به گزارش خبرنگار جماران، روز جمعه، بیست و سوم مهر ماه سال 1344 بود که امام خمینی (س) بعد از توقف یک هفته ای در کربلا که بیشتر زمان آن نیز به زیارت و دید و بازدید گذشت، به همراه بدرقه کنندگان از کربلا به سوی نجف اشرف حرکت کرد. از نجف نیز کاروانی شامل حدود ۸۰ دستگاه ماشین که سرنشینان آن را علما و روحانیون و تعدادی از مردم نجف تشکیل می دادند در قریه «خان نص» در ۸۰ کیلومتری کربلا به استقبال امام آمدند. شهر نجف به مناسبت ورود امام جلوه دیگری داشت. «شهر نجف به قهرمان مجاهد اسلامی، خیر مقدم می گوید» و «مردم مسلمان نجف از ورود امام خمینی سمبل فداکاری و جهاد مسرت خود را ابراز می دارند» مضمون پاره ای از پارچه نوشته هایی بود که به زبان عربی در ورودی و میادین شهر نصب شده بود.
مقارن ساعت ۴ بعد از ظهر بود که امام و همراهان ایشان در برابر صحن مطهر حضرت امیرالمؤمنین (ع) پیاده و در میان انبوه روحانیون و مردم با سلام و صلوات وارد حرم شدند و به زیارت پرداختند و سپس به منزل پیش بینی شده منتقل شدند و دید و بازدیدها به عمل آمد و ۱۳ سال تلاش و مبارزه در نجف از اینجا شروع شد.
در کتاب وادی عشق درباره ورود امام به عراق و استقبال از ایشان در عتبات عالیات آمده است:
در هنگام ورود آیت الله خمینی به عراق و نجف، من که در آن‌جا نبودم، ولی از ایران مرتب مسائل را دنبال می کردم. آن طوری که شنیدم آقا‌‌شیخ نصرالله خلخالی کارها را به خوبی ردیف کرده بود.
آقا شیخ نصرالله خلخالی ـ که به امام ارادت شگفتی داشت ـ صاحب نفوذ و احترام، در میان طلاب نجف، چه ایرانی و چه غیر ایرانی بود. پس از ورود آیت الله خمینی به فرودگاه بغداد و کاظمین و کربلا، تجلیل و استقبال شکوهمندی صورت گرفت. گفتنی است که برنامه‌ریزی و اجرای بسیاری از این امور با مدیریت شیخ نصرالله خلخالی بود.
آقای سید محمد شیرازی، یکی از روحانیون بزرگ و متنفذین عراق به ویژه کربلا ـ که پدرش از مراجع تقلید بود ـ در ارتباط با مراسم استقبال از امام خمینی تلاش های بسیاری کرد. ایشان ماشین های بسیاری را به استقبال آقای خمینی فرستاده بود. افزون بر آن، ایشان دستور داده بود که روی مناره های حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام و امام حسین علیه السلام، در تجلیل از مقام آقای خمینی شعارهایی نوشته و بلندگوهای حرم‌ها، همزمان از امام تجلیل کنند. روزنامه‌ها و مجله های آن روز عراق، درباره ورود آقای خمینی به کربلا خبرها و تحلیل‌هایی پراکنده کردند. سید محمد شیرازی، پس از ورود آیت‌الله خمینی، از ایشان تقاضا کرده در مدتی که در کربلا اقامت دارد، به جای او نماز جماعت صحن امام حسین علیه السلام را برگزار کند. امام خمینی این پیشنهاد را پذیرفتند. آن‌گاه آقای سید محمد شیرازی همراه برادرانش در صف اول و پشت سر ایشان به نماز ایستادند. تمام صحن امام حسین علیه السلام، برای خواندن نماز جماعت از جمعیت موج می‌زد. بی‌گمان زیربنای شناخت و آگاهی ملت عراق از آیت الله خمینی، همین استقبال شایان اعتنا و تجلیل کم سابقه از آقای خمینی در کربلا بود. شکی نیست که این همه مرهون زحمات آقای شیخ نصرالله خلخالی و آقای سید محمد شیرازی است. (برشی از کتاب وادی عشق، ص 166-167)