جعفر جندقی، با بیان اینکه پوکی استخوان بیماری خاموش و بدون علامت است، اظهار کرد: معمولاً افراد زمانی متوجه بیماری خود می‌شوند که دچار شکستگی می‌شوند. در این مرحله، معماری و مواد معدنی استخوان کاهش یافته و استخوان‌ها شکننده شده‌اند. شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان اغلب در نواحی حیاتی بدن مانند ستون مهره‌ها، لگن و استخوان ران رخ می‌دهد که نقش اصلی در تعادل و استحکام بدن دارند.
وی ادامه داد: بعضی از این شکستگی‌ها ممکن است حتی بدون ضربه مشخصی ایجاد شوند؛ مثلاً با یک عطسه یا سرفه ساده. بسیاری از بیماران سال‌ها با دردهای مزمن یا کمردرد مبهم زندگی می‌کنند بدون آنکه بدانند دچار شکستگی مهره شده‌اند. در مراحل پیشرفته‌تر، کوتاه شدن قد، خمیدگی قامت و محدودیت حرکت بروز می‌کند که کیفیت زندگی را به‌شدت کاهش می‌دهد.
شکستگی لگن؛ آغاز ناتوانی در سالمندان
مدیرکل دفتر مدیریت بی ما ری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت با اشاره به اهمیت پیشگیری از شکستگی لگن گفت: شکستگی لگن یکی از جدی‌ترین پیامدهای پوکی استخوان است و آغاز فرآیند ناتوانی یا زمین‌گیری در سالمندان محسوب می‌شود.
به گفته وی؛ حدود ۲۰ درصد از مبتلایان در سال اول پس از شکستگی فوت می‌کنند و نیمی از بازماندگان دیگر هرگز به زندگی عادی برنمی‌گردند. این افراد معمولاً نیازمند مراقبت دائمی خانواده یا خدمات حمایتی هستند و بار اقتصادی و اجتماعی زیادی به نظام سلامت تحمیل می‌کنند.
وی در توضیح راهکارهای پیشگیری گفت: برای جلوگیری از شکستگی‌ها باید دو عامل را مدنظر قرار دهیم؛ نخست ایمن‌سازی محیط زندگی سالمندان و دوم تقویت استخوان‌ها و عضلات. سالمندان به‌دلیل کاهش تعادل و ضعف عضلات بیشتر در معرض زمین‌خوردگی قرار دارند. باید محیط منزلشان روشن، بدون سیم و مانع و ایمن باشد و در عین حال دید و شنوایی‌شان به‌طور منظم بررسی شود تا بتوانند تعادل خود را حفظ کنند.
وی ادامه داد: در کنار ایمنی محیط، حفظ استحکام استخوان‌ها اهمیت زیادی دارد. هرچه پیشگیری و تشخیص زودتر انجام شود، احتمال شکستگی کمتر خواهد بود. فعالیت بدنی منظم، تغذیه مناسب و پرهیز از رفتارهای پرخطر در این زمینه نقش کلیدی دارد.