به گزارش همشهری آنلاین، فضای مجازی از داخلی تا خارجی پر شده از دلتنگی برای یک پاییز واقعی. برای درخت‌هایی که این موقع سال از سرمای زیاد، عریان شده بودند و البته بارانی که می‌بارید و کوه هایی که تا این وقت سال، کلاه سفید نازکی بر سرشان بود. غیر از فعالان محیط زیست که نگرانی‌شان را از پاییز خشک و بدون باران اکثر شهرهای ایران در فضای مجازی ابراز کرده‌اند و کشاورزان و دامدارانی که در برنامه‌های مختلف تلویزیونی می‌گویند چشم‌شان به آسمان است؛ مردم عادی هم با انتشار عکس‌هایی از پاییز سال‌های گذشته که باران بوده و حتی برف، نگرانند که این پاییز تمام شود و تن شهر و کشور خشک بماند. از سویی رسانه‌های رسمی تصاویری از سدهای خشک‌شده را می‌گذارند که این اضطراب را دو چندان می‌کند.
کاربری عکس آبان ۹۸ را گذاشته و گفته که این موقع سال خیابان‌های تهران پر از برف بود؛ کاربر دیگری از برف سنگین سال ۱۳۸۶ عکسی را منتشر کرده که مردم با چند لایه لباس گرم در خیابان تردد می‌کردند. کاربری فیلمی گذاشته از کودکش که دعا می‌کند باران ببارد چون از صحبت بزرگترها فهمیده آب کم است. کاربری نوشته که « باورم نمی‌شود که پاییز آمده است، انگار آخر فروردینیم و قرار است وارد تابستان شویم.» دیگری نوشته: « چقدر این روزها که هیچ ابری در آسمان نیست، وحشتناک است. باورم نمی‌شود که نزدیک به نیمه آبان می‌شویم و حتی یک قطره باران هم در اغلب شهرهای ایران نداشتیم.»
حجم نگرانی کاربران ایرانی فضای مجازی از نباریدن باران و برف اما به یک امید و روزنه وصل است به روزها و هفته‌های پیش رو که باران بیاید و پشت بند آن برف و برف و ترس نبود آب و خشکسالی را کم کند. مثل طرفداران فوتبالی که در دقایق اول بازی، یک رقابت خسته‌کننده را شاهدند اما چشم امیدشان به تغییر تاکتیک مربی و وارد شدن بازیکنان جدید و پرانرژی در ادامه نیمه اول و نیمه دوم هستند شاید گلی زده شود و آنها باز هم طعم یک برد شیرین را چشیده باشند.
حالا چشم همه به نیمه دوم پاییز و سه ماهه زمستان است، خدا را چه دیدید، شاید بارندگی شد و کاربران ایرانی در فضای مجازی صدها عکس از روزهای سرد و پربارش شهرشان گذاشتند، در حالی که لبخند به لب دارند.