به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از نشریه فرانسوی «نوول اوبس»، خیرت ویلدرز (Geert Wilders) رهبر حزب راست افراطی برای آزادی (PVV)، پوپولیست، ضد اسلام و ضد اتحادیه اروپا، محبوب‌ترین نامزد در نظرسنجی‌ها است. او که با ناکامی در حفظ ائتلاف باعث فروپاشی دولت و در نتیجه برگزاری این انتخابات زودهنگام شد، امیدوار است تا در دولت جدید قدرت را با حزب دیگری شریک نشود.
بر اساس گزارش های منتشر شده، حزب راست افراطی به رهبری ویلدرز همچنان در آستانه رأی‌گیری، محبوب‌ترین حزب به نظر می‌رسد.
انتخابات زودهنگام
هلندی‌ها برای دومین بار در تنها ۱۱ ماه به پای صندوق‌های رأی می‌روند. دلیل آن هم خروج ناگهانی حزب راست افراطی برای آزادی (PVV) از ائتلاف حاکم است که در سوم ژوئن (۱۳ خرداد) توسط ویلدرز، رهبر آن، اعلام شد.
او ناامیدی خود را از آنچه اجرای کند یک سیاست سختگیرانه مهاجرتی خواند، ابراز کرده و با عصبانیت گفته بود: من برای اجرای سختگیرانه‌ترین سیاست پناهندگی در انتخابات شرکت کردم، نه برای سقوط هلند.
او همچنین اولتیماتوم داده بود در صورت اجرا نشدن طرح ۱۰ ماده‌ای او برای مبارزه با مهاجرت توسط دولت، آن را نابود خواهد کرد. با وجود مذاکراتی که توسط سه حزب ائتلافی دیگر آغاز شده بود ویلدرز به سرعت تهدید خود را عملی کرد و از ائتلاف دولتی خارج شد.
دیلان یشیلگاز (Dilan Yesilgoz)، رهبر حزب لیبرال (VVD)، اقدام او را «کاملاً غیرمسئولانه» خواند و گفت: چطور می‌توانید این کار را در هلند انجام دهید؟
ویلدرز پیشتاز است نه نخست‌وزیر
به نظر نمی‌رسد اقدام خرابکارانه ویلدرز در دولت، رأی‌دهندگان او را دلسرد کرده باشد. طبق نظرسنجی‌ها، او و حزب آزادی (PVV) همچنان بخت اول کسب مقام اول هستند - اگرچه فاصله با دو حزب بعدی در روزهای اخیر کاهش یافته است.
همانطور که ماریجن کروک (Marijn Kruk) مورخ به روزنامه «لو پاریزین» گفت: شاید او یک «پیروزی فریبنده» به دست آورد. اگر او در رتبه اول قرار گیرد، PVV ممکن است یک سوم کرسی‌هایی را که ۲ سال پیش به دست آورده بود، از دست بدهد.
ویلدرز، پوپولیست، ضد اسلام و ضد اتحادیه اروپا، که به عنوان «ترامپ هلندی» توصیف می‌شود، شانس کمی برای نخست وزیر شدن دارد - درست مانند پیروزی سال ۲۰۲۳. پس از آنکه او دولت تشکیل شده تحت رهبری خود را منحل کرد، دیلان یشیلگاز مانند سایر احزاب اصلی، قول داد که دیگر هرگز با او ائتلاف نکند.
به همین دلیل است که رقابت برای کسب مقام دوم در این انتخابات بسیار حیاتی است، زیرا سرنوشت ائتلاف را رقم خواهد زد. در حال حاضر، رقیب اصلی در نظرسنجی‌ها، اتحاد سبزها-چپ به رهبری فرانس تیمرمانس (Frans Timmermans)، معاون سابق رئیس کمیسیون اروپا است. این مرد ۶۴ ساله به عنوان چهره‌ای قابل اعتماد با شهرتی قوی در مسائل اقلیمی، جاه‌طلب و دانشمند دیده می‌شود، حتی اگر برخی به فقدان پویایی و کاریزمای لازم برای کسب جایگاه برتر اشاره کنند.
در فاصله کمی پس از او، هنری بونتنبال (Henri Bontenbal ) و حزب راست میانه (CDA) او قرار دارند. او در ۴۲ سالگی، به عنوان ستاره در حال ظهور سیاست هلند دیده می‌شود و تصویر یک هلندی معمولی را به نمایش می‌گذارد که به دنبال ایجاد تغییر در سیاست و بازگرداندن ثبات است. پیام او، «وقت آن است که به حالت عادی در سیاست برگردیم»، با رأی‌دهندگانی که از بحران‌های سیاسی خسته شده‌اند، در فضای انتخاباتی هلند طنین‌انداز شده است.
رای غایب یا فقدان مشارکت در انتخابات، می‌تواند یکی دیگر از برندگان این انتخابات باشد، زیرا بخش قابل توجهی از رأی‌دهندگان می‌گویند که نمی‌توانند تصمیم بگیرند به چه کسی رأی دهند.
مهاجرت و مسکن مهم‌ترین بحث کارزار انتخاباتی
در هلند، جایی که تراکم جمعیت یکی از بالاترین‌ها در اروپا است، بحران مسکن همواره در صدر نگرانی‌های رأی‌دهندگان قرار دارد.
مهاجرت هم مانند بسیاری از کشورهای اروپایی، به مبارزات انتخاباتی شور و هیجان داده است و برخی آن را به بحران مسکن مرتبط می‌دانند. این موضوع همچنان بر گفتمان سیاسی هلند غالب است تا جایی که به تشکیل و فروپاشی آخرین دولت منجر شده است.
بر پایه یک نظرسنجی (EenVandaag)، در پس این نگرانی‌ها، مساله بهداشت و سلامت، جرم و جنایت و هزینه‌های زندگی موضوعات بعدی مهم در کارزار انتخاباتی است.
تغییرات اقلیمی یکی از کم‌اهمیت‌ترین مسائل برای رأی‌دهندگان هلندی است. از نظر سیاست بین‌الملل، حوزه دفاع دغدغه اصلی رأی‌دهندگان است و پس از آن جنگ در اوکراین و سپس جنگ در غزه قرار دارند.
مبارزه ۲۷ حزب برای ۱۵۰ کرسی پارلمان
رأی‌دهندگان می‌توانند از بین دست‌کم ۲۷ حزب، که هر کدام فهرستی با استفاده از نظام نمایندگی تناسبی از نامزدهایی که برای ۱۵۰ کرسی پارلمان رقابت می‌کنند، ارائه می‌دهند، یکی را انتخاب کنند. بنابراین، در عمل، هلندی‌ها باید با یک برگه رأی بسیار بزرگ به اندازه یک برگه A۳ که شامل نام همه نامزدها است، پای صندوق‌های رای بروند.
تعداد کل آرا بر ۱۵۰ تقسیم می‌شود و هر حزبی که به حداقل حد نصاب برسد، یک کرسی در پارلمان به دست می‌آورد.
هیچ حزب واحدی در هلند، کشوری که با ویژگی مصالحه مشهور است، به اندازه کافی قدرت ندارد که بتواند اکثریت مطلق ۷۶ کرسی را به دست آورد. بنابراین هلندی‌ها به ائتلاف‌های پیچیده چند حزبی عادت دارند. مذاکرات برای تشکیل ائتلاف بی‌درنگ پس از نظرسنجی‌های خروج از حوزه انتخابیه آغاز می‌شود و اغلب چند ماه طول می‌کشد. تشکیل آخرین دولت ۲۲۳ روز طول کشید.
رهبر حزبی که بیشترین کرسی‌ها را به دست آورد، به شکل معمول اولین کسی است که برای تشکیل دولت تلاش می‌کند. تا زمانی که توافقی حاصل شود، دیک شوف (Dick Schoof) نخست وزیر مستعفی، در قدرت باقی خواهد ماند.