اگر در کمد لباستان پلیور یقهنیمزیپ و پیراهن چهارخانه دارید، اگر ماشین رؤیاییتان یک لندرور قدیمی است یا اگر تفاوت میان نژادهای مرغ را میدانید، شاید شما هم یکی از پیروان سبک تازهای باشید که در بریتانیا به مد فصل تبدیل شده است.
به گزارش عصر ایران به نقل از گاردین، رهبر این جریان تازه، دیوید بکام است؛ کسی که بهتازگی بهعنوان سردبیر مهمان مجله قدیمی «زندگی روستایی» معرفی شده و در صفحات این مجله با کتهای پشمی، شلوارهای مخمل و چکمههای چرمی ظاهر شده است.
اما ظاهر بکام فقط برای زندگی روستایی نیست؛ همین ترکیب لباسهای سنتی و خوشدوخت، از زمینهای کشاورزی تا خیابانهای شهر و حتی روی صحنههای مد قابلاستفاده است.
مدل پوشاک سنتی انگلیسی اکنون مورد توجه مردان جوان و میانسال قرار گرفته؛ کسانی که میخواهند حس طبقه مرفه قدیمی را در ظاهرشان بازسازی کنند. بسیاری از آنان نه ثروتمندند و نه پدر، اما دوست دارند شبیه این تصویر باشند: مردی آرام، جاافتاده و شیک با ظاهری روستایی.
به گفته جیسون دایموند، نویسنده و منتقد فرهنگی، رواج این سبک به افزایش علاقه مردان به سلیقه و ظاهرشان بازمیگردد. او میگوید: «هرچند پوشیدن کتوشلوار رسمی هنوز به دوران پیش از همهگیری کرونا برنگشته، اما مردان دوباره به لباسهایی علاقهمند شدهاند که نشانه بلوغ و وقار است.»
اگر در سالهای گذشته پوشیدن لباسهای کوهنوردی در شهر مد شده بود، حالا موج تازهای شکل گرفته است: کتهای مومی، پالتوهای پشمی، شلوارهای مرتب و کفشهای چرمی براق جایگزین لباسهای گشاد و کفشهای اسپرت شدهاند. حتی پیشبینی میشود کلاه تخت انگلیسی، جایگزین کلاه بیسبال شود.
جانی دیویس، مدیر بخش مد مجله «اسکوایر»، این روند را نوعی نمایشگری میداند و میگوید: «بکام از گای ریچی الهام گرفته؛ کسی که زودتر از دیگران سبک کشاورز تجملی را رایج کرد. عکس بکام و ویکتوریا در مزرعه بیشتر شبیه تبلیغ یک برند لوکس است تا تصویر زندگی واقعی روستایی.» او معتقد است سریال تلویزیونی «نجیبزادگان» که سال گذشته پخش شد، نخستین جرقه این موج تازه بود.
برندهای بزرگ پوشاک هم بهسرعت از این فضا استفاده کردهاند. فروشگاه زنجیرهای «مارکز و اسپنسر» اکنون لباسهایی را میفروشد که پیشتر فقط در فروشگاههای مخصوص لباس روستایی دیده میشد؛ مثل شلوار کتان و کتهای ضدباران. در فروشگاه «جان لوئیس» میزان جستوجو برای کتهای پشمی در یک هفته گذشته سهبرابر شده و پالتوهای چهارخانه نیز دوبرابر فروش رفتهاند.
همین فروشگاه بخش تازهای با نام «میراث» راهاندازی کرده که در آن پلیورهای ضخیم بافتنی و لباسهای ماهیگیر بیشترین فروش را دارند. برندهای دیگر نیز در حال بازتولید همین حالوهوا هستند: از پیراهنهای یقهدار راهراه گرفته تا کتهای ضخیم و گرم زمستانی.
دایموند در توضیح علت محبوبیت این سبک میگوید: «مردان دنبال لباسی هستند که هم شیک باشد و هم کمی خشن و واقعی. این استایل تعادل خوبی بین وقار و سادگی برقرار میکند. بکام در لباسهایش تمیز و آراسته است، ولی درعینحال مشغول باغبانی و کار است. درست است که دستانش خاکی میشود، اما این کار بیشتر نمایشی است تا واقعی!»
چهرههای دیگری هم به این موج پیوستهاند؛ از بازیگر آمریکایی جسی پلمونز که با کت زیتونی و چکمههای چرمی در تبلیغات فیلم تازهاش ظاهر شد، تا یان رایت فوتبالیست سابق، با لباسهای پشمی و کلاههای نمدی سنتی. حتی مجری مشهور، آلن کار، در برنامههای تلویزیونی با کتهای پشمی و پیراهنهای انگلیسی دیده میشود.
در همین حال، پلتفرم خریدوفروش لباسهای دستدوم اعلام کرده که جستوجو برای کتهای برندهای سنتی انگلیسی از تابستان تاکنون بیش از دوبرابر شده است. بازیگر سرشناس استنلی توچی نیز مجموعهای از لباسهای پشمی با طرحهای کلاسیک طراحی کرده که پرفروشترین آنها پلیور یقهنیمزیپ و کت میدانی چندجیبه است.
اما علت اصلی این گرایش چیست؟
به باور منتقدان، این بازگشت به سبک روستایی نوعی اعتراض به دنیای دیجیتال و شتابزده امروز است. به گفته جانی دیویس: «زندگی روستایی انگلیسی در ذهن مردم نمادی از آرامش، ثبات و لمس واقعی زندگی است. وقتی همهچیز در جهان امروز مجازی و ناپایدار شده، تصویر مزرعه، سگهای شکاری و کتهای پشمی حس اطمینان و امنیت میدهد.»