فولادی برای تلگراف و تلفن که در موازات لولههای کاملا مجهز با موارد و وسایلی است که از زندگ زدگی محفوظ بماند. چهل حلقه چاه در منطقه نفتی موصول به کار افتاده و سهم فرانسویها در ژوئیه گذشته برای اولین مرتبه به بندر طرابلس جاری گردید. اینهم نفت عراق که یک قسمت آن در ژوئیه گذشته و قسمت دیگرش در نیمه ماه گذشته به بنادر دریای مدیترانه و دریای سفید متوسط حمل گردید و از شرحی که به طور خلاصه دادیم تا حدی جدال دول فروشنده نفت را در شرق اقصی و اهمیت تصمیم ژاپن هویدا میگردید.