جوان آنلاین: پرونده تغییرات در پرسپولیس فعلاً مسکوت ماند. صرفاً از آن جهت که بازی با ذوب‌آهن نزدیک است و هیئت مدیره برای انتخاب جایگزینی برای وحید هاشمیان زمان لازم دارد. پرواضح بود دیر یا زود کار بیخ پیدا می‌کند. آقایان مدعی جبران ناکامی‌های فصل گذشته بودند، اما پرسپولیس برای قدم برداشتن در این مسیر ابزار و امکانات لازم را نداشت؛ مسئله‌ای که در نهایت زیرپای درویش را خالی کرد، اما استعفای درویش تنها یکی از مطالبه‌های هواداران بود؛ هوادارانی که دیگر نمی‌توانستند شاهد عملکرد ضعیف پرسپولیسی باشند که سال‌ها قهرمان بلامنازع لیگ بود. اما در شرایطی که تصور می‌شد بعد از درویش نوبت هاشمیان است که جمع سرخپوشان را ترک کند، هاشمیان به حضورش در تمرینات این تیم ادامه داد و این استعفای لشگری، سخنگوی باشگاه بود که تحویل هیئت مدیره شد؛ هیئت مدیره‌ای که همه نگاه‌ها بعد از باخت به خیبر به آنهاست که چه تصمیمی برای فرار پرسپولیس از بحران می‌گیرند؟!
پرسپولیس این روز‌ها درگیر اتخاذ یک تصمیم بزرگ است؛ تصمیم از سوی هیئت‌مدیره‌ای که هنوز تردید دارد برای اعتماد دوباره به هاشمیان یا ادامه تغییراتی که استارت آن قبل از بازی با خیبر زده شده بود.
کسب نتایج ضعیف، چاره‌ای جز ایجاد تغییرات گسترده باقی نگذاشته، خصوصاً که پرسپولیس این روز‌ها تاوان اشتباهات و ندانم‌کاری مدیرانی را می‌دهد که نتوانستند شرایط لازم را برای کسب نتیجه این تیم فراهم کنند. یکی از این اشتباهات، انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی پرسپولیس بود. ملی‌پوش سابق فوتبال ایران و دانش‌آموخته فوتبال اروپا که به زعم بسیاری نباید به این زودی پیشنهاد نشستن روی نیمکت پرسپولیس را قبول می‌کرد که با نخستین باخت، نسخه‌اش پیچیده شود، هر چند سهم تساوی‌های پرتعداد و عملکرد ضعیف تیم در نزدیک شدن سرمربی سرخپوشان به سمت در خروجی باشگاه هم کم نبود، با وجود این، اما اندک زمان باقی‌مانده تا بازی روز جمعه با ذوب‌آهن دست هیئت مدیره پرسپولیس را در پوست گردو قرار داد و باعث شد با پیشنهاد هاشمیان موافقت کنند و دو بازی دیگر به او فرصت دهند، اما به شرط کسب شش امتیاز در دو بازی پیش رو؛ شرطی که اگر به درستی انجام نشود، هاشمیان را به سمت در‌های خروجی باشگاه هدایت می‌کند، حتی اگر هنوز تصمیمی در خصوص سرمربی آینده گرفته نشده باشد.
پرسپولیس این روز‌ها رسماً در برزخ گیر کرده و اخذ تصمیم درست کار چندان ساده‌ای نیست. شاید به همین دلیل هم است که اعضای هیئت مدیره ترجیح می‌دهند جلسات خود را جایی جز ساختمان باشگاه که محل تجمع اصحاب رسانه‌هاست برگزار کنند، اما پنهان شدن هیئت مدیره از چشم رسانه‌ها آن هم بعد از استعفای سخنگوی باشگاه جای فروکش کردن التهابات، ابهامات و شایعات را بیشتر و بیشتر کرده است، خصوصاً که این روز‌ها همه دنبال رسیدن به نام سرمربی آینده سرخپوشان هستند. بااین حال اینانلو، عضو هیئت رئیسه پرسپولیس می‌گوید: «تا رسیدن به تصمیم نهایی صبر می‌کنیم، نمی‌خواهیم فضا را شلوغ کنیم.»
بعد از استعفای درویش تصور می‌شد زمینه برای حضور برانکو و اوسمار مهیا شده، اما پروفسور که پیش‌تر پرسپولیس را از بحران نجات داده و دورانی طلایی را با سرخپوشان پشت سرگذاشته بود با گفتن اینکه دیگر قصدی برای مربیگری ندارد، آب پاکی را روی دست همه ریخت: «با اینانلو صحبت کردم که فکر می‌کنم مدیرعامل بعدی پرسپولیس باشد. به او توضیح دادم که در موقعیت دشواری هستم و ترجیح می‌دهم در تیم‌های ملی به کار مشغول باشم، بنابراین در حال حاضر نمی‌توانم به پرسپولیس ملحق شوم. به ایشان گفتم که در حال فکر و نهایی کردن یک تصمیم مهم در زندگی‌ام هستم؛ اینکه آیا می‌خواهم به مربیگری ادامه دهم یا نه. همان‌طور که گفتم، فعلاً ترجیحم کار در تیم ملی است، شاید هم متوقف کردن این حرفه که سال‌ها در آن حضور داشته‌ام.»
با کنار رفتن برانکو از میان گزینه‌های احتمالی نیمکت پرسپولیس، دایره انتخاب هیئت مدیره این تیم کوچک‌تر شد چراکه حالا از بین نام‌های مطرح‌شده تنها اوسمار مانده و کارترون. اوسمار هم البته گزینه خوبی است که در اندک‌زمان حضورش به عنوان سرمربی روی نیمکت پرسپولیس توانست کار نیمه‌تمام یحیی را با قهرمانی به نقطه پایان برساند، اما او نیز با مخالفت خانواده‌اش برای بازگشت به جمع سرخپوشان مواجه است و برخی نیز مدعی شدند از آنجا که همزمان پیشنهادی از کشور‌های حاشیه خلیج همیشه‌فارس دارد و تنها در صورتی حاضر به نشستن دوباره روی نیمکت سرخپوشان می‌شود که رقم پیشنهادی این تیم ۲۰-۱۰ درصد بیشتر از کشور‌های عربی باشد! با این حساب از بین نام‌های مطرح شده تنها می‌ماند کارترون و البته اسامی دیگری که ممکن است هیئت مدیره روی آنها نظر داشته باشند، اما نام‌شان هنوز به بیرون درز نکرده باشد. باید دید هیئت مدیره پرسپولیس و در رأس آن پیمان حدادی که بعد از استعفای اجباری درویش به عنوان سرپرست موقت مدیرعاملی انتخاب شده می‌توانند با انتخابی متفاوت پرسپولیس را از بحرانی که با آن دست و پنجه‌نرم می‌کند، بیرون آورند و در مسیر موفقیت قرار دهند؟ کاری که نژادفلاح تقریباً ۱۰ سال قبل و اواسط فروردین ۱۳۹۴ انجام داد تا پرسپولیس ضمن فرار از بحرانی که با آن دست و پنجه نرم می‌کرد، وارد عصر تازه‌ای شود؛ عصر برانکو که هنوز هم یادآوری آن هواداران پرسپولیس را خوشحال می‌کند.
پرسپولیس این روز‌ها درگیر اتخاذ یک تصمیم بزرگ است؛ تصمیم از سوی هیئت‌مدیره‌ای که هنوز تردید دارد برای اعتماد دوباره به هاشمیان یا ادامه تغییراتی که استارت آن قبل از بازی با خیبر زده شده بود.
کسب نتایج ضعیف، چاره‌ای جز ایجاد تغییرات گسترده باقی نگذاشته، خصوصاً که پرسپولیس این روز‌ها تاوان اشتباهات و ندانم‌کاری مدیرانی را می‌دهد که نتوانستند شرایط لازم را برای کسب نتیجه این تیم فراهم کنند. یکی از این اشتباهات، انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی پرسپولیس بود. ملی‌پوش سابق فوتبال ایران و دانش‌آموخته فوتبال اروپا که به زعم بسیاری نباید به این زودی پیشنهاد نشستن روی نیمکت پرسپولیس را قبول می‌کرد که با نخستین باخت، نسخه‌اش پیچیده شود، هر چند سهم تساوی‌های پرتعداد و عملکرد ضعیف تیم در نزدیک شدن سرمربی سرخپوشان به سمت در خروجی باشگاه هم کم نبود، با وجود این، اما اندک زمان باقی‌مانده تا بازی روز جمعه با ذوب‌آهن دست هیئت مدیره پرسپولیس را در پوست گردو قرار داد و باعث شد با پیشنهاد هاشمیان موافقت کنند و دو بازی دیگر به او فرصت دهند، اما به شرط کسب شش امتیاز در دو بازی پیش رو؛ شرطی که اگر به درستی انجام نشود، هاشمیان را به سمت در‌های خروجی باشگاه هدایت می‌کند، حتی اگر هنوز تصمیمی در خصوص سرمربی آینده گرفته نشده باشد.
پرسپولیس این روز‌ها رسماً در برزخ گیر کرده و اخذ تصمیم درست کار چندان ساده‌ای نیست. شاید به همین دلیل هم است که اعضای هیئت مدیره ترجیح می‌دهند جلسات خود را جایی جز ساختمان باشگاه که محل تجمع اصحاب رسانه‌هاست برگزار کنند، اما پنهان شدن هیئت مدیره از چشم رسانه‌ها آن هم بعد از استعفای سخنگوی باشگاه جای فروکش کردن التهابات، ابهامات و شایعات را بیشتر و بیشتر کرده است، خصوصاً که این روز‌ها همه دنبال رسیدن به نام سرمربی آینده سرخپوشان هستند. بااین حال اینانلو، عضو هیئت رئیسه پرسپولیس می‌گوید: «تا رسیدن به تصمیم نهایی صبر می‌کنیم، نمی‌خواهیم فضا را شلوغ کنیم.»
بعد از استعفای درویش تصور می‌شد زمینه برای حضور برانکو و اوسمار مهیا شده، اما پروفسور که پیش‌تر پرسپولیس را از بحران نجات داده و دورانی طلایی را با سرخپوشان پشت سرگذاشته بود با گفتن اینکه دیگر قصدی برای مربیگری ندارد، آب پاکی را روی دست همه ریخت: «با اینانلو صحبت کردم که فکر می‌کنم مدیرعامل بعدی پرسپولیس باشد. به او توضیح دادم که در موقعیت دشواری هستم و ترجیح می‌دهم در تیم‌های ملی به کار مشغول باشم، بنابراین در حال حاضر نمی‌توانم به پرسپولیس ملحق شوم. به ایشان گفتم که در حال فکر و نهایی کردن یک تصمیم مهم در زندگی‌ام هستم؛ اینکه آیا می‌خواهم به مربیگری ادامه دهم یا نه. همان‌طور که گفتم، فعلاً ترجیحم کار در تیم ملی است، شاید هم متوقف کردن این حرفه که سال‌ها در آن حضور داشته‌ام.»
با کنار رفتن برانکو از میان گزینه‌های احتمالی نیمکت پرسپولیس، دایره انتخاب هیئت مدیره این تیم کوچک‌تر شد چراکه حالا از بین نام‌های مطرح‌شده تنها اوسمار مانده و کارترون. اوسمار هم البته گزینه خوبی است که در اندک‌زمان حضورش به عنوان سرمربی روی نیمکت پرسپولیس توانست کار نیمه‌تمام یحیی را با قهرمانی به نقطه پایان برساند، اما او نیز با مخالفت خانواده‌اش برای بازگشت به جمع سرخپوشان مواجه است و برخی نیز مدعی شدند از آنجا که همزمان پیشنهادی از کشور‌های حاشیه خلیج همیشه‌فارس دارد و تنها در صورتی حاضر به نشستن دوباره روی نیمکت سرخپوشان می‌شود که رقم پیشنهادی این تیم ۲۰-۱۰ درصد بیشتر از کشور‌های عربی باشد! با این حساب از بین نام‌های مطرح شده تنها می‌ماند کارترون و البته اسامی دیگری که ممکن است هیئت مدیره روی آنها نظر داشته باشند، اما نام‌شان هنوز به بیرون درز نکرده باشد. باید دید هیئت مدیره پرسپولیس و در رأس آن پیمان حدادی که بعد از استعفای اجباری درویش به عنوان سرپرست موقت مدیرعاملی انتخاب شده می‌توانند با انتخابی متفاوت پرسپولیس را از بحرانی که با آن دست و پنجه‌نرم می‌کند، بیرون آورند و در مسیر موفقیت قرار دهند؟ کاری که نژادفلاح تقریباً ۱۰ سال قبل و اواسط فروردین ۱۳۹۴ انجام داد تا پرسپولیس ضمن فرار از بحرانی که با آن دست و پنجه نرم می‌کرد، وارد عصر تازه‌ای شود؛ عصر برانکو که هنوز هم یادآوری آن هواداران پرسپولیس را خوشحال می‌کند.