خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) - ابنا: موفقیت، نعمتی است که ریشه در لطف و عنایت الهی دارد. هر گامی که در راه پیشرفت برمی‌داریم، هر پیروزی که به دست می‌آوریم و هر هدفی که محقق می‌شود، نه از نیروی خودمان، بلکه از الطاف بی‌پایان خداوند متعال است. ما تنها ابزاری هستیم که او به کار می‌گیرد تا اراده‌اش را محقق کند.

وقتی به موفقیت می‌رسیم، نباید آن را به خود نسبت دهیم، بلکه باید شکرگزار باشیم که خداوند ما را لایق این نعمت دانسته است. غرور و خودبینی، ما را از یاد او دور می‌کند و موفقیت را به شکست تبدیل می‌کند. اما تواضع و سپاسگزاری، دربهای برکت را بیشتر می‌گشاید و راه را برای موفقیت‌های بزرگتر هموار می‌سازد.

همان‌طور که در قرآن کریم آمده است: «وَمَا بِکُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ» یعنی «هر نعمتی که به شما می‌رسد، از جانب خداست.»(۱) پس موفقیت نیز نعمتی است که باید آن را به او نسبت دهیم و در برابرش سر تعظیم فرود آوریم.

توکل و دیدن دست خداوند در پیروزی ها باعث می شود که انسان از صراط هدایت دور نشود و مسیر کمال را در صراط مستقیم بپیماید.

اینکه انسان بتوان خود را از ورطه ی هلاکت با ولایت خداوند برهاند، خود نشانه ای از موفقیت است، پیروزیهایی هستند که به ظاهر ظفر و رسیدن به هدف را نشان میدهند ولی در واقع آن ظفرمندی واقعی است که بنده آن را از آن خداوند متعال بداند تا در مسیر تربیت نفس گرفتار مکر شیطان و ایادی ابلیس نگردد.

برای عبور از تنگناهای سلوک و طی نمودن مسیر بندگی لازم است آن به آن به خود گوشزد کنیم که هرچه داریم از خداست و بدون خواست خداوند وبا تکیه بر توان خود ونفس مان امکان ندارد بتوانیم پیروزی بدست اوریم یا موفقیت در کارنامه اعمال خود ثبت کنیم.

پس بیاییم موفقیت را نه از خود، بلکه از لطف خدا بدانیم و همیشه در راه او گام برداریم. زیرا تنها در سایه‌ی عنایت الهی است که می‌توانیم به قله‌های بلندتر برسیم و زندگی‌ای پرمعنا و مبارک داشته باشیم.

پاورقی:

۱.(نحل، آیه ۵۳)