به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب صد و یک مناظره جالب و خواندنی به قلم محمد محمدی اشتهاردی به گردآوری مناظرات مختلف پیرامون مسائل اعتقادی و دینی پرداخته که حوزه‌نیوز در شماره‌های مختلف به انتشار آن خواهد پرداخت.
علامه امینی (ره)، صاحب کتاب ارزشمند «الغدیر»، در یکی از سفرهای خود در مجلسی شرکت کرد.
یکی از علمای اهل تسنن به او گفت: شما شیعیان در مورد حضرت علی (ع) غلو و زیاده روی می‌کنید.
مثلاً او را با لقب «ید الله»، «عَیْنُ الله» می‌خوانید. توصیف صحابه، تا این حد نادرست است!
علامه بی درنگ جواب داد: اگر عمر بن خطاب، علی (ع) را با چنین القابی خوانده باشد چه می‌گوئید؟
او گفت: سخن عمر برای ما حجت است .
علامه امینی در همان مجلس یکی از کتاب‌های اصیل اهل تسنن را طلبید آن کتاب را حاضر کردند علامه آن را ورق زد، صفحه‌ای از آن را گشود، که در آن صفحه این حدیث آمده بود:
مردی به طواف کعبه اشتغال داشت در همانجا به زن نامحرمی، نگاه نامشروع کرد.حضرت علی (ع) او را در آن حال دید با دست ضربه به صورت او زد و به این ترتیب او را مجازات کرد.
او در حالی که دستش را بر صورتش نهاده بود و بسیار ناراحت بود به عنوان شکایت از علی (ع) نزد عمر بن خطاب آمد و ماجرا را گفت.
عمر در پاسخ او گفت: قَدْ رَأَی عَیْنُ اللهِ و ضَرَبَ یَدُ اللَّهِ؛ همانا چشم خدا دید و دست خدا زد.
کنایه از اینکه چشم علی (ع) آنچه می‌بیند، خطا نمی‌کند، زیرا چشم او چشمی است که آمیخته با اعتقاد به خدا است، و چنین چشمی، اشتباه نمی‌کند و دست علی (ع) نیز جز در راه رضای خدا حرکت نمی‌نماید .
سؤال کننده وقتی که این حدیث را دید مطلب را دریافت و قانع شد.
حوزه/ در جلسه‌ای علمی، علامه امینی با نقدی درباره توصیف‌های ویژه حضرت علی (ع) روبرو شد و با پاسخی مستدل فضای مجلس را به سکوت فرو برد.