به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، نخستین نشست از دوره آموزشی «مثنوی‌کاوی با کودکان» با تأکید بر مهارت‌های ده‌گانه زندگی، با موضوع مهارت تصمیم‌گیری، عصر دوشنبه با حضور مهدی فردوسی مشهدی، پژوهشگر ادبیات‌دینی کودک و نوجوان با همکاری باشگاه دانش‌افزایی و بهره‌وری ادبیات‌دینی کودک و نوجوان (بادبادک) و مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری خراسان رضوی در حوزه هنری برگزار شد. فردوسی مشهدی در ابتدای این نشست با اشاره به تعاریف تصمیم‌گیری گفت: محور مشترک تعریف‌ها در این‌باره، تقابل کنش ناگریز با گزینش یک گزینه از میان چند گزینه است؛ یعنی اگر انسان فقط بتواند به یک کنش خاص بپردازد، در موقعیت انتخاب نیست، اما اگر بتواند به چند کنش رقیب ناظر چند گزینه بپردازد، در موقعیت انتخاب است و موقعیت انتخاب؛ یعنی موقعیت تصمیم‌گیری. برای نمونه، اگر کسی مختار باشد که با خودرو یا قطار یا هواپیما از مبدأ به مقصد برود، در موقعیت انتخاب و تصمیم‌گیری در این‌باره است.
وی در بخش دیگر سخنان خود با توضیحی درباره خطاها و سوگیری‌های شناختی، به شماری از آن‌ها اشاره کرد که مانع تصمیم‌گیری بهینه می‌شوند و افزود: شخصیت‌های قصه‌های منتخب از مثنوی معنوی در این دوره، به یکی یا چند تا از این سوگیری‌ها دچار شده و بنابراین تصمیم درستی نگرفته‌اند.
فردوسی مشهدی در دنباله مباحث ضمن معرفی سوگیری‌ای به نام «پریدن به نتیجه» یا همان قضاوت سریع و عجولانه، افزود: استفاده از داده‌ها و اطلاعات دم‌دستی و در دسترس درباره موضوع قضاوت، موجب قضاوت عجولانه و تصمیم‌گیری نادرست می‌شود.
وی ادامه داد: ساده‌ترین مثال در این زمینه فرار و تعقیب دو نفر در خیابان است، یعنی فرض کنید کسی در خیابان می‌دود (می‌گریزد) و دیگری او را دنبال (تعقیب) می‌کند. اگر کسی بنابر همین میزان از داده‌ها فرد جلویی، یعنی گریزنده را متهم یا مجرم بشمرَد، به قضاوت عجولانه دچار شده است و همین قضاوت به تصمیم‌گیری نادرست در این‌باره می‌انجامد. مثال پرتکرار دیگر در این زمینه، گم شدن نوشت‌افزار در مدرسه‌هاست، یعنی برای نمونه، اگر دانش‌آموزی مدادش را گم کند سپس آن را دست هم‌کلاسی‌اش ببیند و بدون مکث و درنگ او را به دزدی متهم کند، به قضاوت عجولانه دچار شده و بر اثر همین سوگیری، شاید تصمیم نادرستی بگیرد، زیرا ممکن است پس از دریافت اطلاعات بیش‌تر روشن شود که مداد دوستش فقط همانند مداد خودش است نه این‌که همان مداد است.
وی با تأکید بر این‌که تاکنون بیش از ۳۰۰ سوگیری ذهنی و خطای شناختی شناسایی شده است، به تعدادی از سوگیری‌های ناظر به مهارت تصمیم‌گیری اشاره کرد و به خوانش و شرح قصه منتخب از مثنوی معنوی متناسب با این مهارت پرداخت.
همچنین پس از تطبیق مباحث نظری یادشده بر قصه برگزیده از مثنوی، شش شگرد درباره تمرین مخاطب کودک و نوجوان برای پرهیز از سوگیری پرش به نتیجه مطرح شد که از این میان، دو شگرد «نقش‌آفرینی» و «داستان‌سرایی معکوس»، با توجه به قصه مذکور صورت می‌گیرد. در پایان جلسه کمابیش سی پرسش متناسب با موضوع برای طرح بحث با مخاطب هدف در حلقه کندوکاو به شرکت‌کنندگان منتقل شد.
به گزارش ایبنا؛ دوره آموزشی «مثنوی‌کاوی با کودکان» دوشنبه‌ها در ساختمان حوزه هنری خراسان رضوی برگزار می‌شود.