تسنیم: بعد از تلاش‌های احیایی که از دهه 80 آغاز شد، تعداد گور خر ایرانی در پارک ملی کویر به حدود 50 راس رسیده است؛ عددی که برای چهارپایان علفخوار، نشانه‌ای مهم از پایه‌گذاری نجات از انقراض محسوب می‌شود.
در رابطه با این پروژه، رضا شاه‌حسینی مقدم رییس پارک ملی کویر اظهار کرد: گورخر ایرانی در سال ۱۳۶۳ در پارک ملی کویر منقرض شد. از دهه ۸۰، سازمان حفاظت محیط زیست طرحی برای بازگرداندن این گونه آغاز کرد. نخست، چند راس گور از توران به این پارک منتقل شد و در ادامه، انتقال‌ها و تکثیر‌های هدفمند ادامه یافت.
وی افزود: تکثیر با ۹ راس گور آغاز شد و تا سال ۹۹ تعداد ۱۶ گور در پارک وجود داشت. بعد از رهاسازی، ۱۲ راس دیگر از کرمان اضافه شدند. امروز، حدود ۵۰ راس گورخر در پارک زندگی می‌کنند و امسال ۱۰ زایمان ثبت شد که ۹ مورد موفق بود. یک راس هم به دلیل نقص ژنتیکی همچنان در اسارت است.
شاه‌حسینی درباره تأمین آب گورخر‌ها توضیح داد: آب مورد نیاز را در فصل سرد ذخیره می‌کنیم و در فصل گرم در دسترس حیات وحش قرار می‌دهیم. یک آب‌انبار بتنی با ظرفیت ۷۰ هزار لیتر داریم و در کنار آن، تانکر‌های پلی‌اتیلنی ۳۰ هزار لیتری آب را نگه می‌دارند. دو دهنه آبشخور از این منابع تغذیه می‌شوند و به‌صورت خودکار آب حیوانات را تأمین می‌کنند.
او ادامه می‌دهد: پارک ملی کویر چند چشمه دائمی دارد، اما دبی بیشترشان کم است و شبیه جریان آب سماور می‌ماند. همه ۹۰ دهنه آبشخور پارک حداقل هفته‌ای یک‌بار لایروبی می‌شوند و محیط بانان روزانه وضعیت منابع آب را کنترل می‌کنند؛ زیرا هر لحظه ممکن است سیستم دچار مشکل شود، مثلاً یک شناور بشکند یا شیری باز بماند.
شاه‌حسینی تأکید کرد: در حال حاضر هیچ خطری گورخر‌ها را تهدید نمی‌کند. تنها دشمن طبیعی‌شان پلنگ است که در ارتفاعات حضور دارد. اگر جمعیت گور‌ها افزایش یابد و منابع آب کافی نباشد، آنها برای پیدا کردن آب و علوفه به مناطق دیگر می‌روند و در این صورت ممکن است طعمه گوشتخواران شوند.
او درباره زمان جفت‌گیری گور‌ها نیز گفت: از اواخر اردیبهشت تا اواخر تیرماه این روند آغاز می‌شود. در این جمعیت، ۱۷ تا ۲۰ راس نر و باقی ماده هستند. ژن گور‌های یزد با گور‌های توران و کویر مشابه است و تفاوت عمده با گور‌های قطرویه وجود دارد.
شاه‌حسینی درباره وضعیت گورخر‌های پارک ملی کویر توضیح می‌دهد: در بین پستانداران بزرگ جثه، یک معیار داریم: حداقل ۵۰ فرد از یک گونه یعنی تقریباً از انقراض منطقه‌ای نجات یافته است و این تعداد می‌تواند تا ۵۰۰ فرد افزایش یابد.
وی درباره تفاوت زادآوری در اسارت و طبیعت می‌گوید: در اسارت نرخ موفقیت زایمان حدود ۲۵ درصد بود، اما وقتی گور‌ها را در طبیعت رها کردیم، از هر پنج زایمان چهار مورد موفق بود؛ یعنی گور‌ها توانستند به خوبی با شرایط طبیعی تطبیق پیدا کنند.
رییس پارک ملی کویر درباره برنامه‌های آینده هم توضیح می‌دهد: برای جلوگیری از درون‌آمیزی و حفظ تنوع ژنتیکی، سالیانه چند راس گورخر ترجیحاً نر از زیستگاه‌های زادآور به پارک منتقل می‌کنیم. اگر امکان انتقال گور نر نباشد، گور ماده را منتقل می‌کنیم؛ هیچ مشکلی ایجاد نمی‌شود.
شاه‌حسینی از ظرفیت پارک ملی کویر برای احیای یوز گفت و تاکید کرد: یوزپلنگ از سال ۱۳۹۳ در این پارک منقرض شده است، اما از آنجا که پارک ملی کویر فاقد هرگونه معارض است، در صورت معرفی مجدد یوز به این منطقه، شرایط زیستی مناسبی برای آن فراهم خواهد بود.
او می‌افزاید: پیشنهادی در این زمینه به سازمان حفاظت محیط زیست ارائه شده و سازمان نیز در حال بررسی و برنامه‌ریزی است، اما تا زمانی که تصمیم نهایی اتخاذ نشود، اقدامی عملی صورت نخواهد گرفت.
∎