پس از چهار دهه، جشنواره جهانی فیلم فجر از پایتخت رسمی کشور، تهران، به شیراز، پایتخت شعر، ادب و فرهنگ ایران منتقل شد؛رویدادی که نور و تصویر را به قلب تاریخ و فرهنگ این سرزمین بازمیگرداند و فصل تازهای در دیپلماسی فرهنگی کشور میگشاید.
از دل تاریخ و تمدن تا روشنای امروز؛ شیراز، شهر راز، مهد اندیشههای عاشقانه و عارفانه، گلستان سخن و آیینهی تاریخ است.جایی که عطر بهارنارنجش با نغمههای حافظ درآمیخته و نسیمش هنوز از کوچههای سعدی میگذرد؛ شهری که هزار سال است شعر را به جان جهان میدمد و فرهنگ را در قالب واژه و احساس به نسلها میسپارد؛ اینجا، واژه معنا میگیرد و معنا ماندگار میشود؛ سرزمینی که دل در گروی مهر دارد و اندیشه در مدار عشق میچرخد.
اکنون، با امضای تفاهمنامهای تاریخی میان استانداری فارس و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دبیرخانه دائمی جشنواره جهانی فیلم فجر از تهران به شیراز منتقل شد؛اتفاقی که نهتنها آرزوی نیمقرنی اهالی فرهنگ و هنر فارس را به واقعیت رساند، بلکه شیراز را به قطب دیپلماسی فرهنگی ایران و نماد افتخار ملی بدل کرد.
دکتر حسینعلی امیری، استاندار فرهیخته و مرد ملی فارس، با بینشی فرهنگی و نگاهی ژرف، این اقدام را نقطهی عطفی در مسیر توسعه فرهنگی و هنری استان دانسته است.این موفقیت، نتیجه تدبیر و اراده یک مدیر ملی است که باور دارد فرهنگ، شاهرگ توسعه کشور است.
او با استناد به فرمایش مقام معظم رهبری که فرمودند«بهترین نقطهای از کشور ما که سه عنصر دین، حماسه و هنر در آن تلفیق شده، فارس و شیراز است»،گامی بلند برداشت تا این سرزمین جلوهگاه همان ترکیب جادویی شود.
برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر در شیراز، تنها یک رخداد هنری نیست؛بلکه نمادی از دیپلماسی فرهنگی و قدرت نرم ایران است.
در زمانی که جهان بیش از هر زمان دیگری نیازمند دیدن چهره واقعی تمدن، فرهنگ و هنر ایران است،شیراز با نور هنر و زبان تصویر، روایتگر حقیقت این تمدن خواهد بود.
استاندار فارس، در ادامه مسیرهای بینالمللی موفق خود،از برگزاری شیراز اکسپو ۲۰۲۵ با حضور ۱۵۷ هیات بینالمللی تا اجلاس دیپلماسی اقتصادی و کمیسیون مشترک ایران و تاجیکستان،اینبار با هنر و فرهنگ، دیپلماسی را معنا کرد؛ زیرا هیچ زبانی رساتر از زبان هنر و سینما برای گفتوگو با جهان وجود ندارد.
در این مسیر، نمیتوان از نقش مهدی رنجبر، مدیرکل جوان، کاربلد، شایسته و پرانرژی فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس غافل شد، مدیری که نمادی از اعتماد به نسل جوان است؛ باوری که مرد ملی فارس، دکتر امیری، در مدیریت خود به آن تکیه کرده است و معتقد است که اعتماد به جوانان یعنی دمیدن روح امید در کالبد فرهنگ و روشن کردن چراغ فردای این سرزمین.
اینک،با تصمیمی هوشمندانه و تاریخی، شیراز خانه هنر، اندیشه و شور فرهنگی میشود؛ شهری که از حافظیه تا پرده نقرهای سینما، نفس میکشد از عشق، میتپد از هویت و میدرخشد از امید.
برگزاری مستمر این جشنواره، گامی سترگ در تحقق عدالت فرهنگی و تمرکززدایی از پایتخت است. این یعنی آغاز فصلی نو در مدیریت فرهنگی کشور؛ فصلی که در آن شیراز، دوباره قلب تپنده فرهنگ و هنر ایران خواهد بود.
و حالا، در سایه تدبیر، ایمان به فرهنگ و نگاه ملی یک مرد بزرگ، فارس آماده درخشش است.شهر شعر، اکنون شهر تصویر میشود و سینما، در آغوش بهارنارنج، روایت تازهای از عظمت و شکوه ایران خواهد گفت.
این تنها آغاز است؛ شیراز قرار است همچنان چراغی فروزان در مسیر هنر و دیپلماسی فرهنگی ایران باشد.
*فعال فرهنگی و اجتماعی