به گزارش همشهری آنلاین، منیزیم یکی از مواد معدنی ضروری برای بدن است که در عملکرد بیش از ۳۰۰ آنزیم نقش دارد؛ از جمله تولید انرژی، تنظیم عملکرد عضلات و اعصاب، ساخت پروتئین، و کنترل قند خون.

بدن منیزیم تولید نمی‌کند، بنابراین باید آن را از طریق غذا دریافت کنیم. غذاهایی مانند مغزها، دانه‌ها، سبزیجات برگ سبز، غلات کامل، غذاهای دریایی، گوشت، و حتی شکلات تلخ سرشار از منیزیم هستند.

کمبود منیزیم؛ چه کسانی در معرض خطرند؟

افرادی با رژیم‌های غذایی محدود، بیماری‌های گوارشی (مانند کرون یا سلیاک)، دیابت نوع ۲، الکلی‌ها و سالمندان در معرض خطر کمبود منیزیم قرار دارند. نشانه‌هایی مثل گرفتگی عضلات، پرش‌های عضلانی، بی‌اشتهایی، تهوع و حتی ضربان نامنظم قلب می‌توانند هشداردهنده باشند.

مکمل منیزیم؛ واقعاً مفید است یا نه؟

اگرچه مکمل‌های منیزیم به کاهش گرفتگی عضلات، بهبود خواب و تسکین میگرن نسبت داده می‌شوند، اما شواهد علمی درباره کارایی آن‌ها هنوز قطعی نیست.
برای مثال:

• گرفتگی عضلات: ارتباط کمبود منیزیم با این مشکل وجود دارد، اما بیشتر گرفتگی‌ها علت نامشخص دارند.

• بی‌خوابی: برخی مطالعات کاهش زمان خواب رفتن را گزارش کرده‌اند، ولی شواهد یکدست نیستند.

• میگرن: برخی تحقیقات نشان داده‌اند دوزهای خاصی از منیزیم می‌توانند شدت و دفعات حملات میگرن را کاهش دهند.

آیا مصرف مکمل منیزیم خطر دارد؟

در اغلب افراد، مکمل‌های منیزیم ایمن هستند اما ممکن است باعث عوارض گوارشی مانند اسهال، دل‌درد و تهوع شوند. مصرف دوزهای بسیار بالا (مثلاً ۵۰۰۰ میلی‌گرم در روز) می‌تواند منجر به مسمومیت منیزیم شود.

جمع‌بندی:

اگر رژیم غذایی شما متنوع و متعادل است، احتمالاً نیازی به مکمل منیزیم ندارید. اما در صورت بروز علائم کمبود، تشخیص دقیق و تجویز مکمل تنها باید با نظر پزشک انجام شود.