شناسهٔ خبر: 75609128 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: تابناک | لینک خبر

همکاری آمریکا با ژاپن و کره‌جنوبی در حوزه هوش ‌مصنوعی و محاسبات کوانتومی

دولت ایالات متحده با دو کشور آسیاییِ ژاپن و کره‌جنوبی توافق‌نامه‌ای امضا کرده که هدف آن تقویت همکاری در زمینه‌های هوش مصنوعی، فناوری کوانتومی و زنجیره تأمین تراشه‌هاست — گامی مهم در رقابت جهانی فناوری.

صاحب‌خبر -

به گزارش سرویس علم و فناوری تابناک، در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۵، ایالات متحده آمریکا، ژاپن و کره‌جنوبی توافقنامه‌ای فناوری امضا کردند که بر همکاری‌های چندجانبه در حوزه‌هایی چون هوش مصنوعی (AI)، فناوری کوانتومی و زنجیره تأمین نیمه‌رساناها متمرکز است. 

بر اساس این توافق، کشورهای امضا‌کننده متعهد شده‌اند ضمن به اشتراک گذاشتن توانمندی‌های تحقیقاتی و صنعتی، چارچوب‌هایی برای توسعه فناوری‌های جدید طراحی کنند که همزمان با ارتقای رقابت‌پذیری، امنیت ملی و استقلال فناوری را نیز تقویت کند. 

از جمله نکات برجسته این توافقنامه عبارت است از:

  • این توافق نامه از لحاظ حقوقی الزام‌آور نیست؛ بلکه بیشتر چارچوب همکاری است و نشان‌دهنده اراده سیاسی مشترک برای مهار و شکل‌دهی به روند توسعه فناوری است. 

  • تمرکز ویژه روی فناوری کوانتومی که هم فرصت فراوان برای نوآوری دارد و هم خطرات امنیتی بالقوه، نشانه روشنی است از آن‌که فناوری‌های نوین تنها رده تجاری ندارند بلکه به عرصه ژئوپل تکنولوژیک بدل شده‌اند.

  • این همکاری می‌تواند به تقویت زنجیره تأمین فناوری پیشرفته برای ایالات متحده کمک کند، به ‌ویژه در شرایطی که رقابت با چین و فشارهای بین‌المللی به شدت افزایش یافته است.

این توافق را می‌توان گامی مهم در جهت «پیوند فناوری و سیاست» به شمار آورد. در واقع کشورهای مشارکت‌کننده با این اقدام می‌کوشند از یک سو نوآوری‌های پیشرفته را تسریع کنند و از سوی دیگر، ریسک‌های مرتبط با انحصار، تأمین، امنیت سایبری و نفوذ خارجی را کاهش دهند.
برای بازارها و شرکت‌های فناوری این یعنی:

  • فرصت جدید برای شرکت‌های فعال در زمینه هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی جهت ورود به پروژه‌های بین‌المللی وجود دارد.

  • فشار بر تامین‌کنندگان تراشه و زیرساخت‌های پیشرفته افزایش می‌یابد و ممکن است منجر به نوآوری سریع‌تر شود.

  • اما از سوی دیگر، شرکت‌هایی که وابستگی به زنجیره‌های تأمین چینی دارند، ممکن است با محدودیت‌ها و ریسک‌های بیشتری روبرو شوند.

در مجموع، این توافق نشان می‌دهد که بازیگران فناوری بزرگ اکنون بیش از پیش به همکاری بین کشورها روی آورده‌اند — نه صرفاً رقابت. و با این حال، چون توافق الزام‌آور نیست، ادامه مسیر به سرعت اجرای پروژه‌ها، شفافیت در همکاری‌ها و هم‌راستایی سیاست‌ها بستگی خواهد داشت.