به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در سمینار تخصصی استقرار نظام سلامت، ایمنی و محیط زیست (HSE) که با حضور جمعی از متخصصان حوزه بهداشت حرفه‌ای، ایمنی کار و مدیران دانشگاهی برگزار شد، عمران احمدی از گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار دانشگاه تربیت مدرس، با تأکید بر اهمیت «درس‌آموزی از حوادث» در ارتقای ایمنی دانشگاه‌ها گفت: یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که باید از این نشست‌ها بگیریم، آموختن از تجارب یکدیگر پیش از وقوع حادثه است؛ نه بعد از آن. اگر دانشگاه‌ها تجربه‌ها و خطا‌های همتایان خود را به اشتراک بگذارند، می‌توان از بروز بسیاری از حوادث مشابه پیشگیری کرد.»
وی با اشاره به اینکه حوادث دانشگاهی در کشور اغلب ریشه‌های مشابهی دارند، افزود: «اگر جلسات منظم و سازوکار‌های اشتراک تجربه وجود داشت، امروز شاهد تکرار برخی حوادث در مراکز علمی نبودیم. پیشنهاد من این است که در کنار همایش‌های تخصصی HSE، نشست‌هایی ویژه برای بررسی و ریشه‌یابی حوادث گذشته برگزار شود تا درس‌های عملی برای آینده استخراج گردد.»
احمدی دانشگاه تربیت مدرس را از پیشروترین مراکز آموزش عالی در زمینه‌ی ایمنی، بهداشت و محیط زیست معرفی کرد و گفت: «در تربیت مدرس حدود بیست سال است که شورا‌ها و کمیته‌های ایمنی به‌طور منظم تشکیل می‌شوند. در سال‌های اخیر نیز ساختار HSE بر اساس الگوی دانشگاه‌های برتر دنیا بازطراحی و سازماندهی شده است. این روند نویدبخش ارتقای جدی ایمنی در محیط‌های دانشگاهی است.»
وی با تأکید بر نقش مدیران ارشد دانشگاه‌ها در تحقق نظام HSE افزود: ایمنی و بهداشت محیط زیست وظیفه‌ی فرد یا واحد خاصی نیست؛ مسئولیت نهایی آن بر عهده‌ی مدیر ارشد سازمان است. اگر حادثه‌ای رخ دهد، رئیس دانشگاه باید پاسخگو باشد. بنابراین، لازم است دغدغه‌ی ایمنی در بالاترین سطح تصمیم‌گیری حضور داشته باشد و در جلسات روزمره نیز به آن پرداخته شود.»
به گفته‌ی او، خوشبختانه رئیس دانشگاه تربیت مدرس با سابقه‌ی معاونت در سازمان حفاظت محیط زیست، آشنایی عمیقی با مباحث HSE دارد و این امر موجب پیشرفت چشمگیر ساختار ایمنی و بهداشت محیط زیست در دانشگاه شده است.
در پایان، احمدی ابراز امیدواری کرد که برگزاری چنین نشست‌هایی بتواند به نهادینه‌سازی فرهنگ ایمنی و پیشگیری در دانشگاه‌های کشور کمک کند و افزود: حرکت‌های خوبی آغاز شده، اما هنوز تا نقطه‌ی ایده‌آل فاصله داریم. مهم این است که احساس آسیب‌پذیری را زنده نگه داریم تا هرگز از نبود حادثه، احساس امنیت کاذب نکنیم.»