به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، اطهره نژادی روز دوشنبه در نشست تغییر اقلیم و توسعه پایدار شهری در محل سازمان هواشناسی کشور اظهار داشت: زمین مدتهاست خاموشی را کنار گذاشته و بروز پدیده گرد و غبار، نفس‌های گرفته خوزستان، خشک شدن و سکوت تالاب‌ها و دریاچه‌ها و ... حاکی است تغییر اقلیم مدتهاست کشورمان را درگیر کرده است.
وی یادآور شد: ایران قرن‌ها با مساله کم‌آبی زندگی کرد و از دل دشواری‌ها تمدن تاریخی ساخت، این بدان معناست که می‌توان با نیروی خرد و بازاندیشی، دوباره در مسیر توسعه بازگردیم.
نژادی ادامه‌داد: از ابتدای امسال تاکنون به‌جز در برخی مناطق، بارشی به ثبت نرسیده است، در نیم قرن گذشته میانگین دمای کشور 2 درجه بالا رفته و همین مساله منجر به افزایش تبخیر، کاهش سطح خاک و مهاجرت افراد شده است.
وی تصریح کرد: تغییرات اقلیمی کشورمان در سدسازی‌های گسترده و بدون توجه به حقابه تالاب‌ها، کشت‌های آب‌بر، توسعه عمرانی در حریم رودخانه‌ها، اجرای نامناسب طرح‌های انتقال آب و بی‌توجهی به پوشش گیاهی و فرسایش خاک ریشه دارد.
مشاوره عالی وزیر راه و شهرسازی اضافه‌کرد: پدیده ریزگردها و دریاچه‌هایی که خشک شده و امروز به کانون گرد و غبار و نمک تبدیل شده‌اند، نتیجه غیبت نگاه سیستمی در برنامه‌ریزی‌ها و طرح‌ریزی‌ها است.
نژادی بیان‌داشت: برای حل و فصل مشکلات حوزه اقلیم، داده‌های هواشناسی باید زبان علم و تصمیم باشد و سازمان هواشناسی با ثبت داده‌های بلندمدت، روند تغییرات اقلیمی را می‌تواند به‌خوبی در اختیار سیاستگذاران قرار دهد.
وی اظهار داشت: رودخانه، تالاب، مرتع، روستا، شهر و ... همگی حلقه‌هایی از یک زنجیرند و سیاستمدار خردمند باید درک سیستمی از سرزمین داشته باشد.
عدالت اقلیمی زیربنای عدالت اجتماعی
مشاور عالی وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه عدالت اقلیمی زیربنای عدالت اجتماعی است، گفت: سهم‌خواهی‌های منطقه‌ای را باید به عدالت اقلیمی و تعادل سرزمینی پیوند بزنیم.
وی، اجرای عدالت اقلیمی را به نفع کل کشور دانست و با تاکید بر اینکه تغییر اقلیم نه فقط یک مساله فنی بلکه مساله‌ای فرهنگی نیز هست، تصریح‌کرد: امروز تصمیم‌گیری‌های فردی و منطقه‌ای به مانعی فراروی توسعه پایدار تبدیل شده است.
نژادی تاکید کرد: باید فرهنگ مسئولیت جمعی را تقویت کنیم، فرهنگی که در آن حفظ تعادل یک وظیفه ملی تلقی شود.
وی همچنین با اشاره به برخی راهبردهای عبور از بحران کنونی، گفت: توسعه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، اصلاح یارانه‌ها، گذار به اقتصاد سبز، انجام توسعه‌ای که به طبیعت احترام می‌گذارد، مشارکت دادن مردم در سیاست‌های اقلیمی، حکمرانی هوشمند، ارزیابی دقیق زیست‌محیطی، پیوند با جهان و حضور در نشست‌های «کاپ» از جمله این راهکارهاست و بدانیم اگر از منافع فردی و منطقه‌ای عبور کرده و به منافع ملی‌مان بیندیشیم، حتما تولدی دوباره برای ایران اتفاق خواهد افتاد.