به گزارش رکنا به نقل از ایسنا ،رییس انجمن روان‌شناسی تربیتی ایران با ارائه آماری نگران‌کننده از وضعیت سلامت روان در جهان اعلام کرد که در کشورهای با درآمد کم و متوسط، بیش از ۷۵ درصد افراد مبتلا به اختلالات روان‌شناختی، نورولوژیک و سوءمصرف مواد هیچ خدمات درمانی دریافت نمی‌کنند. وی همچنین به تاثیر همه‌گیری کووید-۱۹ بر سلامت روان اشاره کرد و گفت: «WHO برآورد می‌کند که شیوع اضطراب و افسردگی در سطح جهان پس از کرونا ۲۵ درصد افزایش یافته است و این فشار بی‌سابقه‌ای بر سیستم‌های بهداشتی وارد کرده است.»
فریبرز درتاج در گفت‌وگو با خبرنگاران و به مناسبت هفته سلامت روان (۱۹ تا ۲۵ مهر ماه) با اشاره به شعار امسال «دسترسی به خدمات سلامت روان در بحران‌ها و شرایط اضطراری: یک اولویت همگانی» گفت: «این هفته فرصتی است تا به یکی از حیاتی‌ترین و در عین حال مغفول‌مانده‌ترین ابعاد سلامت در جهان امروز توجه کنیم. بحران‌ها، از بلایای طبیعی و درگیری‌های مسلحانه تا همه‌گیری‌ها و شوک‌های اقتصادی، شکاف‌های ساختاری نظام‌های سلامت روان را بیش از پیش آشکار می‌کنند.»
وی با ارائه تصویری جهانی از وضعیت سلامت روان افزود: «سلامت روان اساس رفاه فردی و عملکرد مؤثر جامعه است، اما گزارش جهانی سلامت روان WHO در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که فاصله بین نیاز و ارائه خدمات در بسیاری از کشورها بسیار زیاد است.»
درتاج جمعیت‌های در معرض خطر را نیز معرفی کرد و گفت: «پناهندگان، مهاجران، جوامع درگیر جنگ، بازماندگان بلایا و کادر درمان گروه‌های پرریسک هستند که فشار روانی بحران‌ها به‌طور نامتناسبی بر دوش آنها سنگینی می‌کند.»
او با بیان اینکه چالش‌های کنونی فراتر از یک بحران ساده است، تأکید کرد: «امروزه با مسائلی مانند افزایش انگ و باورهای غلط فرهنگی، فقدان ادغام خدمات، کمبود نیروی انسانی متخصص، چالش‌های نوین و تأثیر تغییرات اقلیمی بر سلامت روان روبرو هستیم که نیازمند راهکارهای چندوجهی است.»
درتاج ادامه داد: «در بسیاری از جوامع، درخواست برای کمک روان‌شناختی همچنان با برچسب‌های منفی همراه است و در بحران‌ها این مانع بزرگی برای دسترسی به خدمات ایجاد می‌کند. خدمات سلامت روان غالباً از نظام مراقبت‌های بهداشتی اولیه جدا هستند و این جدایی، فرصت‌های طلایی مداخله زودهنگام را از دست می‌دهد. همچنین شکاف جهانی نیروی کار در حوزه سلامت روان، یک بحران جدی است و تربیت و توزیع عادلانه کارشناسان سلامت روان در مناطق محروم و بحران‌زده ضرورت دارد.»
وی در پایان به فرصت‌های فناوری در حوزه سلامت روان اشاره کرد و گفت: «خدمات سلامت روان دیجیتال، از جمله اپلیکیشن‌ها و مشاوره‌های آنلاین، فرصت‌های بزرگی برای دسترسی ایجاد کرده‌اند، اما چالش‌هایی مانند کیفیت، اثربخشی، حریم خصوصی و دسترسی عادلانه نیازمند چارچوب‌های نظارتی قدرتمند است. علاوه بر این، اضطراب اقلیمی و استرس ناشی از بلایای مرتبط با تغییرات آب‌وهوایی تهدیدی جدی برای سلامت روان جمعی محسوب می‌شوند.»