به گزارش بامداد پنجشنبه ایرنا به نقل از گاردین، حزب دموکرات‌های ۶۶ در انتخابات سال ۲۰۲۳ تنها ۹ کرسی در اختیار داشت و اکنون با جهشی چشمگیر پیش‌بینی می‌شود که بیشترین سهم را در پارلمان جدید هلند به دست آورد.
در صورت تائید رسمی این نتایج، حزب دموکرات‌های ۶۶ برای نخستین‌بار در تاریخ خود به‌عنوان بزرگ‌ترین حزب پارلمان هلند شناخته خواهد شد.
در رتبه دوم، حزب راست‌گرای آزادی (PVV) به رهبری خیرت ویلدرس با ۲۵ کرسی قرار دارد که نسبت به دوره قبل با کاهش ۱۲ کرسی مواجه شده است.
حزب لیبرال مردم برای آزادی و دموکراسی (VVD) هم با ۲۳ کرسی در جایگاه سوم قرار دارد.
ائتلاف چپ‌گرای سبز–کارگر (GroenLinks–PvdA) با کسب ۲۰ کرسی در رتبه چهارم قرار گرفته است و حزب دموکرات مسیحی (CDA) با ۱۹ کرسی در جایگاه پنجم قرار دارد.
به گزارش ایرنا، ائتلاف حاکم هلند در ۳ ژوئن (۱۳ خرداد) توسط خیرت ویلدرز (Geert Wilders) رهبر حزب راست افراطی برای آزادی (PVV) تشکیل شده بود و پس از شکست ائتلاف، هلندی‌ها مجبور شدند تا برای دومین بار در تنها یازده ماه به پای صندوق‌های رأی بروند.
ویلدرز، پوپولیست، ضد اسلام و ضد اتحادیه اروپا همچنان محبوب‌ترین نامزد در نظرسنجی‌ها بود. وی در اعتراض به تعلل در اجرای قانونی ۱۰ ماده‌ای در خصوص مهاجرت توسط دولت از ائتلاف خارج و با فروپاشی دولت، عامل برگزاری انتخابات زودهنگام شد.
دیلان یشیلگاز (Dilan Yesilgoz) رهبر حزب لیبرال (VVD)، اقدام او را «کاملاً غیرمسئولانه» خواند و گفت: چطور می‌توانید این کار را در هلند انجام دهید؟
وی مانند سایر احزاب اصلی هلند، قول داد که دیگر هرگز با خیرت ویلدرز ائتلاف نکند.
جایگاه دوم در نظرسنجی‌ها، اتحاد سبزها-چپ به رهبری فرانس تیمرمانس (Frans Timmermans) معاون سابق رئیس کمیسیون اروپا بود. این مرد ۶۴ ساله به عنوان چهره‌ای قابل اعتماد با شهرت در مسائل اقلیمی، جاه‌طلب و دانشمند شناخته می‌شود اما برخی معتقدند او از کاریزمای لازم برای برتری برخوردار نیست.
در فاصله کمی پس از او، هنری بونتنبال (Henri Bontenbal ) و حزب راست میانه (CDA) او قرار دارند. او در ۴۲ سالگی به عنوان ستاره در حال ظهور سیاست هلند دیده می‌شود و تصویر یک هلندی معمولی را به نمایش می‌گذارد که به دنبال ایجاد تغییر در سیاست و بازگرداندن ثبات است. پیام او، «وقت آن است که به حالت عادی در سیاست برگردیم»، با رأی‌دهندگانی که از بحران‌های سیاسی خسته شده‌اند، در فضای انتخاباتی هلند طنین‌انداز شده است.
رسانه‌های هلندی همه بر یک امر اتفاق نظر دارند که ویلدرز صرف نظر از نتیجه، نخست وزیر نخواهد شد.
مهاجرت و مسکن مهم‌ترین بحث کارزار انتخاباتی
در هلند، جایی که تراکم جمعیت یکی از بالاترین‌ها در اروپا است، بحران مسکن همواره در صدر نگرانی‌های رأی‌دهندگان قرار دارد.
مهاجرت هم مانند بسیاری از کشورهای اروپایی، به مبارزات انتخاباتی شور و هیجان داد که برخی آن را با بحران مسکن مرتبط می‌دانند. این موضوع همچنان بر گفتمان سیاسی هلند غالب است تا جایی که به تشکیل و فروپاشی آخرین دولت منجر شده است.
پس از دو مورد اخیر هلندی‌ها مساله بهداشت و سلامت، جرم و جنایت و هزینه‌های زندگی را به عنوان دغدغه خود اعلام کردند.
تغییرات اقلیمی یکی از کم‌اهمیت‌ترین مسائل برای رأی‌دهندگان هلندی بود. از نظر سیاست بین‌الملل، حوزه دفاع دغدغه اصلی رأی‌دهندگان بود و پس از آن جنگ در اوکراین و سپس جنگ در غزه قرار داشت.
مبارزه ۲۷ حزب برای ۱۵۰ کرسی پارلمان
رأی‌دهندگان باید از بین دست‌کم ۲۷ حزب، که هر کدام فهرستی با استفاده از نظام نمایندگی تناسبی از نامزدهایی که برای ۱۵۰ کرسی پارلمان رقابت می‌کنند، ارائه می‌دهند، یکی را انتخاب می‌کردند. بنابراین، در عمل، هلندی‌ها با یک برگه رأی بسیار بزرگ به اندازه یک برگه A۳ که شامل نام همه نامزدها، پای صندوق‌های رای رفتند.
تعداد کل آرا بر ۱۵۰ تقسیم می‌شود و هر حزبی که به حداقل حد نصاب برسد، یک کرسی در پارلمان به دست می‌آورد.
هیچ حزب واحدی در هلند، کشوری که با ویژگی مصالحه مشهور است، به اندازه کافی قدرت ندارد که بتواند اکثریت مطلق ۷۶ کرسی را به دست آورد. بنابراین هلندی‌ها به ائتلاف‌های پیچیده چند حزبی عادت دارند. مذاکرات برای تشکیل ائتلاف بی‌درنگ پس از نظرسنجی‌های خروج از حوزه انتخابیه آغاز می‌شود و اغلب چند ماه طول می‌کشد. تشکیل آخرین دولت ۲۲۳ روز طول کشید.
رهبر حزبی که بیشترین کرسی‌ها را به دست آورد، به شکل معمول اولین کسی است که برای تشکیل دولت تلاش می‌کند. تا زمانی که توافقی حاصل شود، دیک شوف (Dick Schoof) نخست وزیر مستعفی، در قدرت باقی خواهد ماند.